Ψηφίστηκε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, το πρόγραμμα ενίσχυσης της εθνικής άμυνας των ετών 2025-2036, οπου μεταξύ άλλων προβλέπεται η απόκτηση δύο μεταχειρισμένων φρεγατών FREMM από την Ιταλία. με option για άλλες δύο.
Η πρώτη FREMM θα ενταχθεί, αν κάτι δεν αλλάξει, στον ελληνικό Στόλο το 2027, βελτιώνοντας το ισοζύγιο ναυτικής ισχύος στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, υπέρ του ΠΝ.
Την πρώτη απόφαση για ναυπήγηση έξι (γαλλικών) FREMM είχε λάβει το ΚΥΣΕΑ το Νοέμβριο του 2008 αλλά η απόφαση «πάγωσε» λόγω αλλαγής της κυβέρνησης το 2009 και των Μνημονίων που ακολούθησαν.
Πήγε να την αναθερμάνει το ΥΠΕΘΑ επί υπουργίας Πάνου Παναγιωτόπουλου το 2012-2013, αλλά τις «τελείωσε» ο Δ.Αβραμόπουλος στα τέλη του 2013.
Το 2017 ο Π.Καμμένος έλαβε απόφαση αντί για πλοίο ναυτικής κυριαρχίας όπως είναι οι FREMM να προκρίνει φρεγάτες συνοδείας όπως οι FDI (του ιδίου ναυπηγείου, της Naval Group) που υπήρχαν μόνο σε μακέτες.
Το 2021 η κυβέρνηση της ΝΔ προχώρησε με… αμερικανική «κατάδειξη» (για να .γλυκάνουν το χάπι του προγράμματος AUKUS) στην επιλογή των FDI.
Υπερψήφισαν το νέο 12ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα. η Νέα Δημοκρατία και οι Σπαρτιάτες.
Κατά ένα περίεργο λόγο δεν το ψήφισε η Ελληνική Λύση που υποτίθεται ότι κόπτεται για την άμυνα της χώρας, η οποία «επιφυλάχθηκε».
Καταψήφισε το ΚΚΕ, όπως πάντα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια της ανοιχτής συζήτησης στην αρμόδια για τα εξοπλιστικά Ειδική Διαρκή Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής, επικράτησε ένταση ανάμεσα στον Νίκο Δένδια και τους εκπροσώπους των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της Πλεύσης Ελευθερίας, Μιχάλη Κατρίνη και Αλέξανδρο Καζαμία αντίστοιχα.
Οι εκπρόσωποι των κομμάτων της αντιπολίτευσης ζήτησαν αναβολή της συζήτησης της Επιτροπής, καθώς όπως υποστήριξαν «δεν γίνεται να δοθεί έγκριση για εξοπλιστικά προγράμματα 12 ετών σε μια συνεδρίαση με ελλιπή ενημέρωση».
Ο Νίκος Δένδιας, ωστόσο, ξεκαθάρισε ότι η συνεδρίαση της Επιτροπής δεν αφορά έγκριση προγραμμάτων, αλλά συζήτηση και γνωμοδότηση επί της σκοπιμότητάς τους.
Πρόκειται για τα πλοία Carlo Bergamini (F 590, ένταξης σε υπηρεσία το 2013) και Luigi Rizzo (F 595, ένταξη το 2017), ίσως με παράδοση από το 2027 (το νωρίτερο), και τα Federico Martinengo (F 596, του 2018) και Antonio Marceglia (F 597, του 2019) κάπου από το 2030.
Η τιμή των δύο πρώτων πλοίων ανέρχεται στα 600 εκατομμύρια ευρώ μαζί, συμπεριλαμβανομένων των εκτοξευτών και των πυροβόλων αλλά χωρίς βλήματα.
Το ΠΝ μπορεί να αποκτήσει τέσσερις σύγχρονες φρεγάτες σε κόστος που ισοδυναμεί -κατ’ εκτίμηση- με αυτό μιας τέταρτης FDI, δηλαδή περίπου 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ (συν βέβαια το κόστος των όπλων και υποστήριξης).
