Οι δείκτες μόχλευσης είναι τύποι χρηματοοικονομικής μέτρησης που χρησιμοποιούνται στα οικονομικά, τις επιχειρήσεις και τα οικονομικά για την αξιολόγηση του επιπέδου του χρέους σε σχέση με μια άλλη χρηματοοικονομική μέτρηση. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μετρήσουν πόσα κεφάλαια είναι με τη μορφή χρέους (δάνεια) ή να αξιολογήσουν την ικανότητα μιας εταιρείας να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις.
Οι δείκτες μόχλευσης περιλαμβάνουν τον δείκτη χρέους προς ίδια κεφάλαια (D/E), τον πολλαπλασιαστή ιδίων κεφαλαίων, τον δείκτη χρέους προς κεφαλαιοποίηση, τον βαθμό χρηματοοικονομικής μόχλευσης (DFL), τον δείκτη μόχλευσης καταναλωτή, τον δείκτη χρέους προς κεφάλαιο, και τον δείκτη χρέους προς EBITDA.
Στις επιχειρήσεις οι δείκτες μόχλευσης είναι σημαντικοί, επειδή οι εταιρείες και τα ιδρύματα βασίζονται σε ένα μείγμα ιδίων κεφαλαίων και χρέους προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητες τους, και η γνώση του ποσού του χρέους που κατέχουν είναι χρήσιμη για την αξιολόγηση του κατά πόσο μπορεί να αυτό να εξοφληθεί.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι δεικτών μόχλευσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της ικανότητας μιας εταιρείας, ενός ιδρύματος ή ενός ατόμου να εκπληρώσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις.
Οι κοινοί δείκτες μόχλευσης περιλαμβάνουν τον δείκτη χρέους προς ίδια κεφάλαια, τον πολλαπλασιαστή ιδίων κεφαλαίων, τον βαθμό χρηματοοικονομικής μόχλευσης και τον δείκτη μόχλευσης καταναλωτή.
Οι τράπεζες έχουν ρυθμιστική εποπτεία για το επίπεδο μόχλευσης που μπορούν να κατέχουν.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι δείκτες μόχλευσης αξιολογούν την ικανότητα μιας εταιρείας, ενός ιδρύματος ή ενός ατόμου να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις. Για παράδειγμα, το υπερβολικό χρέος μπορεί να είναι επικίνδυνο για μια εταιρεία και τους επενδυτές της.
Ωστόσο, εάν οι δραστηριότητες μιας εταιρείας μπορούν να δημιουργήσουν υψηλότερο ποσοστό απόδοσης από το επιτόκιο των δανείων της, τότε το χρέος μπορεί να συμβάλει στην τροφοδοσία της ανάπτυξης.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι δεικτών μόχλευσης. Μερικοί από αυτούς είναι:
Αναλογία χρέους προς ίδια κεφάλαια (D/Ε).
Ίσως ο πιο γνωστός δείκτης χρηματοοικονομικής μόχλευσης είναι ο δείκτης χρέους προς ίδια κεφάλαια (D/E).
Αναλογία χρέους προς ίδια κεφάλαια=Σύνολο Υποχρεώσεων/Σύνολο ιδίων κεφαλαίων
Αναλογία ιδίων κεφαλαίων προς χρέος=Σύνολο ιδίων κεφαλαίων/Σύνολο Υποχρεώσεων
Παράδειγμα:
Το τρίμηνο που έληξε στις 30 Ιουνίου 2023, το μακροπρόθεσμο χρέος της United Parcel Service ήταν 19,35 δις, δολάρια και το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων της ήταν 20,0 δισεκατομμύρια δολάρια. Το D/E της εταιρείας για το τρίμηνο ήταν 0,97.
Ένας υψηλός λόγος χρέους προς ίδια κεφάλαια δείχνει γενικά ότι μια εταιρεία υπήρξε επιθετική στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης της με χρέος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ασταθή κέρδη ως αποτέλεσμα των πρόσθετων εξόδων και τόκων. Εάν το κόστος των τόκων της εταιρείας αυξηθεί πολύ, μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες αθέτησης ή χρεοκοπίας της εταιρείας.
Συνήθως, ένας λόγος D/E μεγαλύτερος από 2,0 υποδηλώνει ένα επικίνδυνο σενάριο για έναν επενδυτή. Ωστόσο, αυτό το κριτήριο μπορεί να διαφέρει ανά κλάδο. Οι επιχειρήσεις που απαιτούν μεγάλες κεφαλαιουχικές δαπάνες (CapEx), όπως οι εταιρείες κοινής ωφέλειας και μεταποίησης, μπορεί να χρειαστεί να εξασφαλίσουν περισσότερα δάνεια από άλλες εταιρείες.
Πολλαπλασιαστής ιδίων κεφαλαίων
Ο πολλαπλασιαστής της καθαρής θέσης είναι παρόμοιος, αλλά αντικαθιστά το χρέος με περιουσιακά στοιχεία στον αριθμητή:
Πολλαπλασιαστής ιδίων κεφαλαίων=Σύνολο ενεργητικού/Σύνολο Ιδίων Κεφαλαίων
Πολλαπλασιαστής ιδίων κεφαλαίων=Σύνολο Ιδίων Κεφαλαίων/Σύνολο ενεργητικού
Αν και το χρέος δεν αναφέρεται ρητά στον τύπο, είναι ένας βασικός παράγοντας δεδομένου ότι τα συνολικά περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν χρέος.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το σύνολο του ενεργητικού = συνολικό χρέος + σύνολο ιδίων κεφαλαίων.
