Καλλιόπη Βαρδάκα: Το σημειωματάριο της Πέμπτης 16 Νοεμβρίου 2023- Τύπος, Σχόλια, Επικαιρότητα

  1. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΒΑΡΔΑΚΑ

οικονομική

****

Όταν πολλοί με μεγάλη οικονομική άνεση ή εφοπλιστές ή βιομήχανοι κλπ κάνουν συλλογές από αυτοκίνητα , ακίνητα και ποστάρουν που πήγαν και ποιους είδαν , και πόσο πετυχημένοι είναι και τι έξυπνη οικογένεια έχουν , κάποιοι , λίγοι , δωρίζουν τα λίγα που έχουν για την υγεία των συνανθρώπων τους.

Ο κ. Γιάννης Μανουσάκης χάρισε το σπίτι του στο Ορφανοτροφείο Θηλέων. Αγόρασε το εξάρτημα (6.700€) και λειτούργησε ο τομογράφος στο νοσοκομείο της Ρόδου. Έδωσε 37.400€ και αγοράστηκαν δύο κρεβάτια εντατικής με όλο τον εξοπλισμό, κι έχει κι άλλα 10 χιλιάρικα που θα τα δώσει κι αυτά, «να πιάσουν τόπο στην υγεία»!
  • Κι όλο βαθιά το χέρι στην τσέπη βάζει, για να πληρώσει το ενοίκιο κάποιου, τα φάρμακα κάποιου άλλου, αυτός ο παλιός ναυτικός που ζει από τη σύνταξη του ΝΑΤ, μαζί με τη σύζυγό του.
οικονομική
DINFO.GR
Ο κύριος Γιάννης από την Τήλο που πρόσφερε τους κόπους μιας ζωής σε αυτούς που έχουν ανάγκη
*****
O SYRIZA STIS HMERES MAS 
οικονομική
****
Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα;

Μπορώ – και πολύ καλά μάλιστα – να καταλάβω τα αισθήματα θλίψης και πένθους που διακατέχουν εκείνους που εγκατέλειψαν την γαλέρα του ΣΥΡΙΖΑ, αναζητώντας άλλα, αριστερά λιμάνια για να πνίξουν τον καημό τους. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες σε περίπτωση διαζυγίου, ιδίως όταν πρόκειται για ασυμφωνία χαρακτήρων, όπως η εν λόγω διάσπαση.

  • Οι άνθρωποι αυτοί, σε μεγάλη ηλικία πλέον, θα αναγκαστούν να βιώσουν το πένθος, να περάσουν όλα του τα στάδια μέχρι την τελική του αποδοχή και θα συνεχίσουν, όπως μπορούν τη βιολογική και πολιτική τους ζωή.

Εκείνο που φαντάζει στον αμύητο στις ίντριγκες της αριστεράς, είναι η χαρά στα όρια του σαδισμού που επιδεικνύει η φρουρά των πραιτοριανών του νέου αρχηγού, εξέχοντα μέλη της οποίας εκφράζουν δημοσίως την αγαλλίασή τους για την απομάκρυνση των «σάπιων μήλων» από το καλάθι του κόμματος.

  • Οι απλοί πολίτες, ευλόγως, αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν να συνυπήρξαν μαζί τόσα χρόνια στο ίδιο κόμμα, άνθρωποι με τόσο διαφορετική προσωπική και πολιτική κουλτούρα. Ποια ήταν εκείνη η συνεκτική ουσία που τους κρατούσε δέσμιους, ενώ ήταν δύο ξένοι στην ίδια πόλη; Τι ήταν εκείνο που τους απέτρεπε από την ανθρωποφαγία που βλέπουμε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας;

Η απάντηση είναι απλή: η εξουσία, η προοπτική και τα προνόμιά της. 

Αν εμβαθύνει κανείς στην ανθρωπογεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ, θα δει πως η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών που σήμερα επιχαίρουν των αποχωρήσεων και απειλούν με αποκαλύψεις, εμφανίστηκαν στο χώρο της ελληνικής αριστεράς εκεί, γύρω στο 2010, όταν φούσκωνε το «κύμα της αγανάκτησης» στις πλατείες και τους δρόμους. Είναι οι νεοφώτιστοι ζηλωτές που θέλουν να προστατεύσουν την «καθαρότητα» του κόμματος και την «ορθοδοξία» της ιδεολογίας τους.

