Richard Rubin, The Wall Street Journal
Όλες οι περικοπές φόρων δεν είναι ίδιες.
Καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι γράφουν τα φορολογικά τους σχέδια για το 2025, υποστηρίζουν ότι οι χαμηλότεροι φόροι προωθούν την ανάπτυξη και, τουλάχιστον εν μέρει, μπορούν να αποπληρωθούν με την τόνωση των οικονομικών κερδών που αποφέρουν υψηλότερα έσοδα. Η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη.
Ενώ ορισμένες προτάσεις για τη φορολογία των επιχειρήσεων μπορούν να κάνουν την οικονομία να αναπτυχθεί ταχύτερα, οι οικονομολόγοι λένε ότι πολλές από τις ατομικές φορολογικές μειώσεις που μελετώνται θα κάνουν ελάχιστα για την επέκταση των επενδύσεων, του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ή των φορολογικών εισπράξεων. Και προειδοποιούν να μην βασιστούμε στην ανάπτυξη που τροφοδοτείται από τις φορολογικές περικοπές για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προκλήσεων του έθνους.
Ειδικότερα, λένε, η παράταση των χαμηλότερων ατομικών φορολογικών συντελεστών που λήγουν μετά το 2025 -που είναι μακράν το μεγαλύτερο στοιχείο κάθε πιθανού φορολογικού νομοσχεδίου και αυτό που επηρεάζει άμεσα τους περισσότερους ψηφοφόρους- θα έβαζε περισσότερα χρήματα στις τσέπες των καταναλωτών χωρίς να οδηγήσει σε ουσιαστική αλλαγή στη μακροπρόθεσμη πορεία της οικονομίας. Υπάρχει ευρεία διακομματική υποστήριξη για τη διατήρηση αυτών των χαμηλότερων φορολογικών επιπέδων που δημιούργησαν οι Ρεπουμπλικάνοι το 2017, αλλά η διατήρηση των ατομικών φορολογικών συντελεστών σε ισχύ είναι απίθανο να αλλάξει τις αποφάσεις των περισσότερων ανθρώπων σχετικά με το αν και πόσο θα εργαστούν.
«Δεν θα πρέπει να περιμένουμε πολύ μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο σε σχέση με το μέγεθος της μείωσης του φόρου», δήλωσε ο Kyle Pomerleau του συντηρητικού American Enterprise Institute. «Οι Ρεπουμπλικάνοι αλλάζουν κυρίως μόνο τη φορολόγηση των εργασιακών αποζημιώσεων, των μισθών και των ημερομισθίων, και για πολλούς εργαζόμενους, απλά δεν ανταποκρινόμαστε τόσο πολύ στις αλλαγές στο ποσοστό του μισθού μας μετά τη φορολογία».
Ορισμένες από τις πιο προβεβλημένες και πολιτικά δημοφιλείς προτάσεις, όπως η συνέχιση της υψηλότερης τυπικής έκπτωσης, η κατάργηση των φόρων στα φιλοδωρήματα ή η διατήρηση της δομής των ατομικών φορολογικών κλιμακίων, δεν θα ενίσχυαν απαραίτητα την οικονομική ανάπτυξη. Αντίθετα, οι φορολογικές περικοπές με τη μεγαλύτερη δυνητική απόδοση, σύμφωνα με οικονομολόγους από όλο το πολιτικό φάσμα, είναι αυτές που δημιουργούν κίνητρα για τις επιχειρήσεις να κάνουν νέες επενδύσεις που απαιτούν πρόσθετους εργαζόμενους και υψηλότερους μισθούς.
Ο φορολογικός νόμος του 2017 περιελάμβανε άμεσες φορολογικές αποσβέσεις για ορισμένες κεφαλαιουχικές επενδύσεις και αγορές εξοπλισμού, αντί να απαιτεί από τις εταιρείες να κατανέμουν τις εκπτώσεις αυτές σε πολλά χρόνια. Αυτή η διάταξη για την ταχύτερη απόσβεση, γνωστή ως expensing, καταργείται σταδιακά βάσει του νόμου του 2017 και οι νομοθέτες στοχεύουν να την επαναφέρουν πλήρως – κάτι που σύμφωνα με τους οικονομολόγους θα μπορούσε να είναι ένα καλό αντάλλαγμα για τυχόν χαμένα έσοδα.
