Μία χώρα για να αναπτυχθεί και να ευημερήσει, δεν χρειάζονται ψέματα και μεγάλα λόγια, αλλά παραγωγικές επενδύσεις – οι οποίες προϋποθέτουν τα εξής γνωστά από δεκαετίες:
(1) Την απλοποίηση του φορολογικού της συστήματος, με φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις και όχι επιδοτήσεις, ιδίως στις παραμεθόριες περιοχές – όπου η κυβέρνηση κάνει το εντελώς αντίθετο, αυξάνοντας επί πλέον συνεχώς τους φόρους. Πώς το κάνει; Με τη διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές, με την αύξηση των αντικειμενικών αξιών όσον αφορά τον ΕΝΦΙΑ και με νέα τεκμήρια, όπως το απαράδεκτο τεκμήριο κερδοφορίας για τους ελεύθερους επαγγελματίες – αντί να καταργήσει τα υφιστάμενα τεκμήρια διαβίωσης, όπως έχουμε απαιτήσει πολλές φορές. Τι προτείνουμε εμείς; Ένα σύστημα εσόδων εξόδων, όπου θα φορολογείται μόνο ότι απομένει και γραμμικό φόρο της τάξης του 15% – με τα οποία θα καταπολεμηθεί πλήρως η φοροδιαφυγή αφού όλοι θα ζητούν αποδείξεις, ενώ δεν θα επιβαρύνει τα κρατικά έσοδα, σύμφωνα με υπολογισμούς μας.
(2) Την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας – με την απλοποίηση όλων των διαδικασιών.
(3) Ένα αξιόπιστο και σταθερό τραπεζικό σύστημα που να δανείζει βιώσιμα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και όχι μόνο τις μεγάλες, καθώς επίσης που να μην κλέβει τους Πολίτες – όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, με τις ληστρικές προμήθειες ή/και με την τεράστια διαφορά μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων. Εν προκειμένω, μία τουλάχιστον συστημική τράπεζα πρέπει να ελέγχεται από το κράτος – αφού διαφορετικά δεν εξασφαλίζεται ο ανταγωνισμός.
(4) Την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής – επίσης την ύπαρξη ενός υπουργείου βιομηχανίας, για την αλλαγή του χρεοκοπημένου οικονομικού της μοντέλου. Προτεραιότητα πρέπει να είναι η στήριξη του τεχνολογικού πρωτογενούς τομέα, της μεταποίησης, της βιομηχανίας (ιδίως της αμυντικής) και της υψηλής τεχνολογίας που μπορούν να προσφέρουν ποιοτικές, υψηλόμισθες και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας – ενώ ο τουρισμός πρέπει να συνδεθεί με την εγχώρια παραγωγή, έτσι ώστε να μην καλύπτει πάνω από το 75% των αναγκών του με εισαγωγές, εκτοξεύοντας το εμπορικό μας έλλειμμα.
(5) Μία γρήγορη, αποτελεσματική και απλοποιημένη απονομή δικαιοσύνης, όπου ξανά στην Ελλάδα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο – εκτός εάν πρόκειται για πλειστηριασμούς που εξυπηρετούν τα funds.
(6) Ένα σωστό και σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, συνδεδεμένο με την αγορά εργασίας – αφού διαφορετικά θα παραμείνουμε το ξενοδοχείο της ΕΕ και μία χώρα γκαρσονιών, με εξευτελιστικούς μισθούς και με συνθήκες εργασίας γαλέρας.
(7) Μία ισχυρή Αρχή ανταγωνισμού που να αποτρέπει τα καρτέλ και την αισχροκέρδειά τους – όπως αυτά της ενέργειας, των τραπεζών, των Σ/Μ κλπ. Γενικότερα, σωστούς και αποτελεσματικούς θεσμούς – τους οποίους να εμπιστεύονται οι Πολίτες.
(8) Μία δίκαιη εργατική νομοθεσία που να παρέχει κίνητρα στους εργαζομένους.
(9) Αξιοκρατία στα υπουργεία – στελεχωμένα με ικανά άτομα που να λειτουργούν συλλογικά, καθώς επίσης
(10) Βιώσιμες τιμές ενέργειας και ένα λειτουργικό οικοσύστημα για τις επιχειρήσεις – έτσι ώστε να μοιράζονται την τεχνογνωσία, το marketing, τα Logistics κοκ.
Προφανώς δε, οι κοινωφελείς (όπως η ΔΕΗ ή η ΕΥΔΑΠ) και οι στρατηγικές επιχειρήσεις, πρέπει να ελέγχονται από το δημόσιο – ενώ όλες οι άλλες να ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα.
- Εάν δεν έχει εξασφαλίσει τα παραπάνω μία χώρα, με τη δημιουργία ενός ορθολογικού κρατικού μηχανισμού που να λειτουργεί ανεξάρτητα από την εκάστοτε πολιτική συγκυρία, δεν μπορεί να προσελκύσει μακροπρόθεσμα κεφάλαια για παραγωγικές επενδύσεις – αλλά μόνο βραχυπρόθεσμα κερδοσκοπικά που την εκμεταλλεύονται και την απομυζούν προς όφελός τους, όπως συμβαίνει στη χώρα μας σήμερα.
Βασίλης Βιλιάρδος
Οικονομολόγος, Βουλευτής Επικρατείας της Ελληνικής Λύσης, ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου – Οικονομολόγος, Βουλευτής Β1′ Βόρειου Τομέα Αθηνών, Η’ Αντιπρόεδρος Βουλής
Ακολουθήστε το 
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο
