• Του Απόστολου Μάνθου

Αυτό πλέον που συμβαίνει με το ελληνικό χρηματιστήριο χρήζει ψυχιατρικής εξέτασης. Δεν είναι δυνατόν από τη μια να λέμε ότι ακολουθούμε επενδυτικά τη γενική τάση των μεγάλων αγορών και από την άλλη να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, μένοντας όχι μόνο τελευταίοι και καταϊδρωμένοι, αλλά και δύο γύρους πίσω. Και χελώνα να ήμασταν καλύτερα θα πηγαίναμε.

• Από την άλλη εκστασιάζομαι όταν διαβάζω πρωί-πρωί  στα διάφορα ημερήσια δελτία των αναλυτών ότι “αναμένουμε η αγορά να πάρει γραμμή από τις διεθνείς αγορές”. Ποια γραμμή; Εδώ και μήνες έχουμε μπει στον λαβύρινθο της απόλυτης στασιμότητας και δεν μπορούμε να βρούμε την έξοδο με τίποτα.

Η Αριάδνη ναι μεν μας έδωσε τον μίτο από χρυσή κλωστή για να μπορέσουμε να βγούμε από εκεί που μπήκαμε, αλλά κάποιος από τους  “ιθύνοντες” τον έχασε και από τότε γυρνάμε στο ίδιο σημείο. Άσε που μέσα στο σκοτάδι σκουντουφλάμε ο ένας πάνω στον άλλο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται έντονος εκνευρισμός και ο ένας να πετάει το χαρτοφυλάκιό του πάνω στον άλλο.

• Χαρακτηριστικό είναι το διάγραμμα που παραθέτουμε με τις ποσοστιαίες μεταβολές που έχουν γίνει στις μεγάλες αγορές  σε σχέση με τον δικό μας Γενικό Δείκτη.

Έτσι λοιπόν από τις αρχές του Αυγούστου, όταν και προκλήθηκε η πτωτική αναστάτωση στις αγορές, ο ιαπωνικός δείκτης Nikkei 225 έχει αρπάξει ανοδικά ένα +13%, ο γερμανικός δείκτης DAX 40 που έχει τα όποια πολιτικοοικονομικά του προβλήματα ένα +9,82%, ο τεχνολογικός δείκτης Nasdaq 100 ένα +9,72% παρά τα  σκαμπανεβάσματα της Nvidia, ο S&P 500 ένα +9,56%, ο πολλά βαρύς Dow Jones ένα +8,16% και ο ευρωπαϊκός Eurostoxx 50 ένα +7,48%.

Και για να μην φουντώσουμε περαιτέρω, δεν θα κάνω μνεία στα νέα ιστορικά υψηλά που καταγράφουν οι περισσότεροι από αυτούς. Μέσα σε αυτό το ανοδικό πάρτι το δικό μας χρηματιστήριο  έχει καταφέρει το ακατόρθωτο, να παραμείνει πτωτικό κατά ένα -3,62% (!).

• Είναι πραγματικά απίστευτο.

Σε μια χρονική περίοδο όπου βρέχει λεφτά με την ανοδική τάση που έχουν πάρει τα χρηματιστήρια, εμείς βαστάμε όχι απλώς μια κοινή ομπρέλα, αλλά ομπρέλα θαλάσσης, από τις μεγάλες, μην τυχόν και βραχούμε από την άνοδο.

• Για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα φτάνοντας τους υπόλοιπους, θα πρέπει ο Γενικός Δείκτης να διαλύσει τα υψηλά των 1.505 μονάδων κατευθυνόμενος προς τις  1.575 με 1.600 μονάδες.

Αντ’ αυτού καθόμαστε στις 1.420 με 1.445 μονάδες και ξεψειρίζουμε τη μαϊμού, όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου. Εκτός και αν βλέπουμε το μέλλον και ψυχανεμιζόμαστε την πτώση που “θα” έρθει.

• Από πλευράς διαγραμματικής ανάλυσης ο Γενικός Δείκτης, για  να μας δηλώσει ότι ήρθε η ώρα  να πάρει την άγουσα, θα πρέπει να διασπάσει ανοδικά την καθοδική γραμμή τάσης “Q” που ενώνει τις τρεις προηγούμενες κορυφές του έτους και διέρχεται από τις 1.465 μονάδες.
• Ανοδικό πέρασμα πάνω από εκεί με αυξημένο τζίρο συναλλαγών θα βάλει τα εχέγγυα για την προσέγγιση της ζώνης των 1.500 με 1.510 μονάδων.
• Δύο όμιλοι που δείχνουν ότι θα πρωταγωνιστήσουν κάνοντας ένα δυνατό ντεμαράζ για το κλείσιμο του έτους είναι η Metlen και η ΔΕΗ.

 Ο Απόστολος Μάνθος είναι υπεύθυνος τεχνικής ανάλυσης & επενδυτικής στρατηγικής 

** Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Κεφάλαιο”