Οι φρεγάτες κλάσης Bergamini, που αποτελούν την ιταλική εκδοχή του προγράμματος FREMM, είναι πλοία πολλαπλών ρόλων με εξαιρετικές επιχειρησιακές δυνατότητες.
Έχουν μήκος 144,6 μέτρα, πλάτος 19,7 μέτρα και εκτόπισμα 6.700 τόνους πλήρως φορτωμένες, καθιστώντας τις μεγαλύτερες και βαρύτερες από τις γαλλικές. Ο σχεδιασμός τους ενσωματώνει τεχνολογίες stealth, με μειωμένο αποτύπωμα στα ραντάρ.
Η πρόωση βασίζεται σε ένα υβριδικό ηλεκτρικό σύστημα CODLAG (Combined Diesel-Electric and Gas), που συνδυάζει ένα αεριοστρόβιλο General Electric/Avio LM2500+G4 ισχύος 32 MW με τέσσερις ντιζελογεννήτριες Isotta Fraschini V1716, επιτρέποντας μέγιστη ταχύτητα 27 κόμβων και αυτονομία 6.800 ναυτικών μιλίων στα 15 κόμβους. Το ηλεκτρικό σύστημα πρόωσης από 2 ηλεκτροκινητήρες Jeumont Electric προσφέρει αθόρυβη πλεύση σε χαμηλές ταχύτητες, ενισχύοντας τις δυνατότητες επιτήρησης και ανθυποβρυχιακών αποστολών.
Ο οπλισμός των Bergamini GP είναι εντυπωσιακός και προσαρμοσμένος για πολλαπλές απειλές. Στην πλώρη κυριαρχεί το πυροβόλο OΤΟ Melara 127/64 LW των 127 χιλιοστών (5 ιντσών), ικανό να εκτοξεύει πυρομαχικά Vulcano με εμβέλεια 100 χιλιομέτρων και υψηλή ακρίβεια, προσφέροντας ισχυρή υποστήριξη πυρός κατά στόχων επιφανείας και ξηράς!
Μια ιδιαίτερα σημαντική απειλή κατά των τουρκικών στόχων υψηλής αξίας, όπως ναύσταθμοι και κέντρα διίκησης στην μικρασιατική ακτή.
Συμπληρωματικά, διαθέτουν ένα δεύτερο πυροβόλο 76/62 Super Rapid/Strales στο πρυμναίο τμήμα, πάνω από το υπόστεγο ελικοπτέρων, ιδανικό για κοντινές αποστάσεις και αντιαεροπορική άμυνα με κατευθυνόμενα πυρομαχικά.
Ακόμη, 2 βοηθητικά πυροβόλα Oerlikon KBA των 25 χιλιοστών, είναι στα πλευρά του σκάφους για αντιμετώπιση μικρών/ασύμμετρων απειλών.
Για επιθέσεις επιφανείας, τα πλοία φέρουν έως οκτώ πυραύλους Teseo/Otomat Mk2/A, με εμβέλεια 180 χιλιομέτρων. Η αντιαεροπορική ικανότητα βασίζεται σε 16 κελιά κάθετης εκτόξευσης Sylver A50, που φιλοξενούν πυραύλους Aster 15 (εμβέλεια 30 χλμ.) και Aster 30 (εμβέλεια 120 χλμ.), καλύπτοντας απειλές από αεροσκάφη, drones και βαλλιστικούς πυραύλους. Υπάρχει πρόβλεψη για ακόμη 16 κελιά Α50/Α70, αλλά στα ιταλικά σκάφη ο χώρος έχει δεσμευθεί για ενδιαίτηση, με κατασκευή σχετικής προέκτασης κάτω από την γέφυρα του σκάφους.
