Αρθρο – σχόλιο αναγνώστη σε forum του capital: -Χωριανοιοιοιοί! Χωριανοιοιοιοί! Οι κουτόφραγκοι στέλνουν ευρά! Μαζευτείτε οι αγροτοπατέρες και τα κομματόσκυλα να φάτε!

Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχει, προς το παρόν,  αντιπολιτευτική πρόταση που να περνάει το τεστ του γέλιου.

Το τεστ αυτό το περνάει… η κυβέρνηση; Ή «ενημέρωση» το περνάει; Για να δούμε.

Καταρχάς όμως, ποιος είναι ο πιο απλός τρόπος να περιγράψεις με μία μόνο πρόταση σε κάποιον τι ακριβώς έχει συμβεί με το αίσχος του ΟΠΕΚΕΠΕ: «Διάφοροι κυβερνητικοί ΔΥ πολιτικοί και βουλευτές, μαζί με τοποθετημένους ΔΥ Διοικητές ενός Δημόσιου Οργανισμού, κατεύθυναν βολεμένους ΔΥ, στο πως να κάνουν πλάτες σε λαμόγια συνδικαλιστές, απατεώνες αγροτοπατέρες και κάτι άθλιους κομματανθρώπους, ώστε να κάνουν όολοι μαζί το μόνο πράγμα που στην πραγματικότητα είναι ικανοί να κάνουν: Να τρώνε τα λεφτά των άλλων».

Τιμουλέτε;;; Aπίστευτο δεν είναι;

Μα… ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι η Ιστορία ολόκληρης της χώρας εδώ και δεκαετίες!

Όλο αυτό με τον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ο ορισμός του ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. Είναι η γάγγραινα της χώρας. Είναι αυτό που γάνιασε να καταγγέλλει ο Τζήμερος και ο σοφός λαός τον έστειλε σπίτι του. Θυμάστε; Είναι αυτό που… κάποτε… κατήγγειλε και ο Άγης, εδώ στο capital. Θυμάστε; Όλο αυτό είναι η επιτομή του Κρατισμού, είναι ο ορισμός του ρουσφετιού, των πελατειακών σχέσεων για ψηφαλάκια. (Διευκρίνιση για ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν ότι δεν καταλαβαίνουν: Αυτό το γεγονός δεν αθωώνει την κυβέρνηση. Το αντίθετο κάνει. Διότι δείχνει ότι αυτός είναι ο κανόνας και όχι μία «εξαίρεση».)

Βλέπεις, ΟΛΑ τα καταφέρνει το Αθάνατο Ελληνικό Ρουσφέτι: Κάποτε η «λεβεντογέννα Κρήτη» καμάρωνε γιατί «έβγαζε λεβέντες». Ε, τώρα βγάζει… αρνοκάτσικα.

«Λογικό» λοιπόν να συγκλονίζεται η «δημοσιογραφία». «Λογικό» να υπάρχει άλλη μία μαζική συννεφόπτωση (για άλλη μια, χιλιοστή φορά…) για μία υπόθεση που σέρνεται και ερευνάται εδώ και μια πενταετία. Η χώρα όμως είναι γεμάτη ΟΠΕΚΕΠΕΔΕΣ. Δεν είναι ένας. Είναι πολλοί, σε κάθε έκφανση, κάθε συναλλαγή, κάθε περιοχή, σε κάθε επίπεδο. Ιδίως όταν μιλάμε για «χάρες», που φέρνουν ψήφους, ιδίως όταν μιλάμε για την διαχείριση των χρημάτων που κάποιοι άλλοι δίνουν.

Και δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν τα λεφτά είναι των κουτόφραγκων ή των φορολογούμενων συμπολιτών τους. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν θα είναι λεφτά επιδοτήσεων ή λεφτά από φοροέρωτα. Στο κάτω-κάτω στο τέλος… όλα οι ίδιοι τα πληρώνουν. Η φιλοσοφία είναι η ίδια. Πάντα.

