Αυτό που έγινε χθες στη Νέα Υόρκη δεν ήταν απλώς εκλογές. Ήταν ένα hostile takeover εκτελεσμένο στην εντέλεια, και τα νούμερα λένε μια ιστορία που πολλοί δεν θέλουν να δουν. (Σημείωση: τα ποσοστά/ψήφοι παρακάτω βασίζονται στα διαθέσιμα στοιχεία τη στιγμή που γράφεται το κείμενο.)
Καταρχάς, ξέχνα τη μάχη «Δημοκρατικοί vs Ρεπουμπλικάνοι» που γράφεται κατά κόρον στα ΜΜΕ. Αυτό, για τη Νέα Υόρκη, τελείωσε. Τα χθεσινά ανεπίσημα νούμερα δείχνουν: Mamdani 50,4% (1.036.051), Cuomo 41,6% (854.995), Sliwa 7,1% (146.137). Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα πρακτικά συρρικνώθηκε.
- Η πραγματική σύγκρουση ο «μπλε εμφύλιος» -μπλε είναι το χρώμα των Δημοκρατικών- παίχτηκε στο σχεδόν 92% που μοιράστηκαν οι δύο πλευρές του Δημοκρατικού χώρου. Αναφέρθηκα σε «Μπλε εμφύλιο» διότι οι προοδευτικοί/DSA (Mamdani) vs κεντρώοι/κατεστημένο (Cuomo) μάζεψαν μαζί σχεδόν 92%. Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι εκτός αυτού του ποσοστού με δεδομένο ότι ο υποψήφιος τους πήρε περίπου 7%.
Πώς στήθηκε το παιχνίδι;
- Το κατεστημένο είδε τον Mamdani να έρχεται και συγκρότησε μια de facto «ιερά συμμαχία» γύρω από τον Cuomo, ακόμη και με δημόσιες παροτρύνσεις από τον Τραμπ προς μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνους να τον στηρίξουν αντί για τον Sliwa. Αυτό εξηγεί γιατί ο Sliwa από 312.385 ψήφους το 2021 κατέβηκε στις περίπου 150 χιλ. Χθες!
Οι ψήφοι δεν «εξατμίστηκαν» απλώς μετακινήθηκαν στρατηγικά. (Παρένθεση για το σύστημα: στη Νέα Υόρκη ισχύει fusion voting — ο ίδιος υποψήφιος μπορεί να εμφανίζεται σε περισσότερες κομματικές «γραμμές» και όλες οι ψήφοι του αθροίζονται.)
- Το μπλοκ «Cuomo + Sliwa» έφτασε περίπου το 1,0 εκατ. Ψήφους! Αυτό αποτέλεσε μια σπάνιας έντασης σύγκλιση του δεξιότερου και κεντρώου χώρου η οποία εκ του αποτελέσματος και πάλι δεν αρκούσε. Ο Mamdani δεν προσπάθησε να τους «πείσει». Άνοιξε νέο γήπεδο: μαζική εγγραφή/κινητοποίηση νέων και πρωτοψηφισάντων, με αιχμή την ακρίβεια/ενοίκια.
Η συμμετοχή απογειώθηκε: από περίπου 1,13 εκατ. ψήφους το 2021 σε περίπου 2,05 εκατ. Τώρα! Ιστορικά υψηλή συμμετοχή για δημαρχιακή αναμέτρηση. Και όχι, η επιπλέον συμμετοχή δεν πήγε όλη στον Mamdani, όμως το μεγαλύτερο μέρος της έγειρε προς αυτόν, ειδικά στους νέους κάτω των 30 ετών.
- Ψάχνοντας παραπάνω τα νούμερα φαίνεται και η «βόμβα» για το αύριο: οι εγγεγραμμένοι στη Νέα Υόρκη είναι περίπου 4,95 εκατ. Με περίπου 2,05 εκατ. ψήφους, η χθεσινή συμμετοχή κινήθηκε γύρω στο 41%. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 2,9 εκατ. έμειναν σπίτι. Δεν είναι, κατά κανόνα, το κοινό του Cuomo που ήδη «συσπειρώθηκε».
