Οι περισσότεροι υποθέτουν ότι η οικονομική ευφυΐα αφορά την απομνημόνευση πολύπλοκων επενδυτικών στρατηγικών ή την απόκτηση πτυχίου οικονομικών σπουδών. Όσοι έχουν πραγματικά υψηλό οικονομικό IQ συχνά εμφανίζουν συμπεριφορές που φαίνονται παράξενες ή αντιφατικές στο μέσο άνθρωπο.
Αυτά τα άτομα προσεγγίζουν τα χρήματα διαφορετικά, λαμβάνοντας αποφάσεις που μπορεί να φαίνονται παράξενες μέχρι να κατανοήσετε την εξελιγμένη σκέψη που κρύβεται πίσω από αυτές. Είτε θέλετε να βελτιώσετε τις οικονομικές σας συνήθειες είτε είστε απλώς περίεργοι για το πώς λειτουργούν οι οικονομικά έξυπνοι άνθρωποι, οι ακόλουθες επτά συμπεριφορές αποκαλύπτουν τη νοοτροπία που διαχωρίζει τους οικονομικά έξυπνους από το πλήθος.
1. Δαπάνες προσανατολισμένες στο μέλλον
Ενώ οι περισσότεροι καταναλωτές κυνηγούν τις εκπτώσεις και τις χαμηλότερες δυνατές τιμές, οι οικονομικά έξυπνοι άνθρωποι συχνά πληρώνουν πρόθυμα περισσότερα εκ των προτέρων. Αυτό δεν είναι απροσεξία – είναι στρατηγική. Αξιολογούν τις αγορές με βάση το «κόστος ανά χρήση» και όχι την τιμή της αυτοκόλλητης ετικέτας, κατανοώντας ότι ένα ζευγάρι μπότες 300 δολαρίων που διαρκεί δέκα χρόνια (30 δολάρια/έτος) είναι φθηνότερο από ένα ζευγάρι 60 δολαρίων που φθείρεται ετησίως.
Αυτή η προσέγγιση επεκτείνεται πέρα από τα διαρκή αγαθά. Τα άτομα με υψηλό οικονομικό IQ επενδύουν στην προληπτική συντήρηση των οχημάτων και των σπιτιών τους, γνωρίζοντας ότι η δαπάνη μερικών εκατοντάδων δολαρίων τώρα μπορεί να αποτρέψει επισκευές χιλιάδων δολαρίων αργότερα. Είναι επίσης πιο πιθανό να επενδύσουν στην υγεία τους, βλέποντας τις ιατρικές εξετάσεις και την ποιοτική διατροφή ως οικονομικές επενδύσεις και όχι ως έξοδα.
Αυτό που φαίνεται να είναι σπατάλη είναι εξελιγμένος υπολογισμός αξίας. Ενώ άλλοι πανηγυρίζουν για την εξοικονόμηση 20 δολαρίων σήμερα, αυτοί εξασφαλίζουν εκατοντάδες σε μελλοντικές αποταμιεύσεις. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την πρακτικότητα – αντικατοπτρίζει μια θεμελιώδη άνεση με την καθυστερημένη ικανοποίηση και τη νοητική ικανότητα να οραματίζονται μελλοντικά οικονομικά σενάρια.
2. Άνετα με τους υπολογισμένους κινδύνους
Μια από τις πιο παρεξηγημένες συμπεριφορές των οικονομικά έξυπνων ανθρώπων είναι η προσέγγισή τους στον κίνδυνο. Στους παρατηρητές μπορεί να φαίνονται είτε απερίσκεπτα τολμηροί είτε απογοητευτικά προσεκτικοί, ανάλογα με την κατάσταση. Αυτό που συμβαίνει είναι μια διαφοροποιημένη αξιολόγηση των προσαρμοσμένων στον κίνδυνο αποδόσεων.
