Εάν πρόκειται να κάνετε πολλές εργασίες, κάντε τες με προσοχή

Το να κάνεις περισσότερα από ένα πράγματα ταυτόχρονα μπορεί να αισθάνεται συντριπτικό – αλλά μπορεί επίσης να είναι απελευθερωτικό

Σκοντάψατε σε ένα βαρετό πτυχίο- χάσατε τις τελευταίες σας μεγάλες καλοκαιρινές διακοπές για μια πρακτική άσκηση- βάλατε τη ζωή σας σε αναμονή ενώ περνούσατε μήνες συνεντεύξεων- και στο τέλος καταφέρατε να αποκρούσετε το 97% του ανταγωνισμού και να βρείτε δουλειά σε μια μεγάλη λογιστική εταιρεία.

  • Δεν είναι πολύ διασκεδαστικό, και η ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής είναι ειλικρινά απαίσια, αλλά τουλάχιστον ο μισθός είναι αξιοπρεπής και έχετε εργασιακή ασφάλεια. Και τότε, από το πουθενά, απολύεστε χωρίς προειδοποίηση. Το έγκλημά σου; Multitasking.

Μπορεί να ακούγεται εξωφρενικό, και όντως είναι. Αλλά αυτή ήταν η πραγματικότητα για τις αρκετές δεκάδες υπαλλήλους της EY που απολύθηκαν την περασμένη εβδομάδα, δήθεν επειδή τόλμησαν να παρακολουθήσουν ταυτόχρονα πολλές διαδικτυακές εκπαιδευτικές συνεδρίες. (Ορισμένοι πρότειναν ότι επρόκειτο για μεταμφιεσμένες απολύσεις. Δεν θα ήθελα να κάνω εικασίες).

  • Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι αυτά τα πρώην μέλη του προσωπικού απλώς έδειχναν πρωτοβουλία. Πιθανώς όποιος περνούσε την εκπαίδευση κάνοντας scrolling στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήταν ασφαλής εφόσον παρακολουθούσε μόνο μία συνεδρία.

Όμως η EY ισχυρίστηκε ότι οι ενέργειές τους συνιστούσαν παραβίαση της δεοντολογίας. «Οι βασικές μας αξίες της ακεραιότητας και της ηθικής βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σε ό,τι κάνουμε», δήλωσε η εταιρεία.

  • Ένας από τους… πυροβοληθέντες κατήγγειλε ότι η εταιρεία «αναπαράγει μια κουλτούρα multitasking», ρωτώντας: «Εάν είστε αναγκασμένοι να χρεώνετε 45 ώρες την εβδομάδα και να κάνετε πολλές περισσότερες ώρες εσωτερικής εργασίας, πώς γίνεται να μην είναι έτσι;». Αρκετά.

Ρωτήστε το διαδίκτυο αν το multitasking είναι καλό πράγμα, και ενώ μπορεί να μην σας ενημερώσει ότι στην πραγματικότητα αποτελεί αδίκημα που μπορεί να απολυθεί, σίγουρα θα καταφερθεί σθεναρά εναντίον του. «Σταματήστε το multitasking. Όχι, πραγματικά – απλά σταματήστε το», ήταν ο τίτλος ενός πρόσφατου άρθρου του γκουρού της παραγωγικότητας Oliver Burkeman στους New York Times.

Υπάρχουν πολλές παραλλαγές του θέματος.

  • Τα επιχειρήματα κατά του multitasking τείνουν να συσπειρώνονται γύρω από την ιδέα ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για «μύθο»: δεν μπορούμε πραγματικά να συγκεντρωθούμε σε περισσότερα από ένα πράγματα ταυτόχρονα, και επομένως αυτό που κάνουμε είναι «εναλλαγή εργασιών», η οποία επιβαρύνει τον εγκέφαλο και είναι εξαιρετικά αναποτελεσματική.

Μια συχνά αναφερόμενη μελέτη διαπίστωσε ότι το multitasking μπορεί να έχει έως και 40% πλήγμα στην παραγωγικότητα. Μια άλλη διαπίστωσε ότι μόνο το 2,5% από εμάς είναι σε θέση να το κάνει χωρίς να υποφέρει η απόδοση στις εργασίες. Σίγουρα συμφωνώ με τη γενική ουσία εδώ – οι περισσότεροι από εμάς θα πρέπει να επιβραδύνουμε, να σβήνουμε, να κάνουμε λιγότερα, να βαριόμαστε πιο συχνά. Αλλά πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ δύο διαφορετικών ειδών multitasking.

