Η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ, ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΕΣ
- του Παύλου Α. Στράνα
Οι κατασκευαστικές εταιρίες προκειμένου να λάβουν μέρος σε διαγωνισμούς, και να διεκδικήσουν έργα, έχουν καταταγεί σε κατηγορίες κατέχοντας ανάλογα πτυχία. Το κάθε πτυχίο δίνει τη δυνατότητα στην εταιρία να μπορεί να συμμετέχει σε διαγωνισμούς έργων ενός συγκεκριμένου ύψους, και να έχει ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων όχι μεγαλύτερο από ένα συγκεκριμένο ποσόν, με εξαίρεση την ανώτατη κατηγορία πτυχίου, την 7η, όπου τα ποσά είναι απεριόριστα.
Για παράδειγμα στο πτυχίο έκτης τάξης με βάση το υφιστάμενο καθεστώς, μπορεί η εταιρία π.χ. η Εκτέρ και η Δομική, να διεκδικήσει έργα ύψους μόνο έως 44 εκατ. ευρώ και να δημιουργήσει ανεκτέλεστο υπόλοιπο, όχι μεγαλύτερο των 132 εκατ. ευρώ, σε αντίθεση βέβαια με τις μεγάλες ΓΕΚΤΕΡΝΑ, ΑΒΑΞ, κλπ. οι οποίες μπορούν να διεκδικούν έργα οποιουδήποτε ποσού, και να έχουν ανεκτέλεστο απεριόριστο.
Σήμερα το ανεκτέλεστο των εταιριών 7ης τάξης υπερβαίνει τα 15 δις ευρώ, και υπάρχουν και δεκάδες άλλα έργα προς δημοπράτηση στα οποία λόγω πτυχίου δεν μπορούν να μετέχουν εταιρίες 6ης τάξεως, και συνεπώς αν δεν αλλάξει κάτι στα πτυχία, και αυτά θα καταλήξουν στις εταιρίες 7ης τάξης.
- Η κοινή λογική όμως διερωτάται:
Πότε και πως, αυτά τα έργα που έχουν αναλάβει οι μεγάλες εταιρίες θα υλοποιηθούν; Με ποιο εργατοτεχνικό προσωπικό όταν στο Ελληνικό ζητούνται εργάτες με ημερομίσθιο 120 και 150 ευρώ, και δεν βρίσκονται; Και πόσο υπεύθυνο είναι να μετέχει και να κερδίζει διαγωνισμούς εταιρία 7ης τάξεως με τεράστιο ανεκτέλεστο, και να αποκλείονται εταιρίες 6ης τάξεως από τους διαγωνισμούς λόγω πτυχίου;
- Η λογική λοιπόν λέει ότι η ενεργοποίηση του ΠΔ71, που εκδόθηκε το 2019, περί κρίσης των εργολαβικών πτυχίων, ιδιαίτερα των έκτης τάξεως με σκοπό την αναβάθμιση σε έβδομης τάξεως, κρίνεται άμεση επιβεβλημένη. Και είναι επιβεβλημένη γιατί όσο δημοπρατούνται έργα 7ης τάξεως, τα οποία διεκδικούν και αναλαμβάνουν οι ελάχιστες εταιρίες που έχουν τέτοιο πτυχίο, μεγαλώνει το ανεκτέλεστο, και φυσικά μεγαλώνει και ο χρόνος που θα παραδοθούν τα έργα.
Οι εργάτες και τα μηχανήματα δεν είναι άπειρα, και τα διάφορα Ευρωπαϊκά προγράμματα φέρνουν μεν κονδύλια στη χώρα, αλλά μαζί φέρνουν και προθεσμίες ολοκλήρωσης των έργων. Και βέβαια τόσα πολλά χρήματα, και τόσα πολλά έργα, με τόσο λίγες εταιρίες 7ης τάξης, δεν γίνεται να ολοκληρωθούν στην ώρα τους , και με το προβλεπόμενο κέρδος για τις εταιρίες.
- Γιατί εδώ μπαίνει και ένας άλλος παράγοντας που δύσκολα γίνεται αντιληπτός από τους πολιτικούς. Ότι κάθε νέο έργο 7ης τάξης που δημοπρατείται, …μειώνει το ποσοστό κέρδος της εταιρίας που το αναλαμβάνει!!!
Παράδειγμα: Έστω ότι η εταιρία 7ης τάξης έχει έργα σε εξέλιξη για τα οποία χρειάζεται δέκα εκσκαφείς, και παίρνει και ακόμα ένα έργο, το οποίο απαιτεί την χρήση άλλων πέντε εκσκαφέων. Βγαίνοντας στην αγορά για να βρει επί πλέον πέντε εκσκαφείς το βέβαιο είναι ότι θα τους πληρώσει ακριβότερα, αφού υπάρχει μεγάλη ζήτηση, και μικρή προσφορά.
- Πιθανόν λοιπόν να συμφέρει και τις εταιρίες 7ης τάξης, να αυξηθεί ο αριθμός τους, ώστε οι υφιστάμενες να υλοποιήσουν τα έργα που έχουν ήδη αναλάβει και στο κανονικό χρόνο χωρίς πέναλτι αργοπορίας, αλλά και με κανονικούς μισθούς εργατών και τιμές ενοικίασης μηχανημάτων.
Η κοινή λογική λοιπόν, απαιτεί να αυξηθούν άμεσα οι εργοληπτικές εταιρίες 7ης τάξεως, και φαίνεται ότι αυτό , μάλλον το κατάλαβαν και στο Υπουργείο και σπεύδουν να ενεργοποιήσουν άμεσα το ΠΔ 71/2019, και να αναβαθμίσουν πλήθος μικρότερων εταιριών σε μεγαλύτερη τάξη.
- Και αυτή η αναβάθμιση θα βοηθήσει τόσο τις εταιρίες 6ης τάξης να αναπτυχθούν, όσο και της εταιρίες έβδομης τάξης, να ολοκληρώσουν μέσα στις προθεσμίες, και με λογικό κόστος τα έργα που έχουν ήδη αναλάβει.
Π.Α,Σ