  • Πιο πριν ήταν είτε σε άλλα κόμματα, όπως πχ. Το ΕΠΑΜ του Καζάκη, είτε στο παλιό, το καλό, το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε ορισμένα άλλου γκρουπούσκουλα, η επιρροή των οποίων περιοριζόταν στην επικράτεια της βαρονίας των Εξαρχείων. Με άλλα λόγια, ήρθαν άγρια να διώξουν τα ήμερα.

Συντασσόμενοι με τον νέο «Μεσσία», οι ζηλωτές, εκτός από τον φανατισμό που φέρνουν, κομίζουν και μία νέα εκδοχή του πολιτικού αμοραλισμού και του ιδιοτελούς κυνισμού, παρόμοια με εκείνη στην οποία γαλουχήθηκαν από τον προηγούμενο «Μεσσία» και μεγάλο δάσκαλο Αλέξη Τσίπρα.

  • Μη έχοντας την παραμικρή αναστολή, βγαίνουν σήμερα και κατακεραυνώνουν τους μέχρι χθες συντρόφους τους, εκτοξεύοντας απειλές για αποκαλύψεις, «άπλυτα» και ατασθαλίες, τη στιγμή που αυτοί οι ίδιοι στήριζαν αναφανδόν όλες τις αποφάσεις της ηγεσίας, χωρίς καν να ψελλίσουν την παραμικρή όχι αντίρρηση, μα αμφιβολία.

Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η προσαρμοστικότητα και ως άλλοι πολιτικοί χαμαιλέοντες αμέσως αντιλαμβάνονται την αλλαγή της φοράς του ανέμου. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να βρίσκονται πάντα είτε στον στενό είτε στον ευρύτερο κύκλο κοντά στον ηγέτη του κόμματος, απολαμβάνοντας την εύνοια του.

  • Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως η αριστερά στο σύνολό της, ως πολιτική ιδεολογία, είναι η ενσάρκωση του ψυχαναλυτικού θεωρήματος του αυστηρού και δίκαιου πατέρα στο πρόσωπο του ηγέτη, της συλλογικής ηγεσίας, του κόμματος.

Πρόκειται για μια βαθύτερη ψυχολογική ανάγκη όλων αυτών, να απολαμβάνουν της αποδοχής αυτού του δίκαιου, στιβαρού και αυστηρού πατέρα, ώστε να μπορούν να λειτουργούν ατομικά και συλλογικά, ενταγμένοι και μυημένοι στα απόκρυφα αυτής της πολιτικής Εκκλησίας.

  • Εξ ου και ο κυνισμός όλων αυτών που σήμερα έστησαν γλέντι και χορούς για να γιορτάσουν την αποχώρηση των αποσυνάγωγων αιρετικών, άσχετα από το γεγονός πως τους αποκαλούν «υπονομευτές». Το κάνουν για να αποδείξουν στον «πατέρα» πως είναι καλοί «επαγρυπνητές» και φροντίζουν για την καθαρότητα του κόμματος. Παλιά, τους αποκαλούσαν κομματόσκυλα.

Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και εκείνο για το οποίο δεν μιλάει κανείς, δηλαδή για τα 2.000.000 της ετήσιας, κρατικής επιχορήγησης, γίνεται κατανοητή αυτή η χαρμόσυνη διάθεση.

  • Με τούτα και με αυτά, για μία ακόμη γενιά, τη νεότερη, μπροστά στα μάτια της και σε απευθείας μετάδοση από την τηλεόραση, έγινε η απομάγευση της αριστεράς ως ηθικής και αναζωογονητικής δύναμης της ιστορίας.

****

ΠΕΓΚΥ ΑΛΕΧΑΝΔΡ(FB): Συνήθως διασκεδάζω παρατηρώντας τις εναλλαγές συναισθημάτων πριν και μετά τη σέλφι. Πώς δηλαδή οι άνθρωποι χαμογελούν στημένα, στέκουν αγέρωχα, κοιτούν επιτηδευμένα αδιάφορα προς μια διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν του κινητού τους. Και πώς στη συνέχεια φέρνουν κοντά στο πρόσωπό τους την οθόνη του κινητού και ερευνούν, συνήθως με οδύνη, το αποτέλεσμα της αυτοφωτογράφισης.