  • Υπάρχει το αρνητικό είδος που μας βλέπει να βγάζουμε το τηλέφωνό μας ενώ βλέπουμε μια ταινία ή να ελέγχουμε τα email μας όταν προσπαθούμε να τελειώσουμε μια δύσκολη εργασία – αυτό συχνά έχει να κάνει απλά με το να το βάζουμε στα πόδια με το πρώτο σημάδι δυσφορίας, την αναβλητικότητα. Υπάρχει όμως και ένα θετικό είδος, το οποίο μπορεί πραγματικά να ενισχύσει την παραγωγικότητα.

Περισσότερο από αυτό, τουλάχιστον για όσους από εμάς δεν ασπάζονται την ιδέα ότι ο σκοπός μας στη Γη είναι να είμαστε όσο το δυνατόν πιο παραγωγικοί, αυτό το είδος του multitasking μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μάλλον υπέροχο. Δεν έχετε ζήσει, κατά τη γνώμη μου, αν δεν έχετε ανέβει σε ένα cross-trainer με ένα αντίτυπο του αγαπημένου σας εβδομαδιαίου περιοδικού στο χέρι και μια ανεβαστική playlist να ακούγεται στα ακουστικά σας. Δέχομαι ότι αυτό δεν θα ήταν του γούστου όλων.

  • Αλλά για μένα, αυτός ο συνδυασμός -ενδορφίνες από την έντονη καρδιαγγειακή άσκηση, μουσική που με κρατάει σε εγρήγορση και δίνει το ρυθμό και, είτε το πιστεύετε είτε όχι, πλήρης εμβάθυνση στο διάβασμά μου- μπορεί να αποτελέσει μια αρκετά ευφορική εμπειρία.

Βγαίνω από το μηχάνημα με την προπόνησή μου τελειωμένη, έχοντας διαβάσει ένα άρθρο 6.000 λέξεων, στο οποίο διαφορετικά θα δυσκολευόμουν να συγκεντρωθώ, και νιώθω πληθωρός. Αυτό δεν είναι το είδος του ανεγκέφαλου, αποφυλακτικού multitasking στο οποίο πέφτει κανείς χωρίς να το αντιληφθεί- πρόκειται για συνειδητό multitasking, στο οποίο αποφασίζει κανείς συνειδητά να εμπλακεί.

  • Ένα άλλο παράδειγμα – ίσως πιο ευρέως σχετικό από τη δική μου υπερβολή της διασταυρούμενης προπόνησης – θα ήταν να μιλάτε με κάποιον στο τηλέφωνο ενώ πλένετε τα πιάτα ή να ακούτε ένα ηχητικό βιβλίο ενώ οδηγείτε. Η ικανότητά μου να ακούω και να δίνω προσοχή βελτιώνεται κατά πολύ κάνοντας κάτι με το σώμα μου αντί να κάθομαι ακίνητη, και μάλιστα μελέτες έχουν δείξει ότι το να κάνω κάτι τόσο απλό όσο το να μουτζουρώνω μπορεί να βοηθήσει στην εστίαση – ιδιαίτερα για όσους από εμάς έχουν δυσκολίες στον τομέα της προσοχής.

Οι δάσκαλοι της ενσυνειδητότητας θα μπορούσαν να πουν ότι η ύψιστη μορφή ζωής θα ήταν να είμαστε απόλυτα παρόντες στο πλύσιμο των πιάτων – να παρατηρούμε τη ζεστασιά του νερού στα χέρια μας, να ακούμε το γλυκό χτύπημα των ποτηριών το ένα πάνω στο άλλο, να αναπνέουμε το μεθυστικό άρωμα του απορρυπαντικού – αλλά δεν φαίνεται να έχω φτάσει ακόμα εκεί.

  • Με εκπαιδευτικά σεμινάρια τόσο σπινθηροβόλα όσο το «Πόσο ισχυρό είναι το ψηφιακό σας εμπορικό σήμα στην αγορά;» και «Συνομιλώντας με την τεχνητή νοημοσύνη, μια προτροπή τη φορά», δύσκολα μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους πρώην υπαλλήλους της EY ότι δεν έχουν φτάσει σε μια τέτοια κατάσταση διαφώτισης.

Τ.Σ

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο