Sujeet Indap, Financial Times
Μπορεί να λειτουργήσει το Texas two-step για τρίτη φορά; Ένα ζευγάρι έξυπνων προσπαθειών της Johnson & Johnson, αρχής γενομένης από το 2021, να χρησιμοποιήσει τον αμερικανικό πτωχευτικό κώδικα για να τακτοποιήσει δισεκατομμύρια δολάρια υποτιθέμενης ευθύνης για καρκινογόνο σκόνη ταλκ, κρίθηκαν υπερβολικά χαριτωμένες κατά το ήμισυ. Μια τρίτη προσπάθεια που βρίσκεται επί του παρόντος σε εξέλιξη, ωστόσο, μπορεί να είναι έτοιμη να βάλει τη βελόνα στο νήμα. Μια θυγατρική της J&J, γνωστή ως Red River Talc (που πήρε το όνομά της από μια υδάτινη μάζα κοντά στο Ντάλας) κατέθεσε αίτηση πτώχευσης σε ομοσπονδιακό δικαστήριο του Χιούστον τον Σεπτέμβριο.
Η στρατηγική βασίζεται σε νόμο της πολιτείας του Τέξας για τη δημιουργία ενός οχήματος που στεγάζει μόνο αξιώσεις ευθύνης από ταλκ. Στις δύο προηγούμενες προσπάθειες, πήγε στο πτωχευτικό δικαστήριο με αυτό το σφυρί για να ωθήσει χιλιάδες αιτούντες σε συμφωνία. Αυτή τη φορά, η J&J επιχείρησε μια αναμφισβήτητα πιο ήπια προσέγγιση. Για τεχνικούς λόγους, αυτές οι προηγούμενες προσπάθειες του κεφαλαίου 11 απορρίφθηκαν από το δικαστήριο. Αυτή τη φορά, η αίτηση πτώχευσης έγινε μετά από συμφωνία με τα θύματα εκ των προτέρων, μια προσέγγιση που ουσιαστικά προκαλεί τον πτωχευτικό δικαστή να πάρει τα συμφωνηθέντα δισεκατομμύρια από τις τσέπες των θυμάτων. Η J&J υποστήριζε πάντοτε ότι το ταλκ της ήταν ασφαλές και ότι το ρεύμα των αγωγών είναι αβάσιμο.
Αλλά ήταν πρόθυμη να γράψει μια επιταγή αν μπορούσε να επιτύχει μόνιμο κλείσιμο και, το σημαντικότερο, να κρατήσει την κύρια μητρική της εταιρεία – αξίας σχεδόν 400 δισ. δολαρίων – όσο πιο μακριά και όσο πιο αμόλυντη από τις δικαστικές διαμάχες για την ευθύνη προϊόντων. Βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από αυτόν τον στόχο. Η J&J θα πει σε οποιονδήποτε ότι ο σκοπός του λεγόμενου Texas two-step δεν ήταν ποτέ η αποφυγή της λογοδοσίας. Αντίθετα, η πτώχευση ήταν ο καθαρότερος και δικαιότερος τρόπος επίλυσης της δικαστικής διαμάχης και ότι η J&J θα έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το κεφάλαιο 11 χωρίς να χρειαστεί να θέσει σε πτώχευση την υπόλοιπη υγιή εταιρεία.
Για να αποδείξει την καλή της πίστη, η J&J συνήψε τη λεγόμενη «συμφωνία χρηματοδότησης», όπου η ευρύτερη εταιρεία συμφώνησε να εισφέρει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε μια πτωχευμένη οντότητα όταν επιτευχθεί διακανονισμός. Σε αντάλλαγμα για τα εγγυημένα χρήματα, η J&J και τα στελέχη της ανέμεναν πλήρη απαλλαγή από την ευθύνη. Η ιδέα ότι οι οντότητες που δεν τελούν υπό πτώχευση μπορούν να λάβουν τα οφέλη του Κεφαλαίου 11 -συμπεριλαμβανομένων των αναστολών και των απαλλαγών από δικαστικές υποθέσεις- είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενη και αποτέλεσε το βασικό ζήτημα σε μια πρόσφατη μάχη στο Ανώτατο Δικαστήριο σχετικά με το σχέδιο πτώχευσης της Purdue Pharma, το οποίο θα προστάτευε τα μέλη της ιδρυτικής οικογένειας Sackler της εταιρείας από μελλοντικές αστικές ευθύνες σε αντάλλαγμα για μια συνεισφορά ύψους 6 δισ. δολαρίων.
