|REUTERS/CreativeProtagon FOCUS
Ο Πούτιν βλέπει τον Τραμπ ως «χρήσιμο ηλίθιο»;
Αυτό είναι το ανησυχητικό ερώτημα στην καρδιά του δράματος που εκτυλίσσεται μεταξύ Ουάσινγκτον – Μόσχας, με το Κίεβο «στο πιάτο». Ο ρώσος πρόεδρος και οι ημέτεροί του βλέπουν τον Τραμπ και τους συνεργάτες του ως «κλόουν και ερασιτέχνες» που μπορούν εύκολα να χειραγωγηθούν, σύμφωνα με τον οξυδερκή και έμπειρο Τόμας Φρίντμαν των New York Τimes
- Ο Τόμας Φρίντμαν είναι ένας από τους κορυφαίους και πιο πεπειραμένους δημοσιογράφους των ΗΠΑ. Αρθρογραφεί επί των διεθνών εξελίξεων στους New York Times από το 1995, έχοντας διατελέσει προηγουμένως (τη δεκαετία του 1980) επικεφαλής του γραφείων της αμερικανικής εφημερίδας στη Βηρυτό και στην Ιερουσαλήμ. Υπήρξε επίσης διπλωματικός συντάκτης στην Ουάσιγκτον καθώς και απεσταλμένος στον Λευκό Οίκο.
Για το δημοσιογραφικό του έργο έχει τιμηθεί τρις με το Βραβείο Πούλιτζερ. Παρ’ όλη την εμπειρία του, όμως, και όλα όσα έχει ζήσει και καλύψει ως δημοσιογράφος εδώ και 45 χρόνια, σήμερα ο Τόμας Φρίντμαν καλείται να απαντήσει σε ένα από τα ανησυχητικά και δυσάρεστα ερωτήματα με τα οποία έχει βρεθεί αντιμέτωπος εδώ και 45 χρόνια.
- «Μας κυβερνά ένα κορόιδο του Βλαντίμιρ Πούτιν -κάποιος που είναι έτοιμος να χάψει ολόκληρη τη στρεβλή αντίληψη του ρώσου προέδρου σχετικά με το ποιος άρχισε τον πόλεμο στην Ουκρανία και πώς πρέπει να τερματιστεί;», διερωτάται. «Η μήπως μας κυβερνά ένας νονός της Μαφίας, που επιδιώκει να μοιράσει εδάφη με τη Ρωσία με τον τρόπο που λειτουργούν οι αρχηγοί των οικογενειών του εγκλήματος;
“Εγώ θα πάρω τη Γροιλανδία και εσείς μπορείτε να πάρετε την Κριμαία. Θα πάρω τον Παναμά, και εσείς μπορείτε να πάρετε το πετρέλαιο που υπάρχει στην Αρκτική. Και θα μοιράσουμε τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας. Αυτό είναι το δίκαιο”».
- Το ερώτημα είναι πραγματικά δυσάρεστο και ανησυχητικό, όμως το πρόβλημα έγκειται στο ότι, είτε ο Τραμπ είναι «κορόιδο» είτε είναι «αρχιμαφιόζος», τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι σύμμαχοί τους ανά τον κόσμο πρέπει, τουλάχιστον για την επόμενη τετραετία, να αποδεχτούν ότι η Αμερική όπως την ξέραμε δεν υπάρχει πια.
«Οι θεμελιώδεις αξίες, οι σύμμαχοι και οι αλήθειες που ανέκαθεν πιστευόταν ότι θα υπερασπιζόταν η Αμερική, βρίσκονται τώρα υπό αμφισβήτηση – ή προς πώληση. Ο Τραμπ δεν σκέφτεται απλώς “έξω από το κουτί” (αντισυμβατικά). Σκέφτεται χωρίς κουτί, χωρίς καμία πίστη στην αλήθεια ή τους κανόνες που εμψύχωναν την Αμερική στο παρελθόν» γράφει ο Τόμας Φρίντμαν.
- Θέλοντας να καταδείξει την κρισιμότητα της κατάστασης, επικαλείται τον εβραίο πρώην σοβιετικό (από την Ουκρανία) αντιφρονούντα και ακτιβιστή υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Νατάν Σαράνσκι. «Oταν άκουσα πρώτη φορά τα λόγια του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ -όταν κατηγόρησε τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι για την έναρξη του πολέμου που εξαπέλυσε η Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας- σοκαρίστηκα απόλυτα» έγραψε ο Σαράνσκι στο The Free Press την προηγούμενη εβδομάδα.