Ένας υψηλός δείκτης σημαίνει ότι τα περιουσιακά στοιχεία χρηματοδοτούνται κυρίως από χρέος και όχι με ίδια κεφάλαια.
Απόδοση ιδίων κεφαλαίων
Ο πολλαπλασιαστής καθαρής θέσης είναι ένα στοιχείο της ανάλυσης DuPont για τον υπολογισμό της απόδοσης ιδίων κεφαλαίων (ROE):
DuPont analysis=NPM×AT×EM
όπου:
NPM=καθαρό περιθώριο κέρδους
EM=πολλαπλασιαστής ιδίων κεφαλαίων
Δείκτης χρέους προς κεφαλαιοποίηση
Ο δείκτης χρέους προς κεφαλαιοποίηση μετρά το ύψος του χρέους στην κεφαλαιακή δομή μιας εταιρείας. Υπολογίζεται ως εξής:
Total debt to capitalization=(SD+LD)/(SD+LD+SE)
όπου:
SD=βραχυπρόθεσμο χρέος
LD=μακροπρόθεσμο χρέος
SE=ιδία κεφάλαια
Σε αυτόν τον δείκτη, οι λειτουργικές μισθώσεις κεφαλαιοποιούνται και τα ίδια κεφάλαια περιλαμβάνουν κοινές και προνομιούχες μετοχές. Αντί να χρησιμοποιήσει κάποιος μακροπρόθεσμο χρέος, μπορεί να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το συνολικό χρέος για να μετρήσει το χρέος που χρησιμοποιείται στην κεφαλαιακή δομή μιας επιχείρησης. Σε αυτήν την περίπτωση, ο τύπος θα περιλαμβάνει τα δικαιώματα μειοψηφίας και τις προνομιούχες μετοχές στον παρονομαστή.
Βαθμός Χρηματοοικονομικής Μόχλευσης
Ο βαθμός χρηματοοικονομικής μόχλευσης (DFL) είναι ένας λόγος που μετρά την ευαισθησία των κερδών ανά μετοχή (EPS) μιας εταιρείας στις διακυμάνσεις των λειτουργικών εσόδων της, ως αποτέλεσμα αλλαγών στην κεφαλαιακή της δομή. Μετρά την ποσοστιαία μεταβολή στα EPS για μια μοναδιαία μεταβολή στα κέρδη προ τόκων και φόρων (EBIT) και υπολογίζεται ως εξής:
DFL=% EBIT/ % EPS
όπου:
EPS=κέρδη ανά μετοχή
EBIT=κέρδη προ φόρων και τόκων
Δείκτης χρέους προς κεφάλαιο
Ο λόγος χρέους προς κεφάλαιο είναι ένας από τους πιο σημαντικούς δείκτες χρέους επειδή εστιάζει στη σχέση των χρεωστικών υποχρεώσεων ως συστατικό της συνολικής κεφαλαιακής βάσης μιας εταιρείας. Υπολογίζεται διαιρώντας το συνολικό χρέος μιας εταιρείας με το συνολικό της κεφάλαιο, το οποίο είναι το συνολικό χρέος συν το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων. Το χρέος περιλαμβάνει όλες τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις.
Αυτή η αναλογία χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της χρηματοοικονομικής δομής μιας επιχείρησης και του τρόπου με τον οποίο χρηματοδοτεί τις λειτουργίες της. Γενικά, όσο υψηλότερος είναι ο λόγος χρέους προς κεφάλαιο, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος αθέτησης των υποχρεώσεων. Εάν η αναλογία είναι πολύ υψηλή, τα κέρδη μπορεί να μην επαρκούν ώστε να καλύψουν το κόστος των χρεών και των υποχρεώσεων.
Και πάλι, τι συνιστά έναν εύλογο λόγο χρέους προς κεφάλαιο εξαρτάται από τον κλάδο. Ορισμένοι τομείς χρησιμοποιούν περισσότερη μόχλευση από άλλους.
Δείκτης χρέους προς EBITDA
Ο δείκτης χρέους προς EBITDA μετρά το ποσό του εισοδήματος που δημιουργείται και είναι διαθέσιμο για την εξόφληση του χρέους προτού μια εταιρεία λογιστικοποιήσει τους τόκους, τους φόρους, τις αποσβέσεις και τα έξοδα απόσβεσης. Ο δείκτης, υπολογίζεται διαιρώντας το βραχυπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο χρέος με τα EBITDA, και καθορίζει την πιθανότητα αθέτησης υποχρεώσεων για το εκδοθέν χρέος.
Αυτή η αναλογία είναι χρήσιμη για τον προσδιορισμό του πόσα έτη κερδών προ τόκων, φόρων, αποσβέσεων και αποσβέσεων (EBITDA) θα απαιτηθούν για την αποπληρωμή όλου του χρέους. Συνήθως, μπορεί να είναι ανησυχητικό εάν η αναλογία είναι πάνω από 3, αλλά αυτό μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον κλάδο.