Σε αντίθεση με τον μέσο άνθρωπο που κατηγοριοποιεί τις οικονομικές επιλογές ως απλά «επικίνδυνες» ή «ασφαλείς», τα άτομα με υψηλό οικονομικό IQ αξιολογούν την ιδιαίτερη φύση κάθε κινδύνου, το πιθανό μειονέκτημα και την ασύμμετρη δυνατότητα κέρδους. Μπορεί να επενδύουν πρόθυμα κατά τη διάρκεια των πτωτικών τάσεων της αγοράς, ενώ αποφεύγουν φαινομενικά ασφαλείς ευκαιρίες στις κορυφές των ανοδικών αγορών με περιορισμένο περιθώριο ανόδου.
Κατανοούν ότι ο κίνδυνος δεν είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγεται ομοιόμορφα – είναι ένα εργαλείο που πρέπει να βαθμονομηθεί. Αυτό εξηγεί γιατί μπορεί να απορρίψουν μια επένδυση με «εγγυημένη» απόδοση 5%, ενώ επιδιώκουν με ενθουσιασμό μια επένδυση με σημαντική αβεβαιότητα, αλλά τη δυνατότητα για εκθετικά υψηλότερες αποδόσεις. Οι αποφάσεις τους δεν απορρέουν από την άνεση με τον κίνδυνο αλλά από την εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να τον αξιολογούν και να τον ποσοτικοποιούν με ακρίβεια.
3. Πρόθυμοι να φανούν «φτωχοί» σε ορισμένους τομείς
Ίσως η πιο εμφανώς περίεργη συμπεριφορά είναι η επιλεκτική λιτότητα που ασκούν πολλοί οικονομικά ευφυείς άνθρωποι. Συχνά οδηγούν μέτρια οχήματα, ζουν σε σπίτια λογικών διαστάσεων και φορούν απλά, πρακτικά ρούχα – επιλογές που μπορεί να φαίνονται αντίθετες με τις οικονομικές τους δυνατότητες.
Αυτό δεν έχει να κάνει με το να είσαι τσιγκούνης. Τα ίδια αυτά άτομα μπορεί ταυτόχρονα να ξοδεύουν γενναιόδωρα για σπουδαίες εμπειρίες με την οικογένειά τους, για την εκπαίδευση ή για περιουσιακά στοιχεία. Οι δαπάνες τους αντικατοπτρίζουν αποφάσεις που βασίζονται σε προτεραιότητες και όχι σε ζητήματα κατάστασης. Καταλαβαίνουν ότι κάθε δολάριο που κατευθύνεται προς την εντυπωσιασμό των άλλων είναι ένα δολάριο που δεν μπορεί να επενδυθεί παραγωγικά.
Αυτή η συμπεριφορά απορρέει από μια ξεκάθαρη αξιολόγηση του τι προσφέρει αξία σε σχέση με την απλή σηματοδότηση της κατάστασης. Έχουν αναγνωρίσει τον ηδονικό διάδρομο ως αυτό που είναι και επιλέγουν αντ’ αυτού να αντλούν ικανοποίηση από την οικονομική ασφάλεια και τις στοχευμένες δαπάνες σε τομείς που βελτιώνουν πραγματικά τη ζωή τους. Το να φαίνεσαι πλούσιος και το να είσαι πλούσιος είναι ξεχωριστές ανησυχίες – έχουν επιλέξει σταθερά το δεύτερο.
4. Εμμονή με το κόστος ευκαιρίας
Όταν παρουσιάζεται μια καλή οικονομική ευκαιρία, οι περισσότεροι άνθρωποι την αξιολογούν μεμονωμένα. Όσοι έχουν υψηλό οικονομικό IQ εξετάζουν ενστικτωδώς αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν «κόστος ευκαιρίας» – τι πρέπει να εγκαταλείψουν για να ακολουθήσουν αυτή την επιλογή.
Αυτό εξηγεί γιατί μπορεί να απορρίψουν τις αντικειμενικά κατάλληλες επενδύσεις ή ευκαιρίες. Δεν είναι ότι δεν βλέπουν την αξία – είναι ότι συγκρίνουν συνεχώς κάθε επιλογή τόσο με τις εναλλακτικές λύσεις όσο και με τη συνολική οικονομική στρατηγική τους. Αντιλαμβάνονται ότι το να πουν ναι σε μια επένδυση σημαίνει ότι λένε όχι σε όλες τις άλλες που θα μπορούσαν να κάνουν με τους ίδιους οικονομικούς πόρους.