«Ο Τραμπ φαίνεται να έχει υιοθετήσει τη ρητορική του προέδρου της Ρωσίας. Επανέλαβε μια ατάκα του Κρεμλίνου που ακουγόταν σαν προπαγάνδα σοβιετικού τύπου: ότι ο Ζελένσκι δεν είναι νόμιμος ηγέτης. Οταν το λέει ο Πούτιν, ο αιώνιος, όπως φαίνεται, ηγέτης της Ρωσίας, είναι για γέλια. Οταν το λέει ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ανησυχητικό, τραγικό και δεν συνάδει προς την κοινή λογική».
- Σύμφωνα με τον Φρίντμαν, όμως, αυτή η ερμηνεία του Τραμπ είναι μάλλον επιεικής. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είναι κάποιος απλά «ξελογιασμένος με τον Πούτιν» που δεν εφαρμόζει την κοινή λογική, όπως είχε δεσμευτεί. Ο Τραμπ είναι επίσης κάποιος «που δεν βλέπει την αμερικανική ισχύ ως το ιππικό που έρχεται να σώσει τους αδύναμους που επιδιώκουν την ελευθερία από εκείνους που θέλουν να τους συνθλίψουν.
Ο Τραμπ βλέπει την Αμερική να έρχεται για να ταρακουνήσει τους αδύναμους. Διευθύνει ένα παράνομο κύκλωμα προσφοράς προστασίας» υποστηρίζει ο αμερικανός αρθρογράφος, έχοντας κατά νου όλα όσα προηγήθηκαν της συμφωνίας για τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας.
- Ο Ζελένσκι προφανώς αισθάνεται ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να υπογράψει κάποια παράλογη συμφωνία για τα ορυκτά, παρότι ο Τραμπ απαιτεί ποσό τριπλάσιο ή και τετραπλάσιο από εκείνο που έλαβαν από τις ΗΠΑ οι Ουκρανοί (περί τα 120 δισ. δολάρια) για να αντισταθούν στον Πούτιν, προστατεύοντας συγχρόνως τη Δύση από τη ρωσική επιθετικότητα.
«Το όλο θέμα είναι απλώς ντροπιαστικό» σχολιάζει ο Φρίντμαν, εξηγώντας ότι πρακτικά ο Τραμπ επιδιώκει να αποκομίσει κέρδη από τους Ουκρανούς εκμεταλλευόμενος τη ρωσική εισβολή, ενώ δεν απαιτεί από τον Πούτιν αποζημιώσεις, ούτε προσφέρει εγγυήσεις ασφαλείας στο Κίεβο όσον αφορά το μέλλον.
- «Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την Αμερική να ζητάει προνομιακή πρόσβαση για τις εταιρείες μας σε επενδύσεις στους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας μετά τον πόλεμο, ως ευχαριστώ για τη βοήθειά μας. Αλλά το να γίνεται τώρα αυτό και χωρίς καμία εγγύηση ασφάλειας ως αντάλλαγμα… Ο Δον Κορλεόνε θα ντρεπόταν να το ζητήσει.
Οχι όμως ο Δον Τραμπ» γράφει ο Φρίντμαν. Οσο για τη συνέχεια και τον τερματισμό του πολέμου που ευαγγελίζεται ο αμερικανός πρόεδρος, ο αμερικανός αρθρογράφος θεωρεί πως «ο Τραμπ παρερμηνεύει εντελώς τον Πούτιν. Πιστεύει ότι ο Πούτιν χρειάζεται απλώς λίγη θετική προσοχή, λίγη κατανόηση, λίγο ενδιαφέρον για τις ανάγκες ασφαλείας του –μια αγκαλιά!– και θα υπογράψει την ειρήνη που τόσο πολύ επιθυμεί ο Τραμπ».
- Ο Τραμπ παρερμηνεύει τον Πούτιν γιατί, όπως ανέφερε μιλώντας στους New York Times o Λίον Αρον, κορυφαίος ειδικός στη Ρωσία, ο επικεφαλής του Κρεμλίνου «δεν επιδιώκει την ειρήνη στην Ουκρανία, επιδιώκει τη νίκη στην Ουκρανία». Γιατί χωρίς μια νίκη «είναι πολύ ευάλωτος στο εσωτερικό.
