ΛΟΥΛΗΣ: Επειδή έτυχε να παραστώ στην ΓΣ στην μονάδα στην Σούρπη, ένα πολύ σύντομο σχόλιο: Οι εγκαταστάσεις και το λιμάνι, βρίσκονται ακριβώς απέναντι από τις εγκαταστάσεις της Sovel. Και επειδή έτυχε να ξεναγηθώ, προσπαθούσα να καταλάβω πώς γίνεται μία μονάδα παραγωγής βασικών αγαθών, με κόστος στησίματος άνω των €150 εκ. και η οποία εννοείται ότι δεν μπορεί να ξαναφτιαχτεί, να μην πιάνει στο ταμπλό ούτε €50 εκ.!!!
- (Eξαιρώ τους μύλους στην Βουλγαρία και στο Κερατσίνι, όπου υπάρχει και εκεί λιμάνι, την μονάδα της Kenfood, το κέντρο logistics, τα σιλό στην Σόφια και κάποιες άλλες εγκαταστάσεις)
Θα μου πείτε βέβαια ότι για όλα τα πράγματα υπάρχει εξήγηση, από την στιγμή που στην ιεράρχηση των αναγκών μας, την πρώτη θέση κατέχει το μοντέλο του κινητού μας, το οποίο δεν μας ενοχλεί να το πληρώσουμε και €100-200 περισσότερο, ενώ όταν η τιμή του ‘ταπεινού’ άρτου, αυξάνεται κατά €0,20 λεπτά, βγαίνουν όλοι στα κανάλια…
Ως αποτέλεσμα, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι αποτιμήσεις των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας κινούνται στην στρατόσφαιρα, ενώ των παραγωγών βασικών αγαθών στα τάρταρα!!!
Πάντα όμως θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι πολλά πράγματα που τα θεωρούμε δεδομένα, δεν είναι….
Ο ΑΝ@λήτης
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
