Από τον Νίκο Τοτολάκη (StockJackal)
Αφορμή για το σημερινό προβληματισμό στάθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση – γόνιμη αντιπαράθεση απόψεων μεταξύ φίλων. Από τη μία πλευρά εταιρίες με ισχυρά θεμελιώδη, χαμηλό δανεισμό και ικανοποιητική μερισματική απόδοση. Από την άλλη, ‘’φυτοζωούσες’’ επιχειρήσεις (με αρνητικά ίδια κεφάλαια ενίοτε), με ζημιογόνες έως even χρήσεις και υψηλό έως δύσκολα διαχειρήσιμο δανεισμό. Καλά, για μέρισμα ούτε λόγος!!! Ποιες να επιλέξεις?
Η αλήθεια είναι ότι σπάνια νοιώθει κάποιος σίγουρος για την επιλογή του, όποια και να είναι αυτή. Όχι είπατε?
- Ελάτε λοιπόν στη θέση αυτού που πήρε ΟΤΕ την πρώτη συνεδρίαση του 2023. Έκλεισε ήσυχος το PC και το ξαναάνοιξε στην τελευταία συνεδρίαση της χρονιάς για να διαπιστώσει ότι έχασε 11,50% από το επενδεδυμένο κεφάλαιό του!!! Κοιτάζει λοιπόν δίπλα του και βλέπει τον ‘’μετοχομούρη’’ (έτσι τον λέει) που πήρε την ίδια χρονική περίοδο την ΙΝΛΟΤ και απόλαυσε ένα μεγαλοπρεπές 82% !!!! Την χρηματοοικονομική κατάσταση της τελευταίας, ένα χρόνο πριν, φαντάζομαι τη θυμόσαστε!
Επειδή όμως κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις:
- Ελάτε στη θέση αυτού που αγόρασε ΚΡΕΚΑ (πάντα στο ίδιο χρονικό διάστημα) και αγωνιά σήμερα αν θα αρθεί η προσωρινή αναστολή διαπραγμάτευσης! Αν αυτό δε συμβεί, οι απώλειές του θα ανέλθουν σε ποσοστό 100%!!!
Θα μου πείτε: Ας έπαιρνε μετοχές εταιριών ‘’αξίας’’, να μην κινδυνεύει. Σωστά! Έτσι σκέφτηκαν και οι δυστυχείς μέτοχοι των T.T., Folli–Follie και άλλων τέτοιων ‘’διαμαντιών’’ του ΧΑΑ, που επιβεβαίωσαν την ατυχή τους έμπνευση! Απώλειες 100% επίσης!!!
Μια πολύ καλή ιδέα φαίνεται να είναι μια κατανομή του χαρτοφυλακίου, τέτοια που να ισορροπεί (κατά το δυνατόν) μεταξύ δυνητικών κινδύνων και ικανοποιητικού κέρδους. Παρόμοιες προτάσεις υιοθετούν και προτείνουν αρκετοί επαΐοντες του χώρου, δίνοντας μάλιστα και ποσοστά μεταξύ μετοχών value/risk. Για παράδειγμα συμβουλεύουν να διατηρούμε ένα ποσοστό περίπου 75-80 % σε ‘’ασφαλείς’’ μετοχικούς τίτλους και ένα 15-20% σε ‘’ρισκαδόρικους’’!!
Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω μέχρι σήμερα βρει κάποια καλύτερη μορφή διαχείρισης. Η ποσόστωση πάντως, οφείλει να υπακούει στο επενδυτικό προφίλ του καθενός, αφού οι προσδοκίες και η διάθεση ανάληψης ρίσκου είναι διαφορετικές. Παράλληλα, ουδείς εμποδίζει την ποσόστωση αυτή να διαφοροποιείται, συνεκτιμημένων των συνθηκών της αγοράς.
Σε πείσμα πάντως όλων όσων κατέχουν την απόλυτη γνώση και την πλέον επιτυχημένη επενδυτική φιλοσοφία, θα υποστηρίξω ότι στα ΧΑ δεν υπάρχει η τέλεια συνταγή!! Η χρηματιστηριακή ιστορία ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ είναι γεμάτη από εταιρίες με ισχυρά θεμελιώδη, υποδανεισμένες και με γενναία μερίσματα που ΠΤΩΧΕΥΣΑΝ, και άλλες που γιγαντώθηκαν και δικαίωσαν τις προσδοκίες. Αλλά είναι επίσης γεμάτη από ζημιογόνες, υπερχρεωμένες εταιρίες που όχι μόνο δεν πτώχευσαν, αλλά έκαναν το απόλυτο turn around και χάρισαν αμύθητες αποδόσεις (και δικαίως)!!
Θα πρέπει να συνεκτιμηθεί επίσης, ότι αρκεί ένας και μόνο ‘’μηδενισμός’’ για να εξαφανίσει αποδόσεις χρόνων σε ‘’ασφαλείς’’ τοποθετήσεις. Και αν μάλιστα γίνει σε κανένα από τα ‘’διαμάντια’’ (οι παλαιοί κάτοχοι τραπεζικών μτχ που ανακεφαλαιοποιήθηκαν επανειλημμένα το γνωρίζουν), το πλήγμα μπορεί να αποβεί συντριπτικό!
Καλή τύχη λοιπόν στις επιλογές σας, μιας και αυτή είναι πιο πολύτιμη από κάθε συμβουλή…..
Νίκος Τοτολάκης
ΥΓ: Οι μετοχές που αναφέρθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν ως τυπικά παραδείγματα και δεν αποτελούν προτάσεις για αγορά, πώληση ή διακράτηση.