Αυτή η νοοτροπία επεκτείνεται πέρα από τα χρήματα στον χρόνο και την προσοχή. Αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για πεπερασμένους πόρους που πρέπει να κατανέμονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όταν φαίνονται ιδιαίτερα επιλεκτικοί όσον αφορά τις δεσμεύσεις ή τις επενδύσεις, εκτελούν εξελιγμένους νοητικούς υπολογισμούς σχετικά με την κατανομή των πόρων που οι άλλοι παρακάμπτουν. Αυτή η συνεχής επίγνωση των συμβιβασμών οδηγεί σε αποφάσεις που μεγιστοποιούν τη συνολική απόδοση σε ολόκληρη την οικονομική τους ζωή.
5. Στρατηγική αξιοποίηση του χρέους
Ενώ η συμβατική σοφία αντιμετωπίζει συχνά αρνητικά όλο το χρέος, οι οικονομικά έξυπνοι άνθρωποι το βλέπουν ως ένα δυνητικό εργαλείο. Κάνουν διάκριση μεταξύ παραγωγικού χρέους (χρηματοδότηση περιουσιακών στοιχείων που εκτιμώνται ή παράγουν εισόδημα) και καταναλωτικού χρέους (χρηματοδότηση περιουσιακών στοιχείων που αφορούν τον τρόπο ζωής ή που αποσβένονται).
Το πιο εκπληκτικό είναι ότι μερικές φορές αναλαμβάνουν χρέος ακόμη και όταν έχουν διαθέσιμα μετρητά για να το αποφύγουν. Αυτή η αντιφατική συμπεριφορά συμβαίνει όταν υπολογίζουν ότι το κεφάλαιό τους θα μπορούσε να αποφέρει υψηλότερες αποδόσεις αλλού από το κόστος του χρέους – για παράδειγμα, διατηρώντας ένα στεγαστικό δάνειο με επιτόκιο 3-4%, ενώ επενδύουν κεφάλαια που θα μπορούσαν να αποφέρουν 7-10% μακροπρόθεσμα.
Λαμβάνουν επίσης υπόψη τους τις φορολογικές επιπτώσεις και τις επιπτώσεις του πληθωρισμού στα πλεονεκτήματα μόχλευσης στις αποφάσεις τους για το χρέος. Αυτό που για τους άλλους μοιάζει με περιττό δανεισμό είναι εξελιγμένη κατανομή κεφαλαίου. Η άνεσή τους με το στρατηγικό χρέος δεν υποδηλώνει απερισκεψία – αντανακλά την εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να χρησιμοποιούν βέλτιστα τα χρηματοοικονομικά εργαλεία.
6. Αντιαισθητικός συγχρονισμός
Ο συγχρονισμός των χρηματοοικονομικών κινήσεων των ατόμων με υψηλό IQ εμφανίζεται συχνά οπισθοδρομικός στους παρατηρητές. Έχουν την τάση να επενδύουν σημαντικά κατά τη διάρκεια της ύφεσης της αγοράς, όταν οι άλλοι φοβούνται, και συνήθως πωλούν ή μειώνουν τις θέσεις τους όταν οι αγορές είναι πληθωρικές.
Αυτή η αντιφατική προσέγγιση δεν έχει να κάνει με το να είσαι διαφορετικός για χάρη του εαυτού σου. Προκύπτει από την κατανόηση της ψυχολογίας της αγοράς και την αναγνώριση ότι οι εξαιρετικές αποδόσεις συχνά προέρχονται από την κίνηση ενάντια στο επικρατούν συναίσθημα. Οι contrarians μπορούν να διαχωρίσουν τα συναισθήματά τους από τις οικονομικές τους αποφάσεις, επιτρέποντάς τους να ενεργούν όταν παρουσιάζεται η ευκαιρία -και όχι η άνεση-.
