Simon Edelsten, Financial Times
Καθώς μεγαλώνω, διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που κάνω λιγότερο καλά. Ευτυχώς, υπάρχουν μερικά πράγματα – πολύ λίγα – που τα κάνω καλύτερα. Ένα από αυτά είναι το μπριτζ. Όταν αποσύρθηκα από τη διαχείριση των παγκόσμιων μετοχικών κεφαλαίων στην Artemis πέρυσι, είχα την ευκαιρία να παίξω πολλά περισσότερα παιχνίδια. Τώρα που επιστρέφω στη διαχείριση κεφαλαίων, θα έχω λιγότερο χρόνο, αλλά δεν σκοπεύω να σταματήσω εντελώς – μια παρόμοια προσέγγιση με τον Warren Buffett, διάσημο επενδυτή και ενθουσιώδη παίκτη του μπριτζ. Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά πιστεύω ότι το να παίζω μπριτζ με κάνει καλύτερο επενδυτή. Πιθανώς δουλεύει παρόμοιους μυς του εγκεφάλου.
Και οι δύο ενασχολήσεις βασίζονται, σε κάποιο βαθμό, στο να αναγνωρίζεις μοτίβα και να αντιδράς κατάλληλα. «Η τέχνη της τύχης» είναι ο υπότιτλος του οδηγού των Victor Mollo και Nico Gardener για το πώς να παίζετε τα χαρτιά στο μπριτζ. Η φράση είναι ειρωνική. Το θέμα είναι ότι αυτό που φαίνεται να είναι τύχη προκύπτει από την καλή τεχνική, η οποία έρχεται με την εξάσκηση και την εμπειρία. Το βιβλίο εξετάζει τις «φίνες», τα «παιχνίδια συμπίεσης» και τα «πραξικοπήματα». Ορισμένα από αυτά, όπως το «coup της Βιέννης» και το «backwash squeeze», είναι παιχνίδια με χαρτιά που χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα. Το να βλέπεις πώς λειτουργούν αυτά τα κλασικά παιχνίδια είναι ένα πράγμα – το να θυμάσαι πότε να τα χρησιμοποιείς είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Στο μπριτζ υπάρχουν τέσσερις παίκτες σε δύο συνεταιρισμούς, αλλά κανένας παίκτης δεν γνωρίζει εξαρχής ποια φύλλα έχει ο σύντροφός του. Το παιχνίδι ξεκινά με τους παίκτες να κάνουν εναλλάξ προσφορές για να καθορίσουν πόσα «τρικ» πρέπει να κερδίσει η ομάδα τους για να λάβει πόντους. Μην ανησυχείτε, αυτό δεν εξελίσσεται σε εγχειρίδιο οδηγιών χρήσης. Το μόνο που χρειάζεται να ξέρετε είναι ότι όσο περισσότερα κόλπα προβλέπετε ότι θα κερδίσετε, τόσο περισσότερα υψηλά χαρτιά θα πρέπει να έχετε στην κατοχή σας. Έτσι, ο καθορισμός του σωστού στόχου κάνει τη διαφορά στην εξέλιξη του παιχνιδιού.
Αυτό έχει απήχηση τόσο για τους επαγγελματίες όσο και για τους καθημερινούς επενδυτές. Μην στοχεύετε σε υψηλότερες αποδόσεις από αυτές που οι αγορές φαίνεται πιθανό να σας προσφέρουν – θα καταλήξετε να αναλαμβάνετε υπερβολικό ρίσκο για να τις επιτύχετε και το μόνο που θα καταφέρετε είναι να αυξήσετε την πιθανότητα θεαματικής αποτυχίας. Μην στοχεύετε σε απόδοση του χαρτοφυλακίου σας εάν η επιλογή των καλών εταιρειών που πληρώνουν υψηλές αποδόσεις είναι φτωχή – θα καταλήξετε να συμβιβάζεστε με την ποιότητα. Και μην υιοθετείτε μια προσέγγιση βαθιάς αξίας στις επενδύσεις όταν οι αγορές δεν έχουν πολλές μετοχές που διαπραγματεύονται κάτω από τη λογιστική αξία.
Εφόσον θέτετε στον εαυτό σας έναν στόχο που προκύπτει από τα χαρτιά που σας μοιράζονται, το παιχνίδι της παρτίδας είναι πολύ πιο εύκολο. Ένα επακόλουθο αυτού για μένα, ως διαχειριστή αμοιβαίων κεφαλαίων, είναι ότι οι διαφορετικές συνθήκες της αγοράς ταιριάζουν σε διαφορετικά επενδυτικά στυλ. Για να επιτύχετε σταθερές επιδόσεις πρέπει να προσαρμόζεστε – και εδώ η εμπειρία μπορεί να είναι χρήσιμη στην αναγνώριση του καλύτερου τρόπου πρόβλεψης ή ανταπόκρισης στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Νομίζω ότι αυτή η ευελιξία είναι σημαντική. Αλλά είναι εκπληκτικό πόσοι διαχειριστές στις μέρες μας αρνούνται να λυγίσουν. Έχουν έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο διαχείρισης των χρημάτων και δεν μπορούν να αλλάξουν.