Οι φρεγάτες διαθέτουν επίσης 2 τριπλούς τορπιλοσωλήνες Eurotorp B515/3 για τορπίλες MU90, με εμβέλεια 23 χιλιομέτρων, ενισχύοντας τις ανθυποβρυχιακές τους δυνατότητες.
Τα ηλεκτρονικά συστήματα των Bergamini GP είναι εξίσου προηγμένα. Το κύριο ραντάρ είναι το περιστρεφόμενο Leonardo Kronos Grand Naval, τεχνολογίας AESA, ένα πολυλειτουργικό ενεργητικής σάρωσης με εμβέλεια πέραν των 300 χιλιομέτρων, ικανό να παρακολουθεί ταυτόχρονα εκατοντάδες στόχους.
Συνοδεύεται από το ραντάρ πλοήγησης RAN-30X/I και το σύστημα ελέγχου πυρός NA-25X. To σύστημα διαχείρισης μάχης είναι το γνωστό Athena με 21 κονσόλες.
Το σόναρ κύτους Thales UMS 4110 CL (BlueMaster) προσφέρει αξιόπιστη ανίχνευση υποβρυχίων σε μεσαίες αποστάσεις.
Η επικοινωνία εξασφαλίζεται μέσω του συστήματος SATCOM και των Link11/16/22, που επιτρέπει διαλειτουργικότητα με δυνάμεις του ΝΑΤΟ.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (EW), που αποτελούν βασικό πλεονέκτημα των Bergamini. Το σύστημα Leonardo RESM (Radar Electronic Support Measures) ανιχνεύει και ταυτοποιεί εχθρικές εκπομπές ραντάρ, ενώ το CESM (Communications ESM) παρακολουθεί τις επικοινωνίες του αντιπάλου.
Oι FDI δεν έχουν καν σύστημα αυτοπροστασίας, ενεργητικό ή παθητικό και είναι ερωτηματικό πώς θα επιβιώσουν αν συμβεί κάτι…
Για ενεργητική άμυνα, το σύστημα ECM (Electronic Countermeasures) περιλαμβάνει παρεμβολείς Nettuno 4100 για την εξουδετέρωση εχθρικών ραντάρ και πυραύλων, ενώ δύο εκτοξευτές αναλωσίμων SCLAR-H αντιμετωπίζουν τις εισερχόμενες απειλές με chaff και flares.
Η πιθανή ενσωμάτωση των Bergamini στον ελληνικό στόλο θα απαιτήσει αποφάσεις και επενδύσεις για τον οπλισμό τους. Οι Teseo/Otomat ενδέχεται να αντικατασταθούν με Exocet Block 3c για λόγους ομοιοτυπίας, δεδομένης της υφιστάμενης συνεργασίας με τη Γαλλία, αν και οι Ιταλοί πιθανότατα θα προσφέρουν κίνητρα για τη διατήρησή τους.
Οι πυραύλοι Aster είναι ήδη συμβατοί με τις FDI, διευκολύνοντας την προμήθεια βλημάτων, αν και εδώ θα πρέπει να υπολογιστεί το κόστος τους, όπως και το εξτρά κόστος πυρομαχικών για τα πυροβόλα και τις τορπίλες.
Από το 2030 και μετά, η Ιταλία είναι πιθανό να αρχίσει να αποσύρει και τις Bergamini ανθυποβρυχιακής διαμόρφωσης (ASW), που διαθέτουν το σόναρ CAPTAS-4 και τους εξειδικευμένους πυραύλους κατά υποβρυχίων MILAS. Οπότε απόκτησή και αυτών θα μπορούσε να επαναλάβει την επιτυχία της προμήθειας των 10 Kortenaer, ενισχύοντας σημαντικά τις ικανότητες ανθυποβρυχιακού πολέμου του ΠΝ. Τα σκάφη βέβαια θα είναι περιζήτητα, με την Αίγυπτο να αποτελεί πιθανό αγοραστή, άρα θα υπάρξει και ανταγωνισμός.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
