Οι Ευρωπαίοι προσέρχονται στις κάλπες αυτή την εβδομάδα στις εκλογές που παρακολουθούνται στενά και απειλούν να κλονίσουν το παραδοσιακά κυρίαρχο πολιτικό τοπίο του μπλοκ.
Από τις 6 έως τις 9 Ιουνίου, περίπου 400 εκατομμύρια άνθρωποι στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ θα έχουν δικαίωμα ψήφου για τα επόμενα 720 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Τα ακροδεξιά, λαϊκιστικά κόμματα αναμένεται να σημειώσουν σημαντικά κέρδη, καθώς ένα αυξανόμενο κύμα ευρωσκεπτικισμού διαπερνά την Ευρωπαϊκή Ένωση, με σημαντικές επιπτώσεις στη μελλοντική πολιτική ατζέντα, τη νομοθεσία και την ευρύτερη εξωτερική πολιτική του μπλοκ.
«Βλέπουμε μια άνοδο του λαϊκιστικού αισθήματος τόσο στην Ευρώπη όσο και παγκοσμίως, η οποία μπορεί να οδηγήσει στο πιο δεξιό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην ιστορία», δήλωσε στο CNBC ο Τιμ Άνταμς, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών.
Αλλάζοντας το πρόσωπο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ένα από τα τρία θεσμικά όργανα που βρίσκονται στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποφασίζει για τη νομοθεσία και τους προϋπολογισμούς της ΕΕ. Αποτελείται από ευρωβουλευτές, οι οποίοι εκλέγονται από κάθε κράτος μέλος και συγκεντρώνονται για να σχηματίσουν ευρωπαϊκές ομάδες κομμάτων.
Το κοινοβούλιο, στο παρελθόν, καθοδηγείται από μια ισχυρή πλειοψηφία κεντρώων κομμάτων. Αλλά οι προβλεπόμενες απώλειες για τον κυβερνώντα «σούπερ μεγάλο συνασπισμό» – που αποτελείται από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες και το Renew Europe – και τα κέρδη για την ακροδεξιά έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση αυτή την ισορροπία.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλες νίκες εδρών για τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR), οι οποίοι περιλαμβάνουν τους Αδελφούς της Ιταλίας της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι και το Νόμος και Δικαιοσύνη της Πολωνίας, και τη ριζοσπαστική δεξιά ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID), η οποία περιλαμβάνει το γαλλικό Rassemblement National της Γαλλίδας πολιτικού Μαρίν Λεπέν και το Ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία.
Ενώ τα κέρδη για αυτά τα κόμματα είναι απίθανο να ανατρέψουν την ισορροπία δυνάμεων από τα χέρια του κεντρώου συνασπισμού, θα μπορούσε να δυσκολέψει τον σχηματισμό πλειοψηφίας όταν ψηφίζει για κρίσιμα ζητήματα όπως η Ουκρανία, η άμυνα και η πράσινη ατζέντα του μπλοκ.
Η αναμενόμενη αναδιοργάνωση έρχεται εν μέσω μιας ευρύτερης μετατόπισης προς τα δεξιά στην Ευρώπη, καθώς δύο χρόνια πολέμου και ρεκόρ υψηλού πληθωρισμού έχουν προσθέσει σε μια αυξανόμενη αίσθηση απογοήτευσης προς τα πιο συμβατικά κόμματα.
«Αυτό αντανακλά τη μακροπρόθεσμη μείωση της υποστήριξης για τα παραδοσιακά κόμματα και την αυξανόμενη υποστήριξη για εξτρεμιστικά και μικρότερα κόμματα σε όλη την Ευρώπη, η οποία έχει ως αποτέλεσμα έναν αυξανόμενο κατακερματισμό των ευρωπαϊκών κομματικών συστημάτων, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο», ανέφερε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων σε έκθεση του Ιανουαρίου.
«Εν ολίγοις, αναμένουμε ότι οι λαϊκιστικές φωνές, ιδιαίτερα στη ριζοσπαστική δεξιά, είναι πιθανό να είναι πιο δυνατές μετά τις εκλογές του 2024 από ό, τι σε οποιοδήποτε σημείο από τότε που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξελέγη για πρώτη φορά άμεσα το 1979», πρόσθεσε.
Αρκετά βασικά κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ουγγαρίας, της Αυστρίας και της Ολλανδίας, φαίνεται ότι θα εκλέξουν ευρωβουλευτές από αντιευρωπαϊκά λαϊκιστικά κόμματα. Αν και τα αποτελέσματα δεν θα διαμορφώσουν τις κυβερνήσεις στα κράτη μέλη, θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις ενόψει των επερχόμενων εθνικών εκλογών.
«Αν δεν καλύψουμε το κενό στο οποίο λειτουργούν οι λαϊκιστές, δεν θα πετύχουμε ποτέ», δήλωσε στο CNBC την περασμένη εβδομάδα ο Michael Kretschmer, πρωθυπουργός του ανατολικογερμανικού κρατιδίου της Σαξονίας και μέλος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.