Οι διαχειριστές κεφαλαίων ήταν παλαιότερα πιο ευέλικτοι και, θα έλεγα, λογικοί. Ωστόσο, καθώς οι μεγάλοι οίκοι κεφαλαίων έχουν γίνει πιο συστηματικοί, ομαδικοί και καθοδηγούμενοι από τις απαιτήσεις των θεσμικών επενδυτών που έχουν εμμονή με τη διαδικασία, αυτό έχει αλλάξει. Αυτό σημαίνει ότι σε πολλές περιπτώσεις εσείς, ο επενδυτής, πρέπει πλέον να πάρετε την απόφαση να αλλάξετε διαχειριστή εάν πιστεύετε ότι ο άνεμος θα είναι αντίθετος με την προσέγγισή τους για σημαντικό χρονικό διάστημα.
Η γέφυρα έχει επίσης ένα παρόμοιο καστ χαρακτήρων με τον κόσμο των επενδύσεων. Υπάρχουν οι αιώνιοι αισιόδοξοι, οι οποίοι πιστεύουν ότι κάθε φινέτσα θα πετύχει και ότι οι ρήγοι των αντιπάλων τους θα πέσουν κάτω από τους άσους τους σαν σταγόνες βροχής. Και υπάρχουν και οι αιώνιοι απαισιόδοξοι, οι οποίοι πιστεύουν ότι κάθε φύλλο που παίζουν θα είναι ατού από τον αντίπαλο και ότι η κατανομή των φύλλων μεταξύ των χεριών των αντιπάλων θα είναι πάντα προβληματική.
Στον κόσμο των επενδύσεων, παρομοίως, υπάρχουν διαχειριστές που θα σας πουν ότι όλα είναι ρόδινα και ότι όλες οι επενδύσεις τους δεν είναι απλώς εταιρείες που κερδίζουν τον κόσμο, αλλά εντελώς ανεκτίμητες και υποτιμημένες. Υπάρχει επίσης μια ομάδα επενδυτικών οίκων που φαίνεται να απολαμβάνουν να προβλέπουν την καταστροφή, τις απροσδόκητες εξάρσεις του πληθωρισμού και την κατάρρευση των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Μην δίνετε μεγάλη σημασία σε κανέναν από αυτούς! Κοιτάζοντας τα χαρτιά που κρατάμε στα χέρια μας αυτή τη στιγμή, μου φαίνεται ότι η αγορά μετοχών δεν προσφέρει ούτε στη λιακάδα ούτε στη βροχή. Οι εταιρείες αυξάνουν σταθερά τις ταμειακές τους ροές και ο πληθωρισμός και τα επιτόκια στις περισσότερες από τις μεγάλες οικονομίες μειώνονται – κανονικά η βάση για να λάβει κανείς μια θετική μακροπρόθεσμη άποψη.
Οι κύριες ανησυχίες στον επενδυτικό κόσμο είναι γεωπολιτικές. Οι κίνδυνοι αυτοί είναι πάντα παρόντες και πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Αλλά δεν είναι επίσης συνετό να πέφτει κανείς σε κακή διάθεση επειδή διεξάγεται πόλεμος. Όπως και στη γέφυρα, το να διατηρείτε καθαρό μυαλό είναι το κλειδί – και δεν πρέπει να επιτρέπετε στους θριάμβους και τις καταστροφές να σας αναστατώνουν.
Ως επενδυτής, νομίζω ότι η μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι το πόσο πληρώνω για μια μετοχή. Ο Μπάφετ πρότεινε μερικά δημοφιλή πλέον επιγράμματα από αυτή την άποψη.
«Τιμή είναι αυτό που πληρώνεις- αξία είναι αυτό που παίρνεις”- και το δεύτερο είναι “είναι πολύ καλύτερο να αγοράζεις μια υπέροχη εταιρεία σε δίκαιη τιμή παρά μια δίκαιη εταιρεία σε υπέροχη τιμή”. Κοιτάζοντας τη σημερινή αγορά, αισθάνομαι ότι πολλοί παθητικοί επενδυτές οδηγούνται να αγοράσουν μερικές θαυμάσιες εταιρείες σε τιμές που δεν αντιπροσωπεύουν δίκαιη αξία – ή έστω κάτι κοντά σε αυτήν.
Τα ακριβά μεγαθήρια των Magnificent Seven κυριαρχούν πλέον στους δείκτες σε τέτοιο βαθμό που φοβάμαι για τις μελλοντικές αποδόσεις. Πράγματι, είναι ένας παράγοντας που με παρασύρει να επιστρέψω στη δουλειά. Δεν νομίζω ότι μπορώ να θυμηθώ μεγαλύτερη ευκαιρία για τους ενεργούς διαχειριστές να αποδείξουν την αξία που μπορούν να προσφέρουν μέσω της έξυπνης, ισορροπημένης επιλογής μετοχών. Πριν από λίγο καιρό ο Μπάφετ γιόρτασε τα 94α γενέθλιά του. Εξακολουθεί να εργάζεται και εξακολουθεί να παίζει μπριτζ οκτώ ώρες την εβδομάδα. Αν συνεχίσω να παίζω το παιχνίδι για τόσο καιρό όσο αυτός, ίσως οι επενδυτικές μου επιδόσεις να φτάσουν να είναι εξίσου καλές.
Ο Simon Edelsten είναι πρόεδρος της επενδυτικής επιτροπής της Goshawk Asset Management
Τ.Σ.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