  • Αν ήμουν φωτογράφος θα ήθελα να απαθανατίσω σε μια σειρά από στιγμιότυπα τα πρόσωπα των ανθρώπων που εξετάζουν τις σέλφι, που μόλις έχουν τραβήξει. Να αποτυπώσω τις γκριμάτσες τους, με τις οποίες εκφράζουν την αηδία για τον καταγεγραμμένο «εαυτό», τον εκνευρισμό για την απουσία ταλέντου ή την ενόχληση για τον απαρχαιωμένο φακό του κινητού τους που δεν διαθέτει την εφαρμογή του πορτραίτου.
Αν κάποτε οι άνθρωποι τραβούσαν διστακτικά και ντροπαλά τις σέλφι, τώρα πλέον η διαδικασία έχει γίνει τελείως θεμιτή και ξεδιάντροπη. Κι αν στα πρώτα χρόνια της σέλφι ο ναρκισσισμός είχε μια ελαφρότητα και λίγη πλάκα, τώρα έχει γίνει πολύ σοβαρή υπόθεση και επηρεάζει σοβαρά την ψυχική υγεία των ανθρώπων.
οικονομική

KAT.Π- Η Αχτσιογλου: Δεν λαμβάνει μέρος σε συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής.

Δεν δέχεται καμία θέση αν και της προσφέρθηκε. Δεν φεύγει. Απορία: Σε τι ακριβώς χρησιμεύει?
KAT.Π- Η ομάδα του Ευκλείδη που αποχώρησε, αν και πολυπληθέστερη διέθετε μόνο δύο βουλευτές του ίδιου και της Πέρκα που παρά τους κομματικούς τους κανόνες δεοντολογίας, δεν παραδίδουν την έδρα. Προφανώς οι κανόνες αυτοί ισχύουν για τους … άλλους.
Η ομάδα Αχτσιόγλου περί τα δέκα άτομα, μετρά εφτά βουλευτές.
  • Θα μπορούσαν, αν οι δύο αυτές ομάδες πρόσθεταν έναν βουλευτή ακόμη, να σχηματίσουν κοινοβουλευτική ομάδα με μίνιμουμ 10 άτομα. Και παρότι το παρασκήνιο μιλούσε έντονα για αποχώρηση, μάλλον αυτό δεν κατέστη δυνατόν.
Ο Κασσελάκης με την απειλή δημοψηφίσματος επέσπευσε τα πράγματα ώστε να μην οργανωθούν περαιτέρω. Προφανώς θα υπήρξε άρνηση σημαντικής μερίδας εξ αυτών, ως τώρα τουλάχιστον.
  • Οπότε, αποφάσισε να αναρτήσει το συγκεκριμένο κείμενο για τη τιμή των όπλων. Τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι αδυνατεί να συνεργαστεί με γραμμή Κασσελάκη, παρά μόνο αν συμβιβαστεί σε σημείο καθολικής υποχώρησης.
Εκτός κι αν κατορθώσει να συγκεντρώσει τον αριθμό βουλευτών που της λείπει μελλοντικά.
(Κατά τη φτωχή μου κρίση πάντα.)
οικονομική
Η παράξενη πληροφορία της ημέρας…
Σταθης Κουτρας
Η βαρειά βιομηχανία της Ελλάδος
ΔΕΝ είναι ο τουρισμός
Η Ελλάδα δεν είναι ξαπλώστρα
του κάθε τουρίστα…
Όσοι αποφοιτούν ως ιατροί,
από τα πανεπιστήμια της υδρογείου,
να έρχονται στην Κω να ορκιστούν,
στην αρχαία διάλεκτο,
στον ελληνικό όρκο του Ιπποκράτους\
Του οικονομολόγου Τζανή Γκούσκου
Μία από τις πολλές έννοιες και εκφράσεις που έχουν διαστρεβλωθεί σ’ αυτή την Χώρα είναι και η παραπάνω, και αν ρωτήσεις 100 Έλληνες ποια είναι η βαρειά βιομηχανία της Ελλάδος, οι 99 θα πουν …ο τουρισμός!
Την 10ετία του ’70 όντας φοιτητής, δούλευα τα καλοκαίρια στο εργοστάσιο της ΙΖΟΛΑ στην Καλλιθέα.
