Η Ρωσία του Πούτιν δεν αποτελούσε στην πραγματικότητα ποτέ απειλή για τη Δύση

Η ευκολία με την οποία εξαφανίστηκε από τα δυτικά ΜΜΕ ο πόλεμος στην Ουκρανία αμέσως μόλις συνέβησαν τα δραματικά γεγονότα στη Λωρίδα της Γάζας θα έπρεπε να κάνει ακόμη και τον πιο δύσπιστο Ευρωπαίο να αντιληφθει πόσο οικτρά εξαπατήθηκε και χειραγωγήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια. Αν η Ρωσία όντως αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη, όπως διατείνονταν τα ΜΜΕ και οι δυτικές πολιτικές ελίτ, τότε γιατί χάθηκε ξαφνικά από την επικαιρότητα και δεν ασχολείται πλέον κανένας μαζί της; Η απάντηση είναι απλή. Η Ρωσία του Πούτιν δεν αποτελούσε στην πραγματικότητα ποτέ απειλή για τη Δύση αλλά αντιθέτως επεδίωκε ανέκαθεν να έχει τις στενότερες οικονομικές σχέσεις μαζί της. Εκείνοι που ήθελαν να την παρουσιάζουν πάντα ως «μπαμπούλα» ήταν οι Αμερικανοί, οι οποίοι επί χρόνια έκαναν το παν προκειμένου να εξαντλήσουν την ανοχή και την υπομονή της και να την εξωθήσουν να αντιδράσει δυναμικά στις προκλήσεις τους ώστε να την καταγγείλουν μετά ως επιτιθέμενη. Οι υπερατλαντικοί δήθεν προστάτες μας ποτέ δεν έδιναν δεκάρα τσακιστή για τους Ουκρανούς. Σ’ αυτούς βρήκαν απλώς τους ιδανικούς «χρήσιμους ηλίθιους» για να πετύχουν τους δικούς τους υστερόβουλους στόχους ξοδεύοντας ξένο αίμα, δίχως ποτέ να τους θεωρήσουν πραγματικά σημαντικούς συμμάχους όπως θεωρούν τους Ισραηλινούς (γι’ αυτό έκοψαν «με το μαχαίρι» τη βοήθεια προς τους Ουκρανούς σε όπλα και πυρομαχικά αμέσως μόλις χρειάστηκαν ανάλογη βοήθεια οι Ισραηλινοί). Αυτό που επεδίωκαν πραγματικά οι Αμερικανοί σπρώχνοντας με κάθε τρόπο τον Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία ήταν:

1) Να «κοντύνουν» τη Γερμανία η οποία εκμεταλλευόμενη τη φθηνή ρωσική ενέργεια απειλούσε την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο εμπόριο (γι’ αυτό και έσπευσαν να καταστρέψουν τους αγωγούς Nord Stream 1 και 2 όπως είχε προαναγγείλει δημοσίως ο Μπάιντεν ότι θα έκανε).

2) Να αναστήσουν το «εγκεφαλικά νεκρό» ΝΑΤΟ το οποίο, έπειτα από το στραπάτσο που έπαθε στο Αφγανιστάν όπου επί 20 χρόνια δεν μπόρεσε να νικήσει ούτε τους ξυπόλητους Ταλιμπάν, έδινε λαβή σε πολλούς να αναρωτηθούν σε τι εξυπηρετούσε πλέον η διατήρηση αυτού του ψυχροπολεμικού απολιθώματος στον σύγχρονο κόσμο. Γι’ αυτό έπρεπε να ανασυρθεί επειγόντως από το χρονοντούλαπο, να φτιασιδωθεί και να στηθεί ξανά το ρωσικό σκιάχτρο που τάχα απειλεί την ασφάλεια της Ευρώπης. Έπρεπε με κάθε τρόπο να πιστέψουν οι αφελείς Ευρωπαίοι πως ο Πούτιν, ως άλλος Χίτλερ, είχε βάλει σκοπό να καταβροχθίσει τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ τη μία μετά την άλλη, και πως αν δεν τον σταματούσε το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία αυτός θα συνέχιζε τις εισβολές μέχρι να φτάσει στο Βερολίνο! Μεγαλύτερη και πιο εγκληματική κουταμάρα δεν θα μπορούσαν να εμπνευστούν οι πολεμοκάπηλοι σύμβουλοι του Μπάιντεν. Δυστυχώς όμως οι Σουηδοί και οι Φινλανδοί πολίτες έφαγαν αμάσητο το παραμύθι που τους πούλησαν οι αμερικανόδουλες ελίτ τους ότι τάχα απειλούνται από τη Ρωσία (η οποία πάλευε επί 8 μήνες να κυριεύσει το… Μπαχμούτ!) και έσπευσαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ για να «σωθούν».