«Πράγματα όπως η επιταχυνόμενη απόσβεση τείνουν να έχουν αρκετά υψηλή απόδοση», δήλωσε ο Eric Zwick, καθηγητής οικονομικών και χρηματοοικονομικών στο Booth School of Business του Πανεπιστημίου του Σικάγο. Είναι συν-συγγραφέας μιας ακαδημαϊκής μελέτης του φορολογικού νόμου του 2017, η οποία διαπίστωσε ότι οι μειώσεις της φορολογίας των επιχειρήσεων αύξησαν τις επενδύσεις, αλλά η προκύπτουσα ανάπτυξη δεν κάλυψε το κόστος των ίδιων των φορολογικών μειώσεων.
Οι Ρεπουμπλικάνοι μπορούν να περάσουν ένα φορολογικό νομοσχέδιο του 2025 από μόνοι τους, αλλά υπάρχει ακόμη και πιθανή διακομματική υποστήριξη για τη διαγραφή δαπανών. Η κυβέρνηση Μπάιντεν και πολλοί Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο υποστήριξαν φέτος μια διακομματική συμφωνία που θα αναβίωναν την πλήρη εκταμίευση δαπανών για εξοπλισμό και την άμεση διαγραφή δαπανών για έρευνα, σε συνδυασμό με την επέκταση της φορολογικής πίστωσης για παιδιά.
Ο Glen Calder, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Calder Brothers στο Taylors, S.C., δήλωσε ότι ελπίζει ότι το Κογκρέσο θα επαναφέρει την πλήρη εκταμίευση δαπανών.
«Αυτό είναι ένα τεράστιο κίνητρο για τους πελάτες μας», δήλωσε ο Calder, η εταιρεία του οποίου κατασκευάζει εξοπλισμό για την ασφαλτόστρωση χώρων στάθμευσης και υποδιαιρέσεων. «Μας ενθαρρύνει το γεγονός ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν καλά νέα για εμάς».
Οι χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρήσεων μπορούν επίσης να ωθήσουν τις επενδύσεις αυξάνοντας τα κέρδη μετά από φόρους από νέες επενδύσεις, αλλά οι εν λόγω φορολογικές μειώσεις ανταμείβουν επίσης τα κέρδη από παλαιότερες επενδύσεις. Ο συντελεστής εταιρικού φόρου 21% που δημιουργήθηκε στο νόμο του 2017 δεν έχει ημερομηνία λήξης, οπότε το Κογκρέσο μπορεί να τον αφήσει στη θέση του.
«Χρειάζονται μερικά χρόνια για να αποδώσουν πραγματικά αυτές οι πολιτικές, ιδίως οι φορολογικές πολιτικές», δήλωσε ο βουλευτής Greg Murphy (R., N.C.). «Όταν αναπτύσσετε τις επιχειρήσεις, αναπτύσσετε τις θέσεις εργασίας, αυξάνετε την απασχόληση και κάνετε όλα τα σπουδαία πράγματα που βοηθούν στην προσέλκυση καλών εσόδων».
Οι φορολογικοί συντελεστές για τις pass-through επιχειρήσεις – οι οποίες πληρώνουν φόρους εισοδήματος επιχειρήσεων στις ατομικές δηλώσεις των ιδιοκτητών τους – είναι πιο μικτή υπόθεση. Η διατήρηση των χαμηλότερων συντελεστών και της ειδικής έκπτωσης 20% αυξάνει τα κέρδη των επιχειρήσεων αυτών μετά τη φορολογία. Οι επιχειρήσεις αυτές τείνουν να είναι λιγότερο εντάσεως κεφαλαίου από τις μεγάλες εταιρείες, και το εισόδημά τους περιλαμβάνει επίσης την εργασία των ιδιοκτητών τους, και αυτό μειώνει τη δυνατότητα ενθάρρυνσης μεγαλύτερων επενδύσεων με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών για την ομάδα αυτή, δήλωσε ο Zwick.