Εκείνη την περίοδο, όπου ο τουρισμός ήταν ακόμα ανύπαρκτος, η βιομηχανία ηλεκτρικών συσκευών στην Ελλάδα (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΣΚΙΜΟ) κάλυπταν το 90% της εγχώριας ζήτησης και πραγματοποιούσαν εξαγωγές σε Μ. Ανατολή, Β. Αφρική και σε κάποιες Βαλκανικές χώρες.
Στα μέσα της 10ετίας του ’80 η εγχώρια βιομηχανία άρχισε να καταρρέει.
Αιτία οι Τράπεζες και τα υψηλά επιτόκια, αλλά όχι μόνον.
Θυμάμαι έναν Κρητικό φωνακλά εργοδηγό που είχα στην γραμμή παραγωγής των πλυντηρίων και αργότερα εξελίχθηκε σε αρχισυνδικαλιστή, ο οποίος κατέβαζε κάθε τρεις και λίγο τους εργαζόμενους σε απεργία. Τα συνθήματα γνωστά, αυξήσεις, το μεγάλο κεφάλαιο, που ξεζουμίσει τον εργάτη κλπ….
Το εργοστάσιο έκλεισε, οι εργάτες πήγαν σπίτι τους και ο συνδικαλιστής βρέθηκε μετά από λίγα χρόνια με ξενοδοχείο στην Κρήτη…
Παράλληλα οι γερμανικές εταιρείες, Siemens, AEG, Telefounken, κλπ. έβαλαν πόδι και κυριάρχησαν στην Ελλάδα…
Θα μπορούσαν να αναφερθούν πολλά παραδείγματα για το πώς κατάντησαν την Ελλάδα, από μια ήπια βιομηχανική χώρα – που δεν υστερούσε όμως σε πρωτογενή παραγωγή – σε ξαπλώστρα του κάθε Ευρωπαίου, και να σου λέει ο καθ’ ένας σήμερα ότι, η βαρειά μας βιομηχανία είναι ο τουρισμός!
Σαν να λέμε ότι, οι γραμμές παραγωγής μας είναι για να φτιάχνεις φραπέδες και μουσακά και κάνα μπουζούκι για συρτάκι ντανς.
Αυτήν, λοιπόν, την αντίληψη προσπαθώ ν’ ανατρέψω και ας είμαι ο ένας στους 100 που ρωτήθηκαν και απάντησαν όχι.
Όχι βέβαια!
Δεν είναι ο τουρισμός η βαρειά βιομηχανία της Ελλάδος.
Είναι ο Πολιτισμός της Ελλάδος, ανά τους αιώνες.
Είναι το μοντέλο – υπόδειγμα – τρόπου σκέψης και ζωής.
Είναι να πιάνεις το μάρμαρο της Πεντέλης και να το κάνεις κίονες και Καρυάτιδες.
Είναι να βρίσκεις την χρυσή τομή λόγου και πράξης.
Αυτό είναι το ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα διεθνώς!
Και αυτόν τον Μέγιστο Πολιτισμό δεν μπορεί να τον καπελώνει το υποδεέστερο – ο τουρισμός – και ο κάθε ξενοδόχος που πουλάει “θέα Ακρόπολη” ή να τον προσβάλει ο κάθε λετσοτουρίστας, που πατάει Ελλάδα και δεν καταλαβαίνει πού βρίσκεται.
Είναι θέμα αντίληψης, αλλά και φαντασίας για να αντιστραφεί η κακοποιημένη έννοια της βαρειάς βιομηχανίας της Ελλάδος.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα: Πόσοι γιατροί αποφοιτούν κάθε χρόνο στα πανεπιστήμια της υδρογείου; Εκατοντάδες χιλιάδες, που θα ήθελαν να έλθουν στην Κω και να ορκιστούν, στην αρχαία διάλεκτο, στον Ελληνικό Όρκο του Ιπποκράτη…
Αυτά έπρεπε να είχε φροντίσει ένα υπουργείο Πολιτισμού, αν ήθελε να ονομάζεται τέτοιο…
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.5.2020.απο.NikosNalbantis
οικονομική
Image
οικονομική
οικονομική
οικονομική
οικονομική
οικονομικήοικονομική
οικονομική
οικονομική
οικονομική
οικονομική
Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο