Ο ΑΓΗΣ ΒΕΡΟΥΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙ
Mατ Μητσοτάκη σε μία κίνηση
Το πρωί της χθεσινής ημέρας, ανάμεσα σε μέιλ που έλαβα από μισθοδοτούμενους κι εθελοντές της ρωσικής γραμμής στην Ελλάδα, πήρα και το παρακάτω σύντομο μήνυμα από αναγνώστη, το οποίο βρίσκω ιδιοφυές:
“Καλησπέρα,
- Αυτό που πραγματικά θα άλλαζε την ατζέντα και θα γύριζε τελείως το παιχνίδι υπέρ του θα ήταν η προκήρυξη δημοψηφίσματος με θέμα την κατάργηση της μονιμότητας, την καθιέρωση αξιολόγησης παντού στο Δημόσιο και περιορισμό στο ελάχιστο απαραίτητο της προστασίας των υπουργών.
Έτσι σε μια (1) εβδομάδα θα έβαζε τον λαό να σκεφτεί, θα τους έδειχνε το πραγματικό πρόβλημα (όχι τα ξυλολια και τα μπαζώματα) και θα έθετε τον λαό προ των ευθυνών του.
Αν το αποτέλεσμα είναι “όχι” παντού, τότε πάμε σαν άλλοτε χωρίς καμία γκρίνια.
Αν περάσει (πολύ αμφιβάλλω) θα μείνει στην Ιστορία για πάντα και θα αλλάξει την Ελλάδα.
Με αφορμή βέβαια την επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΠΚ”
Αυτό που ουσιαστικά προτείνει ο αποστολέας είναι να αντιμετωπιστεί το εκλογικό σώμα από το πολιτικό σύστημα ως να είναι ενήλικοι και υπεύθυνοι άνθρωποι!
Μετά τις πολλαπλές εκφάνσεις ανικανότητας ή άρνησης εκτέλεσης της εργασίας τους, από μεγάλο ποσοστό του δημοσιοϋπαλληλικού προσωπικού, η χώρα καταρρέει και συμβαίνουν απανωτά δυστυχήματα με τεράστιο ανθρώπινο κόστος από τις δυσλειτουργίες του Κράτους. Αυτές οι δυσλειτουργίες άλλοι λέγουν ότι οφείλονται στην μονιμότητα, και άλλοι στην μη-αξιολόγηση της δουλειάς των ΔΥ ή και τα δύο.
Θα είναι πραγματικά το πρώτο δημοψήφισμα που θα ρωτάει κάθε έναν ξεχωριστά Έλληνα Πολίτη σε τι χώρα θέλει να ζει, και πώς πρέπει να χειριστούν το θέμα οι πολιτικοί!
Αν κόπτονται πολλοί να συγκυβερνήσουν εξ αντιπροσώπευσης με τον Μητσοτάκη, ας δώσει την δυνατότητα να συναποφασίσουν όλοι μαζί οι Έλληνες για το τι χώρα θέλουμε.
Στην περίοδο ανάμεσα στην προκήρυξη και την πραγματοποίηση του Δημοψηφίσματος αυτού, θα έχει τη δυνατότητα κάθε πλευρά των ερωτημάτων να εκθέσει την επιχειρηματολογία της και να πείσει τον Έλληνα Πολίτη, ή όχι.
Το ζήτημα δεν θα είναι πλέον αν οι αριστερές συνιστώσες του 4% φωνάζουν δυνατότερα μέσα στο κοινοβούλιο, ή αν οι απανταχού συνδικαλιστές θα εμποδίσουν τον κόσμο να παίρνει την απόφαση για τον εαυτό του.
Ουσιαστικά θα καθορίσει το πώς θα διαμορφωθεί η Ελλάδα του μέλλοντος και των παιδιών μας.