Το τέχνασμα της συμφωνίας χρηματοδότησης της J&J απορρίφθηκε τελικά από τα ομοσπονδιακά δικαστήρια του Νιου Τζέρσεϊ (η J&J είχε επίσης προσπαθήσει αρχικά να ασκήσει τις εν λόγω αρχικές υποθέσεις στη Βόρεια Καρολίνα προτού αναγκαστεί να επιστρέψει στην πολιτεία καταγωγής της). Το δικαστήριο έκρινε ότι το όχημα ταλκ δεν είχε δείξει κίνητρο «οικονομικής δυσπραγίας» για να καταθέσει αίτηση πτώχευσης λόγω των δισεκατομμυρίων που στήριζε η μητρική εταιρεία J&J. Στην τρέχουσα πτώχευση του Τέξας, η J&J συγκέντρωσε την υποστήριξη του 83% των αιτούντων, όπως λέει, αρκετή για να εγκρίνει το δικαστήριο τον διακανονισμό και να δεσμεύσει τους εναπομείναντες στους όρους – το ποσό έχει οριστεί τώρα σε περίπου 8 δισ. δολάρια και τα πρότυπα της πτώχευσης στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Τέξας είναι συγκεχυμένα διαφορετικά από εκείνα στα βορειοανατολικά.
Οι προσπάθειες του Υπουργείου Δικαιοσύνης να μεταφέρει την υπόθεση πίσω στο Νιου Τζέρσεϊ – αποκαλεί τις επανειλημμένες προσπάθειες της J&J να αποκτήσει πρόσβαση στα πτωχευτικά δικαστήρια ως «παράδειγμα κακοπιστίας» – δεν έχουν μέχρι στιγμής αποδώσει καρπούς. Μεταξύ των τελευταίων εμποδίων για την επίτευξη της συμφωνίας είναι η μάχη που δίνουν οι αρνητές και το δικηγορικό τους γραφείο σχετικά με το πόσο έγκυρη είναι η υποστήριξη του 83% των δικαιούχων των απαιτήσεων – υπήρξαν κατηγορίες κατά της J&J για «εξαγορά ψήφων», τις οποίες απορρίπτει.
Αντίθετα, η J&J έχει κατηγορήσει τους δικηγόρους των εναγόντων και τους χρηματοδότες των δικαστικών διαδικασιών για απώτερα κίνητρα. Μέχρι τον Φεβρουάριο θα πρέπει να γνωρίζουμε αν οι ενστάσεις αυτές γίνονται δεκτές από το δικαστήριο. Πολλοί ενάγοντες είναι τώρα ευτυχείς να συμβιβαστούν με την J&J και να πάρουν γρήγορα τα χρήματά τους. Η κυβέρνηση και οι αρνητές, ωστόσο, πιστεύουν ότι η εταιρεία τρέχει με το ζόρι για να γλιτώσει εύκολα από τις δικαστικές δίκες όπου θα μπορούσαν να αναγκαστούν να πληρώσουν περισσότερα. Αυτή η τρίτη απόπειρα των δύο βημάτων είναι αναμφίβολα δημιουργική.
Πολλές μεγάλες εταιρείες, όπως η J&J, έχουν παραιτηθεί από το γεγονός ότι τα παλιά, κληροδοτημένα προϊόντα μπορεί να επιστρέψουν και να τις στοιχειώσουν με μεγάλες υποχρεώσεις. Είναι διατεθειμένες να πληρώσουν μεγάλες επιταγές για να αποκτήσουν οριστικό αποτέλεσμα, αλλά πιστεύουν ότι μπορούν να το κάνουν με τους όρους που υπαγορεύουν οι ίδιες. Το Κογκρέσο θα μπορούσε να αποσαφηνίσει τους νόμους για να καταστήσει περιττές τις σαχλαμάρες του Τέξας σε δύο στάδια, επιτρέποντας τόσο στα θύματα να έχουν την ευκαιρία τους στο δικαστήριο όσο και στις εταιρείες να υπερασπιστούν δίκαια τους εαυτούς τους, καθώς και να διαπραγματευτούν νοικοκυρεμένα τις συμφωνίες που θέλουν να κάνουν. Προς το παρόν, η πίστη μας επαφίεται στα δικαστήρια για να ξεδιαλύνουν όλες τις κινήσεις.
Τ.Σ.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
