Η κυβέρνηση θα αφαιρέσει (λέει…) τα κομματικά γυαλιά που φοράνε οι 720.000 κρατικοί υπάλληλοι για να μας εξασφαλίσει ένα πολύ καλύτερο κράτος…
Θα βοηθήσει στο έργο αυτό (λέει..) και η δικαιοσύνη η οποία χρωστάει την χάρη που της έκανε και η κυβέρνηση να μην εκσυγχρονίσει τους μηχανισμούς λειτουργίας της (όπως μας συμβαίνει τα 20 χρόνια που αποφασίσθηκε η μεταρρύθμιση της – για να μη χρειάζονται 10ετίες στην εκδίκαση και μια απλής αγωγής).
Είμαστε υπερβολικοί;
Αν έτσι νομίζετε δώστε εσείς την ερμηνεία που αντιλαμβάνεστε για τις πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις ότι “…ο αγώνας για ένα καλύτερο κράτος και ένα πολιτικό σύστημα που αποδίδει σεβασμό και αξιοπρέπεια σε κάθε πολίτη χωρίς κομματικά γυαλιά είναι διαρκής και αποτελεί για εμένα προσωπικά και όποιον θέλει να συμπορεύεται δίπλα μου αδιαπραγμάτευτο όρο…” Capital.gr: Κ. Μητσοτάκης για ΟΠΕΚΕΠΕ: Ας είμαστε ειλικρινείς, αποτύχαμε.
Και τώρα βρείτε μου μια κυβέρνηση σε όλη την μεταπολίτευση (του μισού αιώνα που πέρασε) να λέει κάτι άλλο και να μη θέλει το κράτος σύγχρονο και δίπλα στον πολίτη και τον επιχειρηματία… Βρείτε το. Θα έχει πολύ γέλιο…
Θέλετε να θυμηθούμε τα πρώτα περιφερειακά κονδύλια της Ε.Ε. (τα περιβόητα ΜΟΠ) που είχαν ταυτισθεί με προεκλογικά σοσιαλιστικά προγράμματα του σκοτωμού;
Να ξαναπούμε πως μοιράσθηκαν και με ποιους από τους πολιτικούς μας προχωρούσαν αλλά δεν έβλεπες δραχμή (στην αρχή) και ευρώ (στη συνέχεια) αν οι κομματικοί υπάλληλοι του κράτους δεν είχαν σήμα από το κόμμα και την κυβέρνηση;
Να πάμε και στην 10ετία 1990-2000 που σταμάτησαν από την Ε.Ε. όλες οι επιδοτήσεις των αγροτών και έμειναν στον αέρα πάνω από 400 εκατ. ευρώ γιατί χάθηκε η εμπιστοσύνη στον τρόπο διαχείρισής τους από τις κρατικές μας υπηρεσίες (που ελέγχονταν από κόμματα) και να βγάλουμε σωστό συμπέρασμα για το πραγματικό μας κράτος;
Γιατί αυτό; Γιατί και τότε είχαμε πολιτική βούληση και πρόθεση να αναδιατάξουμε και να αναβαθμίσουμε το ίδιο κράτος που βλέπουμε και σήμερα… Μετά από 35 χρόνια.
Να θυμηθούμε ότι όλες αυτές τις δεκαετίες και ιδιαίτερα από το 1993 της δήθεν ελεύθερης αγοράς διακίνησης των καυσίμων και τιμολόγησης της ενέργειας κυρίως μέσα σε ένα άθλιο κρατικισμό κάναμε ισχυρό κλάδο της οικονομίας μας το λαθρεμπόριο καυσίμων;
Ταυτόχρονα όμως και τότε καταδικάσαμε (για τα μάτια του κόσμου και των ψηφοφόρων-πελατών των κομμάτων) το κράτος “…ότι δεν κάνει καλά την δουλειά του και δεν μετουσιώνει σε πράξεις με αποτέλεσμα και αποφασιστικότητα …την πολιτική βούληση”;
Για ποια όμως πολιτική βούληση μιλάμε να μη έχουμε κράτος κάτω από μόνιμο κομματικό έλεγχο που να εξυπηρετεί κομματικές σκοπιμότητες πότε από τους κλαδικούς (τους θυμάστε του κλαδικούς ή πέρασαν και αυτοί στις κακές σελίδες της οικονομικής μας ιστορίας…) και πότε από “τα δικά μας παιδιά…” ή την άλλη νομενκλατούρα που ζει και θα ζει και θα βασιλεύει, τόσο μέσα όσο και πάνω από το κράτος…
Ποιος ο λόγος της γκρίνιας μας και γιατί τα σκαλίζουμε ξανά και ξανά όλα αυτά; Ένας και μόνο. Η δημοσιογραφική αδυναμία να δεχθούμε ανάμεσα σε πολλά απαράδεκτα ότι βρέθηκε κυβέρνηση στο ψευτοσοσιαλιστικό Ελλαδιστάν να αφαιρέσει τα κομματικά γυαλιά σε κρατικούς υπαλλήλους για να ισοπεδώσει τις κρατικές μας ντροπές. Ντροπές η ρίζα των οποίων βρίσκεται στα κόμματα και στην 50χρονη άθλια παρέμβασή τους και στην οικονομία.
Του Γιώργου Κράλογλου @capital.gr
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
