Ο ΑΓΗΣ ΒΕΡΟΥΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙ
Όποιος παρακολουθεί έστω και διαγωνίως τις παγκόσμιες εξελίξεις, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του νέου Αμερικανού προέδρου Τραμπ, θα πρέπει λογικά να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε εν μέσω μιας αναδιάταξης ισχύος και παγκόσμιων ισορροπιών.
Η μετάβαση των ΗΠΑ που κατέχουν την παγκόσμια στρατιωτική και οικονομική πρωτοκαθεδρία σε μια νέα πραγματιστική προσέγγιση (realist politics) μετά από 80 χρόνια σταθερής πολιτικής αρχών (Principle-based) δικαιολογημένα έχει το σύνολο του πολιτισμένου κόσμου να κρέμεται από τα κάγκελα, καθώς νέες πρωτόγνωρες ισορροπίες ισχύος είναι εν τη γενέσει τους σε όλο τον πλανήτη.
Η Ελλάδα, στην αρχή του δεύτερου τέταρτου του 21ου αιώνα, βρίσκεται σε μια πρωτοφανώς ευνοϊκή συγκυρία, σταθερής διακυβέρνησης για τα τελευταία 6 χρόνια, με άλματα στην αξιοπιστία της οικονομίας της χάρη στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική των κυβερνήσεων Μητσοτάκη των τελευταίων 6 ετών, και αναγνωρισμένη ως από τις ελάχιστες χώρες παγκοσμίως με πλήρη δημοκρατία, υψηλότερης ποιότητας ακόμη και από εκείνη πολλών ευρωπαϊκών χωρών, ακόμα και εκείνης των ΗΠΑ!
Δυστυχώς η Ελλάδα αδυνατεί να αντιληφθεί ότι κανείς, μα κανείς, στις υπόλοιπες χώρες δεν νοιάζεται για τις εσωτερικές συγκρούσεις που προκαλεί η ελληνική αντιπολίτευση για τους δικούς της στενά μικροπολιτικούς και μικρόνοους λόγους ή ενίοτε και για τοπικά σημαντικούς λόγους.
Είναι εύκολο να αντιπολιτεύεσαι τοξικά, καβαλώντας το κύμα δυσαρέσκειας, γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει διορθώσει σε 6 χρόνια (με 3 χρόνια Κόβιντ), όσα στραβά έκαμε η Ελλάδα στα προηγούμενα 80 χρόνια!!!
Πολύ εύκολο…
Κανείς απολύτως εκτός Ελλάδος δεν ενδιαφέρεται, για παράδειγμα, αν οι εισαγγελικές αρχές της χώρας παρακολουθούσαν κάποιο τηλέφωνο ενός ευρωβουλευτή και αρχηγού του (τότε) τρίτου κόμματος, κατ’ εντολή της Ευρώπης προ τριετίας.
Ούτε νοιάζεται αν αυτό έγινε εν μέσω έρευνας για την έτερο ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Καϊλή. Η οποία συγκεκριμένα παρακολουθούνταν από τις εισαγγελικές αρχές πιθανότατα σχετικά με το τότε ονομαζόμενο Qatar-gate το οποίο την οδήγησε σε προφυλάκιση κατόπιν ομολογίας του συντρόφου και συγκατοίκου της για λήψη μυθικών ποσών μετρητών για υποστήριξη των συμφερόντων του Κατάρ εντός Ευρωκοινοβουλίου! Ο Σαρκοζί έβαλε και βραχιολάκι για λιγότερο κραυγαλέα πράγματα.
Κανείς απολύτως, εκτός Ελλάδος, δεν ενδιαφέρεται αν η ελληνική Δικαιοσύνη παίρνει 10 χρόνια για να δικάσει μια εμπορική διαφορά ή 30 χρόνια για να δικάσει μια απαλλοτρίωση.