Πολιτικές ρήξεις γύρω από την Ουκρανία και την πράσινη ατζέντα
Ενώ μια δεξιά πλειοψηφία φαίνεται απίθανη, ένα υψηλότερο ποσοστό αυτών των ευρωβουλευτών θα μπορούσε να δει τα κόμματά τους να συσπειρώνονται γύρω από ορισμένα ζητήματα, πιθανώς καθυστερώντας – ή ενδεχομένως μπλοκάροντας – κάποια νομοθεσία.
«Οι ψήφοι στο ΕΚ δεν κυριαρχούνται πλέον αποκλειστικά από τον «μεγάλο συνασπισμό» των κεντρώων κομμάτων. Αντ ‘αυτού, σχηματίζονται μεταβλητοί συνασπισμοί ανάλογα με το ζήτημα που διακυβεύεται», ανέφεραν οι αναλυτές της Teneo σε σημείωμα τον περασμένο μήνα.
Η περιβαλλοντική πολιτική αποτελεί βασικό στόχο για τη δεξιά, με μια ατζέντα πολιτικής κατά του κλίματος να υπονομεύει ήδη πρωτοβουλίες όπως το πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ – το εμβληματικό πρόγραμμα ουδετερότητας άνθρακα του μπλοκ – και άλλες πολιτικές για το κλίμα. Ένα κύμα διαμαρτυριών αγροτών νωρίτερα φέτος υπογράμμισε αυτή την αυξανόμενη τριβή, με ακροδεξιές ομάδες να προωθούν την πράσινη ατζέντα κατά της γεωργίας.
Η υποστήριξη προς την Ουκρανία θα μπορούσε επίσης να δεχθεί πλήγμα, με ορισμένους σημερινούς δεξιούς ευρωβουλευτές να εκφράζουν απογοήτευση για τη συνεχιζόμενη οικονομική στήριξη της ΕΕ στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα. Αυτό πιθανότατα θα έχει επιπτώσεις και στις αμυντικές δαπάνες και στις φιλοδοξίες της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για μεγαλύτερη ολοκλήρωση σε επίπεδο μπλοκ.
Αλλού, η διεύρυνση της ΕΕ μπορεί επίσης να τεθεί σε αναμονή, με ένα δεξιό κύμα να καθυστερεί το είδος της θεσμικής μεταρρύθμισης που απαιτείται για την εισδοχή υποψήφιων μελών όπως η Ουκρανία και η Μολδαβία. Και πιο άμεσα, ένα διαιρεμένο κοινοβούλιο θα μπορούσε να καθυστερήσει τον επερχόμενο διορισμό νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του νομοθετικού βραχίονα της ΕΕ.
Ξεπερνώντας τις εσωτερικές διαμάχες
Παραμένουν ερωτήματα σχετικά με το πόση δύναμη θα είναι σε θέση να ασκήσει η δεξιά, δεδομένων των βαθιών ρήξεων μεταξύ του ECR και της ID – και εντός των ίδιων των ομάδων.
«Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να περιπλέξουν περαιτέρω ορισμένες πολιτικές αποφάσεις στην ΕΕ, αλλά δεν θα παραλύσουν την ένωση, κατά την άποψή μας», ανέφερε η Berenberg Economics σε σημείωμα την Παρασκευή.
Τα περισσότερα κόμματα ECR, για παράδειγμα, ενώ είναι ιδιαίτερα επικριτικά προς την ΕΕ, έχουν ηγηθεί ή ήταν μέρος κυβερνήσεων στα κράτη μέλη τους και έχουν συνηθίσει να εργάζονται στο πλαίσιο του μπλοκ. Η ID, εν τω μεταξύ, είναι πολύ πιο εχθρική προς την ΕΕ και τα δύο μεγαλύτερα κόμματά της παραμένουν στο περιθώριο της κυρίαρχης πολιτικής.
Εν τω μεταξύ, βαθιές διαιρέσεις προέκυψαν εντός της ίδιας της ID τον περασμένο μήνα, όταν διέγραψε το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) για μια σειρά σκανδάλων, συμπεριλαμβανομένων αμφιλεγόμενων σχολίων που έκανε ο επικεφαλής υποψήφιός του για το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας.
«Αυτές οι διαφορετικές θέσεις, σε συνδυασμό με τις διμερείς διαμάχες μεταξύ των μελών του ECR και του ID, καθιστούν την επίσημη συνεργασία μεταξύ των δύο ομάδων πολύ απίθανη και θα μειώσουν την επιρροή τους», δήλωσε ο Luigi Scazzieri, ανώτερος ερευνητής στο ανεξάρτητο think tank Centre for European Reform, σε σημείωμα του Απριλίου.
Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ανησυχίες ότι οι πιο διαβρωτικές επιπτώσεις μιας ταλάντευσης προς τα δεξιά θα γίνουν ορατές μόνο αργότερα.
«Η επιρροή τους είναι πιθανό να γίνει αισθητή με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις αισθάνονται υπό πίεση να κλίνουν προς τα δεξιά σε θέματα όπως η πολιτική για το κλίμα», πρόσθεσε ο Scazzieri.
πηγή:www.cnbc.com