Αυτή η πειθαρχία αποκαλύπτεται σε τομείς πέρα από τις επενδύσεις. Μπορεί να αγοράζουν σημαντικά αντικείμενα όπως οχήματα ή ακίνητα κατά τη διάρκεια της οικονομικής αβεβαιότητας, όταν οι τιμές μαλακώνουν και οι πωλητές έχουν κίνητρο. Ο συγχρονισμός τους δεν είναι τέλειος, αλλά η προθυμία τους να ενεργούν αντικυκλικά τους δίνει πλεονεκτήματα που χάνουν οι λήπτες αποφάσεων που καθοδηγούνται από το συναίσθημα.
7. Επενδύστε στη γνώση έναντι των διαπιστευτηρίων
Ενώ άλλοι επιδιώκουν πτυχία και πιστοποιήσεις, οι οικονομικά έξυπνοι άνθρωποι επενδύουν δυσανάλογα στην απόκτηση πρακτικών γνώσεων -βιβλία, μαθήματα, καθοδήγηση και άμεση εμπειρία. Αυτό δεν σημαίνει ότι απορρίπτετε την επίσημη εκπαίδευση, αλλά ότι αναγνωρίζετε ότι η οικονομική επιτυχία προέρχεται συχνά από εφαρμοσμένες γνώσεις και όχι από πιστοποιητικά.
Εκτιμούν ιδιαίτερα τις γνώσεις που μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα στην οικοδόμηση πλούτου, από την κατανόηση των φορολογικών στρατηγικών έως την εκμάθηση συγκεκριμένων επενδυτικών στρατηγικών. Η μάθησή τους είναι συνεχής και όχι επεισοδιακή, και συχνά αποκτούν βαθιά γνώση σε εξειδικευμένους τομείς που προσφέρουν ασύμμετρες ανταμοιβές.
Αυτό που ξεχωρίζει είναι ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουν τη γνώση ως επένδυση με αναμενόμενες αποδόσεις. Είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν σημαντικά για πληροφορίες που παρέχουν αξιοποιήσιμες γνώσεις, ενώ αποφεύγουν την δαπανηρή εκπαίδευση που σηματοδοτεί κυρίως την κατάσταση. Αυτή η εστιασμένη προσέγγιση στη μάθηση εξηγεί γιατί μερικές φορές αγνοούν τα συμβατικά εκπαιδευτικά μονοπάτια υπέρ της αυτοκατευθυνόμενης μελέτης.
Συμπέρασμα
Οι συμπεριφορές που σηματοδοτούν υψηλή οικονομική ευφυΐα συχνά φαίνονται παράξενες μέχρι να κατανοήσετε τις αρχές τους. Τα άτομα αυτά δεν ακολουθούν διαφορετικούς κανόνες – απλώς εφαρμόζουν τις θεμελιώδεις χρηματοοικονομικές αρχές με μεγαλύτερη αυστηρότητα και συνέπεια από τους περισσότερους ανθρώπους.
Επικεντρώνονται στη μακροπρόθεσμη αξία έναντι των βραχυπρόθεσμων φαινομένων, κατανοούν την πραγματική φύση του κινδύνου και των ευκαιριών και διατηρούν συναισθηματική πειθαρχία κατά τη λήψη οικονομικών αποφάσεων. Η ανάπτυξη αυτών των συμπεριφορών δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά η υιοθέτηση έστω και μιας ή δύο μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τα οικονομικά σας αποτελέσματα.
Ο δρόμος προς την οικονομική ευφυΐα δεν έχει να κάνει με τη μίμηση των επιφανειακών συμπεριφορών των πλουσίων – έχει να κάνει με την ανάπτυξη των ασυνήθιστων μοτίβων σκέψης που οδηγούν στη δημιουργία και τη διατήρηση του πλούτου. Ξεκινήστε αμφισβητώντας τη συμβατική οικονομική σοφία και εξετάζοντας αν οι αποφάσεις σας βελτιστοποιούν τα πραγματικά αποτελέσματα ή απλώς ακολουθούν το πλήθος.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