Οι καπιταλιστικές δημοκρατίες θα κάνουν τα πάντα για την ειρήνη και η απολυταρχία του Πούτιν θα κάνει τα πάντα για τη νίκη» είπε ο Αρον, υπογραμμίζοντας πως «πρέπει να το αλλάξουμε αυτό». Οσο για το πώς ο (γεννημένος στη Ρωσία) αμερικανός ειδικός σημείωσε ότι οι Δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας πρέπει να καταστήσουν σαφές ότι δεν θα αποδεχτούν τη συνθηκολόγηση ενός «ηρωικού έθνους» που πολεμάει εδώ και μια τριετία για να παραμείνει η Ευρώπη ολόκληρη και ελεύθερη.
- Το Κίεβο κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να συμφωνήσει σε μια κατάπαυση του πυρός, ώστε να αναγνωριστεί ο ντε φάκτο έλεγχος τμημάτων της ανατολικής Ουκρανίας από τη Μόσχα. Θα πρέπει επίσης να αποδεχτεί τη μη ένταξή της χώρας στο ΝΑΤΟ, καθώς και την άρση των διεθνών κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία, αλλά μόνον αφού η Μόσχα αποσύρει τις επιθετικές της δυνάμεις της από την ουκρανική επικράτεια.
Από το Κρεμλίνο θα πρέπει να ζητηθεί επίσης να αποδεχτεί την ανάπτυξη ευρωπαϊκών ειρηνευτικών δυνάμεων και τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από μια ελεύθερη και κυρίαρχη Ουκρανία, με τις ΗΠΑ να προσφέρουν επί τούτου ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας. Επιπλέον, η Μόσχα θα πρέπει να δεσμευτεί ότι δεν θα παρέμβει στη διαδικασία ένταξης της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
- Σε αυτό το πλαίσιο ο Φρίντμαν κρίνει ως εξαιρετικά κρίσιμο να επιμείνουν οι ΗΠΑ να επιτραπεί στην Ουκρανία να ενταχθεί στην ΕΕ. «Θέλω οι Ρώσοι να κοιτάζουν την Ουκρανία κάθε μέρα και να βλέπουν μια ευημερούσα σλαβική δημοκρατία […] και να διερωτώνται γιατί εκείνοι ζουν στη σλαβική κλεπτο-απολυταρχία του Πούτιν.
Κατά την άποψή μου αυτός ο πόλεμος δεν αφορούσε ποτέ την επιδίωξη του Πούτιν να κρατήσει την Ουκρανία εκτός ΝΑΤΟ. Αυτό που πραγματικά φοβάται ο Πούτιν είναι την Ουκρανία στην ΕΕ» εξηγεί.
- Το πρόβλημα, όμως, είναι, όπως σημείωσε ένας ρώσος ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, διατηρώντας την ανωνυμία του, ότι ο Πούτιν και οι ημέτεροί του βλέπουν τον Τραμπ και τους συνεργάτες του ως «κλόουν και ερασιτέχνες» που μπορούν εύκολα να χειραγωγηθούν από τον ευφυή και κυνικό ρώσο πρόεδρο, ώστε να πετύχει τον τελικό στόχο του:
«Να Καταστήσει τη Ρωσία Ξανά Μεγάλη (και να Κάνει την Αμερική Ξανά Λιγότερο Μεγάλη)».
- Ο μακροπρόθεσμος στόχος του Πούτιν είναι να διαχειριστεί την παρακμή της ηγεμονίας των ΗΠΑ, έτσι ώστε η Αμερική να καταλήξει να είναι απλά «μόνο μία από τις ισάξιες μεγάλες δυνάμεις», που θα εστιάζει την προσοχή της στο Δυτικό Ημισφαίριο, έχοντας αποσυρθεί στρατιωτικά από την Ευρώπη και την Ασία.
Εν ολίγοις, ο Πούτιν βλέπει τον Τραμπ ως τον «χρήσιμο ηλίθιο» που θα του επιτρέψει «να διαχειριστεί αυτή την αναπόφευκτη παρακμή». «Θα το αντιληφθούν κάποια στιγμή αυτό ο Τραμπ και τα ανδρείκελά του;» διερωτάται ο Τόμας Φρίντμαν ολοκληρώνοντας την ανάλυσή του. «Ισως, όταν θα είναι πολύ αργά», δίνει την απάντηση ο ίδιος.
Πηγή: Protagon.gr

