Επί επτά συναπτές ώρες στις 2 Ιουλίου η τιμή του ρεύματος μηδένισε, ενώ επί 87 ώρες την τελευταία εβδομάδα η λιγνιτική παραγωγή ήταν μηδενική.

Και αν είχαμε περισσότερες ανανεώσιμες, όπως στην Βόρεια Ευρώπη θα βλέπαμε το αποτύπωμα των μηδενικών τιμών χονδρικής και στα τιμολόγια.

Είναι φως φανάρι ότι τα κόστη στην ηλεκτροπαραγωγή μειώνονται ραγδαία, όσο το ενεργειακό μείγμα της Ελλάδας στηρίζεται όλο και περισσότερο στις δικές της δυνάμεις.

Καταφέραμε, παρά τις ελλείψεις σε δίκτυα και όσους έχουν κτίσει καριέρες ως «προστάτες» του περιβάλλοντος, η μια στις δύο κιλοβατώρες που καταναλώνουμε πλέον να είναι «πράσινες». Και η Ελλάδα να κατατάσσεται κάτω από τον μέσο ευρωπαικό όρο στο ρεύμα (13η θέση), με τιμολόγιο στα 25 λεπτά.

Γίναμε ξαφνικά φθηνοί, όπως οι Δανοί ή οι Ισπανοί, από τους πρωταθλητές των ΑΠΕ; Οχι, βέβαια, αλλά η τάση είναι πτωτική.

Και όταν το 2030, θα είναι «πράσινες» οι οκτώ στις δέκα καταναλισκόμενες κιλοβατώρες, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς στόχους, ενώ μεγάλο τους μέρος θα διαπραγματεύεται εκτός Χρηματιστηρίου Ενέργειας, μέσα από διμερή συμβόλαια παραγωγών ΑΠΕ και προμηθευτών, τότε θα μιλάμε για ακόμη χαμηλότερες τιμές.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ του άρθρου με πολλά περρισσότερα στοιχεία και αναλύσεις στο

https://www.liberal.gr/energeia/giati-reyma-tha-ginei-poly-fthino-ta-epomena-hronia