Αποτέλεσμα;

Η Κρήτη έφτασε μέσα σε 4 χρόνια να έχει 8 εκατομμύρια πρόβατα, από 2,2 που (υποτίθεται πως) είχε. Φτάσαμε να χρειάζονται 2 Κρήτες μόνο και μόνο για να βοσκήσουν τα εκατομμύρια των προβάτων που… κατέκλυσαν την πρώην λεβεντογέννα νυν προβατογέννα.

Όλη η Ελλάδα έγινε βοσκοτόπι. Διαπιστώσαμε επίσης πως όλη η Ελλάδα ασχολείται με την «βιολογική μελισσοκομία». Μωρέ μπράβο! Εκεί που το 2020 ασχολούνταν 300 άτομα τώρα ασχολούνται 7.000 άνθρωποι. Το 95% των αιτήσεων φαίνεται πως είναι μαϊμού.

«Είπαμε να τα φάτε τα λεφτά των κουτόφραγκων και των έντιμων αγροτών, αλλά όχι κι έτσι… ακραία.» Λίγο μετά σε μία ακόμα έκρηξη χιούμορ είπε πως «στο θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ έπρεπε να πάμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα». Εδώ δεν συμφωνώ. Μια χαρά «αποφασιστικοί» ήταν όλοι οι βουλευτές και οι κομματάνθρωποι. Πήγαν αποφασιστικά να φάνε και να βοηθήσουν τα κομματόσκυλα να φάνε κι αυτά, πιο πολύ. Άδικο. Άδικο να καταλογίζεται «μη αποφασιστικότητα». Να τα λέμε κι αυτά…

Για να μην κουράζω άλλο, μια συμβουλή στον σύντροφο ΔΥ Χατζηδάκη και τους άλλους συντρόφους της κυβέρνησης:

Σύντροφοι. Μη μιλάτε. Κιχ. Μη λέτε τίποτα. Θεωρώ πως είναι καλύτερο όταν σας ρωτάνε για τον ΟΠΕΚΕΠΕ εσείς να κοιτάτε το ταβάνι. Σαν ηλίθιοι εννοώ. Σαν να πάθατε κάτι ρε παιδί μου. Σαν να πάθατε σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια ή κάποια εγκεφαλική συμφόρηση ας πούμε. Ή ακόμα χειρότερα. Σαν να πάθατε «Χατζηδάκη».

Πιστέψτε με: Θα φαίνεστε πολύ πιο έξυπνοι αν κοιτάτε το ταβάνι σα μ@λ@κες παρά αν προσπαθείτε να πείτε οτιδήποτε. Αν θέλετε με ακούτε. Πείτε το «η μούγκα για τη στρούγκα» αν θέλετε που ταιριάζει και με την περίσταση. Γιατί όταν ξέρεις πως ό,τι και να πεις θα ακούγεσαι σαν γνήσιος ηλίθιος, είναι πολύ πιο έξυπνο να ΔΕΙΧΝΕΙΣ σαν πραγματικός ηλίθιος.

Γιατι; Διότι ο άλλος καταλαβαίνει ότι τελικά… δεν είσαι ΤΟΣΟ ηλίθιος ώστε να προσπαθείς να μην φαίνεσαι για ηλίθιος, ενώ είσαι. Αλλά και αν κάποιος δεν το καταλάβει και πει “ρε αυτός κοιτάει το ταβάνι… ηλίθιος είναι;” τότε ΚΑΙ ΠΑΛΙ αυτό είναι ευνοϊκή για εσένα διαπίστωση, διότι θα πιστέψει ότι τελικά είσαι απλώς ηλίθιος και όχι κάτι ακόμα χειρότερο: Έλληνας πολιτικός.

Εδώ πως θα ήταν η Κρήτη, αν είχε όντως 8 εκατομμύρια αιγοπρόβατα. Η φωτό βεβαίως έχει ένα λάθος: Το μπλε… είναι γύρω-γύρω.