Κανείς εκτός Ελλάδος δεν νοιάζεται αν διορίζονται υπερήλικες γιδοβοσκοί σε θέσεις σταθμάρχη, κατά παράβαση του ηλικιακού ορίου των 42 ετών, με εντολή Υπουργού! Και κανείς δεν νοιάζεται, εκτός Ελλάδος, ποιοι σπάνε τα μάρμαρα στο Σύνταγμα και τα πετάνε στους αστυνομικούς. Κανείς!
Ούτε κανείς από τους διεθνείς ηγέτες ή Οίκους Αξιολόγησης δεν ενδιαφέρεται αν στην Ελλάδα υπερφορολογούνται οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αν οι δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν τον Έλληνα μέχρι να του στύψουν το μεδούλι γιατί δεν αξιολογούνται ποτέ ούτε μπορεί κάποιος να τους κουνήσει.
Δεν νοιάζεται κανείς στο εξωτερικό αν τα πεζοδρόμια στην Αθήνα είναι προσβάσιμα από ΑμΕΑ, αν το φακελάκι στις πολεοδομίες πάει αέρα, ή αν οι μισοί αστυνομικοί της χώρας φυλάνε “σπουδαίους” ή εκτελούν χρέη γραμματειακής υποστήριξης στην γραφειοκρατία.
- Ούτε εξετάζει αν επιτρέπονται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ή αν τα ενοίκια έχουν ξεπεράσει τον βασικό μισθό λόγω golden visa ή λόγω AirBnB, ή αν το Κτηματολόγιο είχε φτάσει στο 5% στα προηγούμενα 30 χρόνια και σε ένα χρόνο πήγε +85% και τι λέει αυτό για τους προηγούμενους;
Δεν ενδιαφέρονται!
Τι να κάνουμε;
Αυτά ενδιαφέρουν εμάς που ζούμε εδώ!
Και εμείς, όπως οφείλουμε, θα συνεχίσουμε φυσικά να συζητάμε αναμεταξύ μας για αυτά που ενδιαφέρουν μόνον εμάς, ώστε να τα βελτιώσουμε όλοι μαζί σε όσο δυνατόν λιγότερο χρόνο, αλλά ούτε μια μέρα νωρίτερα ή αργότερα!
Η Δημοκρατία άλλωστε δεν έχει αδιέξοδα!!!
Όμως, εκείνα που ενδιαφέρουν τους έξω είναι το αξιόμαχο της χώρας και το μέγεθος του στρατού της, η ποιότητα και ισχύς των εξοπλισμών της, η σταθερότητα της αμυντικής και οικονομικής σχέσης της ως προς τις υπόλοιπες χώρες των υπερεθνικών οργάνων στα οποία συμμετέχει, και η δυνατότητά της να συμμετέχει σε αυτά τα συλλογικά όργανα συνεισφέροντας αντί να εκτροχιάζει τις κοινές αποφάσεις.
Οι έξωθεν ηγέτες ενδιαφέρονται επίσης για την αξιοπιστία του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργού ως συνομιλητή, να μην αλλάζει την πολιτική κατεύθυνση της χώρας κάθε τρεις και λίγο. Και αυτό επίσης συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στον καθορισμό της θέσης της χώρας στο νέο διεθνές στερέωμα.
Ειδικά τώρα, εν μέσω διεθνών τεκτονικών ανακατατάξεων και επαναπροσδιορισμού των παγκόσμιων ισορροπιών ισχύος, από την αξιακή βάση του διεθνούς δικαίου στην πραγματιστική βάση του δικαίου του ισχυρότερου!
Είναι αυτονόητο, για όλους όσοι αξιολογούμε ως σημαντικά τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδος, εν μέσω αυτών των διεθνών ανακατατάξεων, να βρίσκεται η χώρα μας ισχυρή και όχι αδύναμη λόγω εσωτερικών και εσωστρεφών προστριβών!
Βέβαια, θα μου πουν κάποιοι, η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα στην ιστορία που είχε εμφύλιο εν μέσω παγκοσμίου πολέμου.
Ο Θεός ας μας βοηθήσει, να κάνει ο καθένας μας ό,τι κρίνει σοφό…
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
