Ο τουρισμός στην Ελλάδα δεν είναι καμία βαριά βιομηχανία. Αντίθετα είναι ένα παπατζιλίκι το οποίο φτιάχτηκε από πέντε δέκα κατσαπλιάδες που πούλησαν το χωράφι και τα ζα και έκαναν ρουμς του λετ.
Τους έβλεπαν κι οι διπλανοί κατσαπλιάδες και κάνανε κι αυτοί το ίδιο. Έτσι ξεκίνησε ο τουρισμός και πράγματι αν έμενε έτσι θα ήταν μια χαρά. Το πως εξελίχθηκε όμως είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία.
Οι κατσαπλιάδες που λέτε, αποφάσισαν με την συνδρομή του κράτους πως η βαριά βιομηχανία θα δουλεύει 3-4 μήνες το χρόνο. Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί οι κατσαπλιάδες δεν πούλησαν τίποτε άλλο στον τουρίστα παρά ήλιο και θάλασσα. ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
Και δεν λέω ότι είναι απαραίτητα κακό αυτό. Λέω όμως πως δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις μια οικονομική δραστηριότητα ως βαριά βιομηχανία από την στιγμή που το 70% του χρόνου παραμένει κλειστή. Μπορείς να την πεις side job μπορείς να την πεις πάρεργο αλλά βαριά βιομηχανία δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις.
Πέρα λοιπόν από τους ντόπιους κατσαπλιάδες ήρθαν και ξένοι κατσαπλιάδες. Τις δεκαετίες του 70 και του 80 χιλιάδες έλληνες κατσαπλιάδες κράτησαν το χωράφι, πούλησαν τα ζα και με «δάνεια» που πήραν από μεγάλους ευρωπαϊκούς οργανισμούς με την μορφή προκαταβολών έχτισαν αναβαθμισμένα ρουμς του λετ με την υποχρέωση να εξυπηρετούν τις μαζικές ανάγκες που είχαν αυτοί οι οργανισμοί για τις ερχόμενες δεκαετίες.
Οι ανάγκες όμως αυτών των ξένων κατσαπλιάδων ήταν τουριστικό προϊόν στιλ Κάβος, Μάλια, Φαλιράκι και λοιπές ομορφιές. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε χρόνια τώρα. Την ίδια στιγμή μεγάλες μονάδες βασισμένες στο σύστημα all inclusive ξεφύτρωναν παντού απομυζώντας τους φυσικούς πόρους μιας περιοχής χωρίς τα αντίστοιχα έσοδα για αυτήν την περιοχή.
Τα έσοδα από αυτές τις επιχειρήσεις πήγαιναν κατευθείαν στους λογαριασμούς των κατσαπλιάδων σε Γερμανία, Βρετανία κλπ. Οι κατσαπλιάδες αυτοί δεν επένδυσαν φυσικά ούτε σε υποδομές ούτε σε διαφύλαξη του φυσικού περιβάλοντος ούτε σε άλλα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες.
Το ίδιο έκανε και το κράτος. Δείτε σε τι χάλι μαύρο είναι τα περιφεριακά αεροδρόμια, οι δρόμοι, τα λιμάνια. Κι αφού όλο αυτό το πράγμα ελέγχεται από ντόπιους και ξένους κατσαπλιάδες δεν άργησε να μπει και το κανονικό έγκλημα στο παιχνίδι. Μπράβοι, εκβιαστές, τοκογλύφοι, συμμορίες, ξέπλυμα χρήματος κάνουν παιχνίδι με την βαριά βιομηχανία. Όχι που θα την άφηναν σε σένα…
Το κράτος για δεκαετίες κάνει αβαβά, δεν έχει καμία στρατηγική δεν χαράζει καμία πολιτική κι αφήνει σε συνεργασία με τους διάφορους βλαχοδήμαρχους τους κατσαπλιάδες να καταπατούν να καταστρέφουν κάθε φυσικό κάλλος και κάθε άλλη δραστηριότητα.
Τα αποτελέσματα; Δάσκαλοι δεν έχουν σπίτια να μείνουν στα νησιά κι αν βρουν χρειάζονται δυο νεφρά για ενοίκιο, εργαζόμενοι δουλεύουν σε συνθήκες που κάνουν τα σουετσοπς να μοιάζουν παιδική χαρά, φοροδιαφυγή, ξέπλυμα, παραβίαση κάθε νομιμότητας και λογικής.
Και έχουμε την βαριά μας βιομηχανία. Όπως είδατε απέφυγα να χαρακτηρίσω την χώρα ως γιδότοπο γιατί τα γίδια, τα ζα τα πούλησαν για να κάνουν ρουμς του λετ.
Μανόλης Μαυραντωνάκης