Και επειδή το κόστος ενός Δημοψηφίσματος είναι σημαντικό, ίσως €20-€30 εκατ. (αλλά όχι και όσο το κόστος να παραλύσει η χώρα για μια εργάσιμη ημέρα) θα μπορούσαν να ερωτηθούν οι πολίτες για περισσότερα, ίσως 5-6 ερωτήματα, στο ψηφοδέλτιο του δημοψηφίσματος:
Π.χ. Θα μπορούσαν να ερωτηθούν οι Πολίτες:
1) Θέλετε να γίνεται αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων για την δουλειά τους; ΝΑΙ / ΟΧΙ
2) Θέλετε να διατηρηθεί η μονιμότητα στο Δημόσιο, ακόμα και αν ο ΔΥ δεν κάνει τη δουλειά του ή περνάει χρόνια χωρίς να εμφανιστεί στην Υπηρεσία του; ΝΑΙ / ΟΧΙ
3) Θέλετε οι ΕΔΕ να στελεχώνονται αποκλειστικά από φυσικούς Δικαστές (αντί για συνδικαλιστές και συναδέλφους του ελεγχόμενου που είναι σήμερα); ΝΑΙ / ΟΧΙ
4) Θέλετε να συνεχίσει ο θεσμός του Συνδικαλισμού στο Δημόσιο ως ισχύει σήμερα που συν-διοικεί με τους Προϊσταμένους των Υπηρεσιών, ή να επανέλθει όπως ήταν πριν το 1982; ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ / ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1982
5) Θέλετε να συνεχίσει να ισχύει η Επετηρίδα στο δημόσιο όπου διορίζονται όλοι ανεξαρτήτως ικανοτήτων και μετά πάει στην επόμενη φουρνιά, ή να διαλέγει το ΑΣΕΠ τους καλύτερους και ικανότερους με τα υψηλότερα προσόντα; ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ / ΑΣΕΠ
6) Θέλετε να αλλάξει το άρθρο περί ευθύνης υπουργών ώστε να αποδίδονται ευθύνες για τις πράξεις τους στους υπουργούς και όχι μόνο πολιτικό κόστος; ΝΑΙ / ΟΧΙ
Αυτή θα ήταν μια κίνηση ματ του Μητσοτάκη, η οποία θα σηματοδοτούσε αλλαγή σελίδας για τη χώρα.
Με την αποσύνδεση των πολιτικών από τους κομματικούς στρατούς και “πελάτες” τους. Δίνοντας στον πολίτη τον έλεγχο του μέλλοντός του, και της χώρας που θέλει να ζει!
Θα είναι μια δημοκρατική νίκη μιας δημοκρατικής χώρας, εφαρμόζοντας υπεύθυνα το θεσμό του Δημοψηφίσματος σε μια πραγματικά σημαντική πολιτική καμπή, όπου κανένας ρωσόφιλος ή αμερικανόφιλος ή γαλλόφιλος ή οτιδήποτε άλλο δεν θα μπορεί να πει κουβέντα για ό,τι αποφασίσει η κοινωνία των Πολιτών.
Και κανένας πολίτης δεν θα μπορεί ξανά να παραπονεθεί ότι το πολιτικό σύστημα κάνει του κεφαλιού του, ή ό,τι του επιτάσσει η κακώς εννοούμενη κομματική πελατεία του, ή οι καναλάρχες, ή οτιδήποτε κατεβεί στο κεφάλι του καθενός.
Κανένα κόμμα δεν θα μπορεί να κατηγορήσει καμία κυβέρνηση ότι παίρνει ερήμην αποφάσεις για την κοινωνία.
Αν από την άλλη επικρατήσει το ΟΧΙ σε όλα, κανείς δεν θα μπορεί να παραπονιέται μετά γιατί δεν γίνεται εκείνο ή το άλλο. Θα συνεχίσουμε ζούμε σε μια χώρα μπάχαλο από επιλογή της ίδιας της κοινωνίας μας.
Κίνηση ματ.
Τροφή για σκέψη.
ΥΓ. Παρεμπιπτόντως, για αυτόν που φημολογείται ότι μετά τον σαρωτικό ανασχηματισμό θα αναλάβει Αναπληρωτής Υπουργός Μεταφορών: αν ισχύει, δεν θα μπορούσε να βρεθεί πιο κατάλληλος, άφθαρτος, ακούραστος και αποφασισμένος πολιτικός “ειδικών αποστολών”!
Το αφήνω εδώ.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