Η οικονομική ανάπτυξη, φυσικά, δεν είναι ο μόνος παράγοντας που διαμορφώνει τη φορολογική πολιτική. Οι νομοθέτες θα εξετάσουν την κατανομή της φορολογικής επιβάρυνσης σε όλες τις εισοδηματικές ομάδες, τις έννοιες της δικαιοσύνης και τις πολιτικές προτεραιότητες, ενώ παράλληλα θα λειτουργούν εντός δημοσιονομικών περιορισμών. Το φορολογικό νομοσχέδιο των Ρεπουμπλικανών το επόμενο έτος είναι επίσης πιθανό να περιλαμβάνει περικοπές δαπανών και καταργήσεις ορισμένων φορολογικών πιστώσεων καθαρής ενέργειας που δημιουργήθηκαν από τους Δημοκρατικούς.
Αλλά η ανάπτυξη αποτελεί σημαντικό μέρος του επιχειρήματος των Ρεπουμπλικάνων για το φορολογικό νομοσχέδιο που επιδιώκουν να περάσουν από το Κογκρέσο στις αρχές του επόμενου έτους. Επισημαίνουν ήδη αυτή τη δυνητική ανάπτυξη ως λόγο για τον οποίο το δημοσιονομικό κόστος των φορολογικών περικοπών δεν θα χρειαστεί να αντισταθμιστεί πλήρως με αυξήσεις φόρων ή περικοπές δαπανών.
Αναλύσεις από οικονομικά μοντέλα δείχνουν ότι οι επεκτάσεις των φορολογικών περικοπών που λήγουν θα καλύψουν μόνο το 1% έως 14% του κόστους τους.
Οι περικοπές φόρων συνήθως δεν αποπληρώνονται μόνες τους. Οι Ρεπουμπλικάνοι συχνά επισημαίνουν τα έσοδα από τη φορολογία των επιχειρήσεων που υπερβαίνουν τις προηγούμενες προβλέψεις και την ισχυρή αύξηση των μισθών τα έτη αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου του 2017. Αλλά η εξέταση των μακροοικονομικών δεδομένων και των συνολικών εσόδων πριν και μετά από μια περικοπή φόρων δεν λαμβάνει πλήρως υπόψη άλλους παράγοντες που δρουν, όπως ο πληθωρισμός, οι ρυθμιστικές αλλαγές και οι ευρύτερες οικονομικές τάσεις.
«Σχεδόν καμία από τις φορολογικές περικοπές που προτείνονται δεν πρόκειται να αποπληρωθεί πλήρως, ούτε καν κατά προσέγγιση», δήλωσε ο Ernie Tedeschi του Εργαστηρίου Προϋπολογισμού του Yale, ο οποίος ήταν επικεφαλής οικονομολόγος στο Συμβούλιο Οικονομικών Συμβούλων του Λευκού Οίκου υπό τον Πρόεδρο Μπάιντεν. «Οι φορολογικές περικοπές ωθούν λίγο την ανάπτυξη που αντισταθμίζει λίγο το κόστος τους, αλλά καθαρά-καθαρά, όλες καταλήγουν να σας κοστίζουν».
Οι οικονομολόγοι λένε ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής που επιδιώκουν την ανάπτυξη θα πρέπει να είναι επιφυλακτικοί σε φορολογικές πολιτικές που ανταμείβουν τους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις για αυτό που θα έκαναν ούτως ή άλλως ή σε πολιτικές που απλώς ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να επαναπροσδιορίσουν τις δραστηριότητές τους για να τύχουν φορολογικής ελάφρυνσης.
Αυτή είναι μία από τις προκλήσεις με τις προτάσεις του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για την προεκλογική του εκστρατεία, οι οποίες θα καταργούσαν τους φόρους στα φιλοδωρήματα, τις αμοιβές υπερωριών και τις παροχές κοινωνικής ασφάλισης.
Ανάλογα με τον τρόπο που θα διαμορφωθεί, δήλωσε ο Pomerleau, η αλλαγή του φόρου υπερωριακής αμοιβής θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη, εάν ενθαρρύνει τους ανθρώπους να εργάζονται περισσότερες ώρες στο περιθώριο.
«Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η διάταξη για τις υπερωρίες έχει αυτή τη λογική», είπε.
Τ.Σ.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
