Γιατί οι αγορές προτιμούν τις ευρωπαϊκές μετοχές

Ο S&P 500 και οι υπόλοιποι αμερικανικοί δείκτες χορεύουν στον ρυθμό των ανακοινώσεων Τραμπ για τους δασμούς, εν μέσω αβεβαιότητας και αναδιατάξεων στο γεωπολιτικό σκηνικό. O S&P 500 είναι πάνω 1,2% από την αρχή της χρονιάς ενώ ο Nasdaq είναι κάτω 3,7%. Από την άλλη πλευρά, ο γερμανικός δείκτης DAX κερδίζει πάνω από 15% και ο πανευρωπαϊκός δείκτης μετοχών STOXX 600 περίπου 9% από την αρχή της χρονιάς.

Επιπλέον, την ημέρα που εκλέχθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ στις αρχές Νοεμβρίου, το ευρώ/δολάριο ήταν στο 1,0897, για να πέσει στο 1,0389 στις 31 Δεκεμβρίου του 2024 με βάση τα στοιχεία της ΕΚΤ. Χθες, η ισοτιμία έκλεισε στο 1,0697. Πρόσφατα, η Goldman Sachs απέσυρε την πρόβλεψή της ότι η ισοτιμία ευρώ/ δολαρίου θα πάει στην ισότητα (1 προς 1) το 2025.

Όλα αυτά δεν είναι, προφανώς, τυχαία. Συνδέονται με τις ανακοινώσεις της προέδρου της Κομισιόν αλλά κυρίως του θεωρούμενου νέου καγκελάριου της  Γερμανίας κ. Μερτς για την ανάγκη σημαντικής αύξησης των δαπανών για άμυνα και υποδομές. Αυτό προϋποθέτει ότι θα αλλάξει η στάση της Γερμανίας, κυρίως, στα δημοσιονομικά.

Η ιστορία είναι με το μέρος των αγορών. Οταν η σύγχρονη Γερμανία (μετά το 1871) φθάνει σε σημείο κρίσης, οι πολιτικές αντιπαλότητες μπαίνουν στην άκρη και ο γερμανικός πληθυσμός ανταποκρίνεται με τέτοια κοινωνική πειθαρχία όπως λίγοι άλλοι λαοί παγκοσμίως. Το ίδιο επαναλαμβάνεται τώρα με τους χριστιανοδημοκράτες και τους σοσιαλδημοκράτες.

Οι συμμετέχοντες στις αγορές μπορεί να μην έχουν ακούσει για το 1ο γερμανικό οικονομικό «θαύμα», το αποκαλούμενο θαύμα του Ρήνου, μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, με την ταχεία ανάκαμψη της Δυτικής Γερμανίας. Η αμερικανική βοήθεια (Σχέδιο Μάρσαλ), για να μην πέσει σε κομμουνιστικά χέρια, βοήθησε. Η πληθυσμιακή έκρηξη και οι μεγάλες επενδύσεις των ναζί στη βιομηχανία βοήθησαν επίσης. Όμως, κυρίως ήταν οι πολιτικοί και ο λαός που έκαναν τότε τη διαφορά.

Οι αγορές διαισθάνονται ότι οι Γερμανοί εννοούν αυτά που λένε τώρα και σπεύδουν να λάβουν θέση, προσδοκώντας κέρδη. Δεν θέλουν να την πατήσουν όπως το περιοδικό Economist, που το 1999 χαρακτήριζε τη Γερμανία τον «άρρωστο άνδρα της Ευρώπης» λόγω των προβλημάτων από τη συνένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία και τα 2 τρισ. ευρώ που κόστισε. Λίγα χρόνια αργότερα, το 2003, η γερμανική οικονομία μπήκε σε ύφεση και φάνηκε να δικαιώνεται. Όμως, ακόμη μια φορά, η Γερμανία απογειώθηκε παρά τη γήρανση του πληθυσμού αυτή τη φορά.

Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, το φθηνό εργατικό δυναμικό της Ανατολικής Ευρώπης, η μεταφορά της παραγωγής στην Ανατολική και το ευρώ που απέκλειε τις ανατιμήσεις του γερμανικού μάρκου το έκαναν πραγματικότητα.

Φυσικά, δεν είναι μόνο η Γερμανία με τις μεγάλες εταιρείες στον κλάδο της άμυνας που πριμοδοτείται από τις αγορές. Το ίδιο συμβαίνει με τις χρηματιστηριακές αγορές και εταιρείες κι άλλων ευρωπαϊκών κρατών όπως η Dassault Aviation με τα Ραφάλ στη Γαλλία, η βρετανική BAE και η σουηδική Saab. Ακόμη και η Αθήνα επωφελείται. 

Η αβεβαιότητα στις ΗΠΑ στέλνει κεφάλαια στις ευρωπαϊκές αγορές που τις ωθούν σε υψηλότερα επίπεδα. Τα τελευταία ποντάρουν επίσης στις συγκριτικά φθηνότερες αποτιμήσεις των ευρωπαϊκών μετοχών και προφανώς στα χαμηλότερα επιτόκια, με την ΕΚΤ να τα μειώνει εκ νέου.

Έχουν δίκιο; Ο χρόνος θα δείξει.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.