Αντί να μας πουν γιατί έχουμε ανεργία όταν και στις οικοδομές ψάχνουν τεχνίτες και δεν βρίσκουν, πουλάνε “σιγουριά” ότι ο κατώτατος δεν θα μειώνεται…
Αντί να απαντήσουν στους άνεργους που δεν ανταποκρίνονται στις όποιες προσκλήσεις των ντόπιων επιχειρήσεων, που είναι οι επενδύσεις που θα έφερναν τις νέες ανθρώπινες θέσεις εργασίας με μισθούς να μη θυμίσουν πρώην Βουλγαρία, μιλάνε για τον κατώτατο και που θα τον παραλάβουμε το 2027, όταν η νέα κυβέρνηση των εκλογών μάλλον θα τα λέει αλλιώς.
Την ζήσαμε όμως εμείς δημοσιογραφικά από κοντά την ιστορία αυτή από την πρώτη μέρα όταν η μεταπολιτευτική σοβιετία (της κακιάς ώρας) στο Ελλαδιστάν παρίστανε τον επιχειρηματία ναυπηγό, κλωστοϋφαντουργό, μεταλλευτή, μεταλλουργό, κατασκευαστή ή τον γεωργό- βιομήχανο…. αδιαφορώντας για το τι θα έφερνε και στα εργασιακά ο “ανταγωνισμός” κράτους και ιδιωτικής οικονομίας.
- Μέχρι και παραγωγός ποτών και ούζου… παρουσιαζόταν με λεφτά τόσο των κρατικών τότε Εθνικής, ΑΤΕ, ΕΤΒΑ. ΕΤΕΒΑ παρέα με τους δικούς μας φόρους με τους οποίους το κράτος-μπαταχτσής ως “επιχειρηματίας” (της κακιάς ώρας βεβαίως) διόριζε κομματικό στρατό κατοχής σε όλες τις κοινωνικοποιήσεις του, προκαλώντας το εξής φαινόμενο στον εργασιακό μας χώρο.
Πολλές από τις τότε (βιομηχανικές κατά βάση) του ιδιωτικού τομέα (κουφάρια σε πλειστηριασμό σήμερα) με δικαιολογημένο επιχείρημα τον ανταγωνισμό από το κράτος, πάγωναν μισθούς, αμοιβές και διάφορα δώρα κατεβάζοντας το κόστος, μιας και το κράτος ως επιχειρηματίας (έτσι έλεγαν) μείωνε το δικό του κόστος καθώς δεν υπολόγιζε τις οφειλές και τα χρέη του προς τον κορβανά και τις κρατικές τράπεζες. Και άρα μπορούσε να είναι και φθηνότερο και ανταγωνιστικό…
- Το κράτος -επιχειρηματίας (πάντα της κακιάς ώρας) λοιπόν ήταν εκείνο που προκάλεσε την αφορμή να χαλάσει η “πιάτσα” αφήνοντας και τον ιδιωτικό τομέα να “καλομάθει” στην εργασιακή φτήνια προβάλλοντας (μαζί με όλα αυτά) και την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα, που, λόγω της πολιτικής ανικανότητας μας δεν εξασφαλίζαμε, ως κράτος-μέλος, εντός της Ε.Ε που ήδη είχαμε προσχωρήσει.
Τότε λοιπόν, με το κράτος στα επάνω του και την νομενκλατούρα των κρατικών επιχειρήσεων σε πανάκριβες βιομηχανικές καρέκλες ξεκίνησαν όλα. Κρατισμός κρατικές συντεχνίες που επεκτάθηκαν με την εργασιακή αγορά να γίνεται μπάχαλο.
- Μπάχαλο που συνεχίστηκε ως την χρεοκοπία του κράτους όπου τα μνημόνια μας επέβαλλαν την ιδιωτικοποίηση όλης αυτής της κρατικής επιχειρηματικής γελοιότητας (να μη ξαναθυμίσουμε τα περί ΛΑΡΚΟ και άλλων παρόμοιων…).
Στο μεταξύ, στην ιδιωτική αγορά η αδήλωτη εργασία και τα μαύρα σε συνδυασμό με τα πάντοτε άθλια κρατικά χαρτζιλίκια άλλαξαν εντελώς το εργασιακό πρόσωπο της οικονομίας.
- Έτσι, έφθασε και ο κατώτατος αφενός στα 600 ευρώ και αφετέρου να μας έχουν γίνει σχεδόν γνωστοί οι ολίγοι… που ακόμη τον προσφέρουν και δεν έχουν λόγο να μη τον συνεχίσουν. Γιατί άλλωστε…
Τι νομίζουμε λοιπόν ότι πρόκειται να αλλάξει μεταξύ ανταπόκρισης στην προσφορά εργασίας ή μετανάστευσης αφού στον εργασιακό διάλογο η κυβερνητική θέση μόνο με τον κατώτατο (έστω και αν από το 2027 δεν θα μειώνεται…) δεν θα καλύψει την ανάγκη μας για αμοιβές με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας ή την μακροπρόθεσμη διάρκεια λειτουργίας όλων των επιχειρήσεων
- αν η πολιτική σκηνή δεν εγγυηθεί κίνητρα φορολογικής βάσης που πιθανότατα θα επιβάλλουν και μείωση κράτους, πράγμα που δεν συμφέρει ούτε πολιτικά ούτε πελατειακά…
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
