Ένα απολιθωμένο οστό που βρέθηκε πριν από τρεις δεκαετίες στη Δυτική Αυστραλία, αποκάλυψε μια ιστορία 100 εκατομμυρίων ετών.
Το απολίθωμα, που ταυτοποιήθηκε ως το οστό του πτερυγίου ενός ιχθυόσαυρου, ενός θαλάσσιου ερπετού, κατέχει τη διάκριση της νεότερης “ιχθυόσαυρας” που έχει βρεθεί ποτέ στο νότιο ημισφαίριο.
Το αξιοσημείωτο αυτό εύρημα, που μελετήθηκε σχολαστικά από τους ερευνητές τα τελευταία χρόνια, παρέχει κρίσιμες πληροφορίες για την ύπαρξη και την εξαφάνιση του είδους. Ο δρ Mikael Siversson, ο παλαιοντολόγος που ανακάλυψε το απολίθωμα το 1995, περιγράφει τους ιχθυόσαυρους ως ερπετά που αναπνέουν αέρα, “ένα μείγμα μεταξύ καρχαρία και δελφινιού”.
Μέσω εκτεταμένων ερευνών, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο συγκεκριμένος ιχθυόσαυρος χρονολογείται πριν από 94 έως 97 εκατομμύρια χρόνια, ωθώντας το χρονοδιάγραμμα εξαφάνισης του είδους πιο πίσω από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.
Ο Siversson δήλωσε ότι οι ιχθυόσαυροι βίωναν μια απότομη πτώση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά πιθανότατα δεν επιβίωσαν μέχρι το μεγάλο γεγονός εξαφάνισης που εξαφάνισε πολλά είδη, πριν από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια.
Αυτό το γεγονός εξαφάνισης προκλήθηκε από την ακραία υπερθέρμανση του πλανήτη, με τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα να φτάνουν τα 1500 έως 2000 μέρη ανά εκατομμύριο, σημαντικά υψηλότερα από τα σημερινά επίπεδα.
Η περαιτέρω ανάλυση ενός απολιθωμένου δοντιού καρχαρία που ανακαλύφθηκε στο ίδιο γεωλογικό στρώμα με το απολίθωμα του ιχθυόσαυρου βοήθησε τους επιστήμονες να προσδιορίσουν με ακρίβεια την ηλικία των λειψάνων.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