3) Να φθείρουν αποφασιστικά τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις και να καταστρέψουν τη ρωσική οικονομία. Η Ρωσία όμως βρήκε εναλλακτικούς πελάτες για να εξάγει τους υδρογονάνθρακές της, το ρούβλι είναι σήμερα σε καλύτερη θέση από ό,τι πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, και ακόμη και οι Αμερικανοί δίνουν στους Ρώσους 1 δισεκατομμύριο δολάρια τον μήνα για την αγορά πυρηνικών καυσίμων για τους αντιδραστήρες τους! Επίσης, όπως έχει συμβεί επανειλημμένα στην Ιστορία, ο ρωσικός στρατός ξεκίνησε την ουκρανική σύρραξη με τελείως αδέξιο τρόπο και έπαθε όντως μεγάλη ζημιά, αλλά στην πορεία προσαρμόστηκε με εκπληκτική ταχύτητα στις απαιτήσεις διεξαγωγής του σύγχρονου πολέμου, έγινε ο μεγαλύτερος και εμπειρότερος χρήστης στρατιωτικών drones στον κόσμο, εξέλιξε σε απίστευτο βαθμό την ικανότητά του στη διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου, απέδειξε ότι διαθέτει πίσω του μία ακμαία βιομηχανική βάση η οποία του επέτρεπε να ρίχνει στο μέτωπο έως και 60.000 οβίδες πυροβολικού ημερησίως (!), και απέκρουσε με χαρακτηριστική ευκολία την πολυδιαφημισμένη ουκρανική θερινή αντεπίθεση με μία αριστοτεχνική αμυντική οργάνωση του εδάφους που θύμιζε πολύ εκείνη του Κόκκινου Στρατού στην εξέχουσα του Κουρσκ το καλοκαίρι του 1943. Συνοπτικά, ο ρωσικός στρατός σήμερα είναι πολύ πιο αξιόμαχος και εμπειροπόλεμος από ό,τι ήταν τον Φεβρουάριο του 2022.

Μόνο ως κακόγουστη φάρσα μπορεί να εκληφθεί η απεγνωσμένη προσπάθεια των Αμερικανών να ξαναστήσουν σώνει και καλά έναν Ψυχρό Πόλεμο με τη Ρωσία, μόνο και μόνο για να βγουν οι ίδιοι από τα δικά τους εσωτερικά αδιέξοδα. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που μας παρουσιάζουν επί δύο χρόνια τα δυτικά ΜΜΕ. Η σημερινή Ρωσία δεν μπορεί να συγκριθεί από άποψη στρατιωτικής ισχύος με τη Σοβιετική Ένωση η οποία, ακόμη και την εποχή που κατέρρευσε, είχε 4 εκατομμύρια άνδρες στις ένοπλες δυνάμεις της και 50.000 άρματα μάχης – χωρίς να υπολογίσουμε το τρομακτικό πυρηνικό της οπλοστάσιο. Συγκριτικά με τον σοβιετικό γίγαντα, η Ρωσία του Πούτιν είναι ένας νάνος. Ο στρατός της δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει περισσότερους από 190.000 άνδρες για να εισβάλει στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, και όταν έχασε 2.500 άρματα μάχης στους πρώτους μήνες της σύρραξης υποχρεώθηκε να αναδιπλωθεί και να περάσει στην άμυνα. Η Ρωσία κατατάσσεται στην 11η θέση παγκοσμίως από άποψη μεγέθους οικονομίας, δηλαδή κάτω από τη Γαλλία, την Ιταλία, τον Καναδά και τη Νότια Κορέα, και έχει πληθυσμό 144 εκατομμυρίων ανθρώπων τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν 330 εκατομμύρια. Λόγω του ότι ο δείκτης γονιμότητας στη Ρωσία είναι στο 1,8 (δηλαδή κάτω από το 2,1 που θεωρείται ως το ελάχιστο αναγκαίο επίπεδο για να μπορεί ένα έθνος απλώς να διατηρεί το πληθυσμιακό του μέγεθος) ο πληθυσμός της αναμένεται το 2100 να συρρικνωθεί σε 84 εκατομμύρια άτομα, δηλαδή θα χάσει τα επόμενα 77 χρόνια υπερδιπλάσιους ανθρώπους από όσους σκότωσαν παλαιότερα οι ναζί. Επιπλέον, έχει 2,2 εκατομμύρια αλκοολικούς και 4 εκατομμύρια άτομα εξαρτημένα από τα ναρκωτικά τα οποία εξελίσσονται σε πραγματική μάστιγα για τη ρωσική κοινωνία. Αν αυτή είναι η εικόνα της φοβερής «ρωσικής αρκούδας» που απειλεί να κατασπαράξει την Ανατολική Ευρώπη, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