Είναι η τεράστια αδρανής δεξαμενή απ’ όπου ο Mamdani μόλις άρχισε να αντλεί και η οποία αποτελείται από νεότερους, χαμηλότερων εισοδημάτων, που είναι απογοητευμένοι. Αν το κατεστημένο ακούμπησε το ταβάνι του και έχασε, ο Mamdani πιθανότατα νίκησε χρησιμοποιώντας μόνο μέρος της δικής του δυνητικής δεξαμενής. Η Νέα Υόρκη, κατά τη γνώμη μου, μόλις άλλαξε πίστα.
- Το ερώτημα είναι η Νέα Υόρκη παραμείνει στην νέα πίστα και για πόσο.
Αν ο Mamdani μετατρέψει τη χθεσινή ορμή σε μετρήσιμα αποτελέσματα και όντως φέρει ανακούφιση στα ενοίκια, αξιόπιστες υπηρεσίες πόλης, ασφάλεια χωρίς υπερβολές, ανάπτυξη χωρίς πρόσοδο, τότε ίσως δούμε μια πραγματική μετατόπιση παραδείγματος:
- Η «καπιταλιστική αριστερά» που αποδέχεται την αγορά αλλά τη ρυθμίζει επιθετικά υπέρ των πολλών να παίρνει τη σκυτάλη από την «καπιταλιστική δεξιά» όπως την αποτύπωσε η εποχή Ρέιγκαν.
Όχι με συνθήματα, αλλά με διοικητικά αποτελέσματα που αγγίζουν τη μεσαία τάξη. Αν όμως σκοντάψει ο Mamdani στη διακυβέρνηση σε στέγαση, συγκοινωνίες, δημόσια τάξη, φορολογία / επιχειρηματικότητα ή στη συνοχή της συμμαχίας του τότε το κύμα θα υποχωρήσει γρήγορα και το κατεστημένο θα ξαναγράψει την ιστορία ως «παρένθεση».
- Αν σας θυμίζει την αριστερή παρένθεση της Ελλάδας, μια χαρά είστε. Με μια μόνο διαφορά άλλο αριστερά στην Ευρώπη άντε και στην Ελλάδα όπου το όνειρο είναι να έρθουν μοντέλα καθαρού κρατικού σχεδιασμού κι άλλο καπιταλιστική αριστερά όπου το ζητούμενο είναι ποιο μείγμα ιδιοκτησίας, αγοράς και κράτους υπηρετεί καλύτερα τους στόχους (παραγωγικότητα, ισότητα, ελευθερίες) σε κάθε κοινωνία.
Με απλά λόγια: τώρα ξεκινά η μάχη για το ποιος θα διαχειριστεί τον καπιταλισμό πιο «δίκαια»! Αν πάει καλά Mamdani, μιλάμε για «Reaganomics ανάποδα» δηλαδή μια αντιστροφή του παραδείγματος Ρέιγκαν, από “trickle-down” (κόψε φόρους-χαλάρωσε ρυθμίσεις-ελπίζεις να φτάσει προς τα κάτω) σε “middle-out/bottom-up” (χτίζεις από τη μεσαία τάξη και τους εργαζόμενους προς τα πάνω).

- Chairman & CEO στην εταιρεία OPEN UP και Physics Teacher στην εταιρεία Greek Ministry of Education
- Σπούδασε Electronic Physics στο Aristotle University of Thessaloniki Physics Department Έτος αποφοίτησης: 1997
- Σπούδασε Physics στο Aristotle University of Thessaloniki- Έτος αποφοίτησης: 1995
-
*Ο κ. Στέλιος Ορφανάκης έχει εργαστεί μεταξύ άλλων θέσεων ως Επενδυτικός Σύμβουλος στην Ιδιωτική Τραπεζική, ενώ τώρα εργάζεται ως Καθηγητής (M.Sc) Φυσικών και Θετικών Επιστημών στη Δημόσια Εκπαίδευση (14o ΓΕ.Λ Λάρισας). Είναι πτυχιούχος φυσικός με μεταπτυχιακές σπουδές, έχει εξειδικευθεί στην Τραπεζική Διοίκηση και σε Παράγωγα Προϊόντα ενώ διατηρεί τη θέση του Προέδρου ΔΣ στην OpenUp (www.openup.gr).






