Η σοβιετία μας αγνοεί (;) ότι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας (95%) δεν βλέπει τις αυξήσεις μισθών και ότι μόνο οι 400 μεγάλες δεν σώζουν την κατάσταση;
Εφόσον λοιπόν θέλετε (ως κυβέρνηση) να τα βλέπετε και να τα λέτε όλα ωραία και καλά με την πορεία της οικονομίας, ήρθε η ώρα να δώσετε και τις δικές σας εξετάσεις.
Και μαζί τους τις απαντήσεις σας στα ερωτήματα που ξεκινούν τώρα μέσα από την απασχόληση, την άρνηση ανταπόκρισης ακόμη και των άνεργων στις προσκλήσεις για δουλειά. Και την μισθοδοσία που θα μας απασχολεί και θα συνεχίσει (εντονότατα) από εδώ και πέρα.
Πόσο “τυχαία” μπορεί να ήταν άλλωστε και η μεγάλη δημοσιότητα της έρευνας και του ΣΕΒ (Οι επιχειρήσεις προσλαμβάνουν κόσμο, κάνουν αυξήσεις, αλλά ακόμη “φοβούνται” τους φόρους), ένα από τα πιο ηχηρά ευρήματα της οποίας αφορά στην πρόθεση των επιχειρήσεων για διατήρηση και ενίσχυση της απασχόλησης από τις επιχειρήσεις, παρά την αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει το διεθνές και εγχώριο οικονομικό περιβάλλον.
Το 55% των επιχειρήσεων δηλώνει ότι θα αυξήσει τις θέσεις εργασίας που προσφέρει εντός του έτους, ενώ το 43% προβλέπει θετικό ισοζύγιο και για το 2025. Παράλληλα, πάνω από τις μισές επιχειρήσεις δηλώνουν ότι θα δώσουν αυξήσεις μισθών, κυρίως για λόγους επιβράβευσης των εργαζομένων.
Το ποσοστό φτάνει στο 80% στις μεγάλες επιχειρήσεις, στο 55% στις μικρές και στο 25% στις μεσαίες, ενώ ξεχωρίζει ο κλάδος της βιομηχανίας, όπου 8 στις 10 επιχειρήσεις σχεδιάζουν αυξήσεις.
Ωστόσο, η έρευνα αναδεικνύει το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού, ειδικά σε τεχνικά επαγγέλματα, θέσεις με εξειδίκευση στην πληροφορική αλλά και χαμηλής ειδίκευσης θέσεις, όπως στον τουρισμό. Το πρόβλημα είναι οριζόντιο, χωρίς να περιορίζεται σε συγκεκριμένους τομείς.
Δεν αποτυπώνουμε στο σημερινό μας σημείωμα θέσεις και προθέσεις της αγοράς προκειμένου να ευνοήσουμε το κλίμα υπέρ των επιχειρήσεων και ειδικά της βιομηχανίας που ναι μεν τα λέει καλά αλλά τώρα θα δώσει και εκείνη στην πράξη τις απαντήσεις της.
Σκοπός μας είναι να “αποσπάσουμε” κυβερνητικές θέσεις και απόψεις (αν υπάρχουν βέβαια) για την πραγματικά ελεύθερη οικονομία που θα κληθεί να ανταποκριθεί σε λογικές απαιτήσεις της αγοράς εργασίας για αυξήσεις μισθών.
Τι νομίζει λοιπόν η κυβέρνηση;
Ότι όλα αυτά θα συμβούν και θα πάνε καλά ενώ ο κορβανάς θα συνεχίσει (για παράδειγμα) να ζητάει την προκαταβολή του φόρου όπως τις εποχές των μνημονίων, της πανδημίας και (στις μέρες μας) της ενεργειακής κρίσης που φουντώνει ξανά;
Ότι με τα ασαφή και περίπλοκα κίνητρα συγχωνεύσεων και συνεργασιών θα δει ξαφνικά το 95% της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας (τους μεσαίους και τους μικρούς – πάνω στους οποίους στηρίζεται και η παραγωγή μας – με τους 10 εργάτες και υπαλλήλους που απασχολεί η κάθε μια) να ανοίγει το πορτοφόλι της από τη μια σε απαράδεκτους φόρους και από την άλλη σε αυξήσεις μισθών όπως θα κάνουν μόνο 400-450 επιχειρήσεις μας; Δηλαδή αυτές των μεγάλων μεγεθών του 2-5%.
Αν θέλετε να βοηθήσετε, δείτε τους φόρους. Και εφόσον συμφωνήσετε επιτέλους, κόψτε άχρηστο κράτος. Δεν θα κουραστούμε να το λέμε αυτό.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