Προσωπικά, δεν είχα ποτέ την παραμικρή αμφιβολία ότι η κρίση που δημιουργήθηκε τεχνητά στην Ουκρανία από τους Αμερικανούς ήταν ο λάθος πόλεμος, τη λάθος στιγμή, στο λάθος μέρος, με τον λάθος εχθρό. Πρόκειται για έναν ακόμα ευρωπαϊκό εμφύλιο πόλεμο που μόνο ζημιές και προβλήματα επισωρεύει στη Γηραιά Ήπειρο υποβαθμίζοντας το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της. Το μόνο που πετυχαίνουμε συντηρώντας μια αδιέξοδη και επιζήμια για όλους αντιπαλότητα με τη Μόσχα είναι να επισπεύδουμε την υποχώρηση της Ευρώπης στη δεύτερη ή τρίτη κατηγορία των παγκόσμιων δρώντων, την ίδια ώρα που γίνεται αισθητή η μετατόπιση του κέντρου βάρους της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος προς την Ασία. Η χριστιανική Ευρώπη διέπραξε με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το πιο ολέθριο λάθος της Ιστορίας της, αφού ουσιαστικά αυτοχειριάστηκε. Είναι κρίμα που δεν διδαχθήκαμε τίποτα από εκείνη την πανωλεθρία και εγκλωβιστήκαμε σαν ανόητοι στην αυτοκαταστροφική σύγκρουση στην Ουκρανία από την οποία οι μόνοι που θα βγουν κερδισμένοι τελικά θα είναι οι ΗΠΑ και η Κίνα.

Και μία παρατήρηση για τον πόλεμο του Ισραήλ που πλησιάζει να κλείσει τον δεύτερο μήνα, έχει στοιχίσει μέχρι τώρα τη ζωή σε 17.500 Παλαιστίνιους (οι πιο πολλοί από αυτούς γυναίκες και παιδιά) και έχει καταστήσει τη Γάζα κυριολεκτικά «κρανίου τόπο». Πριν λίγες μέρες ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, απόστρατος στρατηγός Εχούντ Μπαράκ, αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο CNN ότι το δαιδαλώδες υπόγειο συγκρότημα κάτω από το νοσοκομείο Αλ Σίφα της Γάζας το είχε φτιάξει το μηχανικό του ισραηλινού στρατού το 1983 όταν ήδη υπήρχε το νοσοκομείο! Γι’ αυτό οι Ισραηλινοί έδειχναν τόσο καιρό με λεπτομέρειες πώς είναι οι σήραγγες του υποτιθέμενου αρχηγείου της Χαμάς κάτω από το Αλ Σίφα, και είχαν μάλιστα το θράσος να κατηγορούν την παλαιστινιακή οργάνωση ότι χρησιμοποιεί τα νοσοκομεία για κάλυψη! Μέρα με τη μέρα αποκαλύπτονται τα ελεεινά ψεύδη που μεταχειρίζεται η ισραηλινή προπαγάνδα σε βάρος ενός δύσμοιρου λαού που επί 56 χρόνια υφίσταται τα πάνδεινα ζώντας σε συνθήκες απαρτχάιντ, με τη σιωπηρή ανοχή της δήθεν πολιτισμένης Δύσης.