Μείναμε στα ωραία του ΔΝΤ για την οικονομία. Αλλά η έκθεση του έχει και άσκημα. Μεταρρυθμίσεις που λείπουν και πολλά άλλα. Τα ξεχάσαμε αυτά;
Λέει για κάτι μεταρρυθμιστικές μεταβολές που περίμενε και δεν βλέπει ακόμη στο γενικότερο σύστημα λειτουργίας της δικαιοσύνης, πράγμα που θα ενισχύσει την προσπάθεια για παραγωγικότητα στην οικονομία, αφού θα μεταβάλει (με αναθέσεις σε δικηγόρους υποθέσεις – κληρονομικά και άλλα) πολλά από εκείνα που σήμερα χειρίζονται τα δικαστήρια, αλλά με τεράστιες καθυστερήσεις, ανατρεπτικές της επιχειρηματικής δράσης.
Λέει πολλά για την απασχόληση και για τις φορολογικές ρυθμίσεις που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί αλλά παρουσιάζουν κενά και αντιφάσεις στην όλη προσπάθεια να ξεπεράσουμε τη δική μας κρίση. Αντιφάσεις, όπως οι εμμονές στις μισθολογικές αμοιβές και στα δώρα προσωρινών και μόνιμων βεβαίως κρατικών υπαλλήλων και ενταγμένων στο κράτος αποκλειστικά με κομματικά και πελατειακά των κομμάτων κριτήρια (αυτά τα είπε με τα δικά τους λόγια βεβαίως…)
Λέει και κάποια πολύ δυσάρεστα για πρωτοβουλίες μας σε φορολογικές και άλλες απαλλαγές που πρέπει να τις ξαναδούμε (πράγμα που ανατρέπει πολλά από όσα έχει προγραμματίσει να αναγγείλει η κυβέρνηση και κατά τη γνώμη μας επιβάλλει όπως οι εξαγγελίες στη ΔΕΘ περάσουν από νέο κόσκινο μετά τις “συνταγές” του ΔΝΤ και να τις ξανασκεφτούμε…)
Δεν έχουμε σκοπό να ξεφυλλίσουμε από τη στήλη την έκθεση του ΔΝΤ ούτε να ψάξουμε και να φέρουμε στην επιφάνεια εκείνα που μας λένε με πλάγιο ήχο… κάποιοι άλλοι πιστωτικοί Οργανισμοί της Ευρώπης (που ακόμη μας δανείζουν και φροντίζουν για τις σχέσεις τους μαζί μας…).
Τι έχουμε σκοπό; Να θυμίσουμε στην κυβέρνηση ότι η άνεση που έχει να μας περνάει μηνύματα αισιοδοξίας για το αύριο της οικονομίας με βάση τα σημερινά (προσωρινά) θετικά στοιχεία της πορείας της (όταν από την άλλη η ΕΕ τα βλέπει μάλλον μαύρα στο μεγάλο μέρος των οικονομιών της και δεν τολμά να κάνει προβλέψεις) μπορεί να ωφελεί πολιτικά την ίδια και μόνο την ίδια. Δεν δίνει όμως αυτό το πραγματικό οικονομικό μας στίγμα, που έχουμε μεγάλη και σοβαρή ανάγκη να προσδιορίζουμε.
Και επειδή η αντιπολίτευση (δυστυχώς στο σύνολό της) συνεχίζει να μην κάνει καθόλου καλά τη δουλειά της, στην παρουσίαση εκτός της θετικής και της αρνητικής πλευράς της οικονομίας μας, η κοινή γνώμη μένει τελικά σχεδόν απληροφόρητη για την γκρίζα οικονομική πλευρά του τόπου, για να μην πούμε τη μαύρη πλευρά…
Και ποια είναι αυτή η γκρίζα (ας την πούμε εμείς…) πλευρά;
Για παράδειγμα, οι επιφυλάξεις επενδυτών να επενδύσουν στην Ελλάδα και να περιορίζονται σε εξαγορές σπιτιών μόνο, οικοπέδων και παραλιών της χώρας από “μεταπωλητές” όπως Κινέζοι, Άραβες και άλλοι.
Οι μισθοδοσίες που δεν βοηθούν στην παραγωγικότητα που έχουμε ανάγκη και βεβαίως δεν υπόσχονται επιστροφή των Ελλήνων μεταναστών στην πατρίδα τους.
Οι αδυναμίες μικρών επιχειρήσεων να μεγαλώσουν καθώς (εκτός των πολλών άλλων) η τραπεζική μας χρηματοδότηση δεν τους δίνει περιθώρια να ρισκάρουν επιχειρώντας το άλμα.
Στεκόμαστε σε αυτά, αλλά αν ψάξουμε ανάμεσα στις ωραιοποιήσεις του ΔΝΤ για την οικονομία, θα δούμε πολλά ανησυχητικά που δεν είναι της στιγμής να τα υπογραμμίσουμε.
Ο σκοπός μας (στη φάση αυτή τουλάχιστον) είναι μόνο να επισημάνουμε την ανάγκη μιας κάποιας μεγαλύτερης διαφάνειας και επίσημης καλής και από κάθε πλευρά επίσημης πληροφόρησης και όχι η αντιπολίτευσή μας.
Η δε επιλογή να τα πούμε αυτά, τις “ημέρες χαράς” για τα ωραία λόγια του ΔΝΤ, είναι επειδή η κυβέρνηση ξεκίνησε ήδη να προβάλλει άλλη μια ωραία και καλή… εικόνα επιτυχιών. Αυτή που έχει να κάνει με τη 2η θέση που κατακτήσαμε στην απορροφητικότητα πόρων ΕΣΠΑ από τις Βρυξέλλες, χωρίς να μας λέει πώς και πού μοιράσαμε και αυτά τα λεφτά. Και κυρίως τι συγκεκριμένο επίτευγμα να αναμένουμε…
Του Γιώργου Κράλογλου

