Μέχρι που θα φθάσει το κουβάρι της γραφειοκρατίας στις επενδύσεις, ειδικά του Ταμείου Ανάκαμψης; Για μπλοκαρίσματα ετών μιλάνε όλοι οι επενδυτές.
- Και μέσα στην αγανάκτησή τους φθάνουν στο σημείο να ζητούν από την κυβέρνηση να σκεφθεί την εξωτερική βοήθεια για να λύσει το πρόβλημα ακινησίας ετών σε επενδυτικά προγράμματα. Ειδικά εκείνων της δήθεν ενίσχυσης από το Ταμείο Ανάκαμψης (λένε)
Διαβάζω σε διαμαρτυρία (υπόμνημα) βιομηχανιών του Βορρά και του Νότου, των κατασκευαστών γεωργικών μηχανημάτων και πολλών ενδιαφερόμενων επενδυτών (ειδικά αγροτικών βιομηχανικές επενδύσεων).
- “Οι καθυστερήσεις συνεχίζονται σε όλα τα στάδια. Από την έγκριση των επενδυτικών σχεδίων, του ελέγχου των φακέλων, των παραδοτέων καθώς και των πληρωμών. Οι καθυστερήσεις αυτές έχουν επιπρόσθετα αρνητική συνέπεια και κόστος σε αυτούς που προέβησαν στην έναρξη υλοποίησης των επενδύσεων.
Έχουμε φθάσει (συνεχίζουν) σε σημείο καμπής του προγράμματος, Και τονίζουν. Επανερχόμαστε και ζητάμε πολιτική παρέμβαση.
- Δεν γίνεται αντιληπτό (εξηγούν) το γεγονός ότι, ενώ υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι, οι οποίοι είναι κρίσιμοι για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα και της αγροτικής οικονομίας, αυτοί να μένουν αναξιοποίητοι.
Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, οι αγρότες, αλλά και οι ιδιώτες (επιμένουν) ανταποκρίθηκαν έγκαιρα στα αιτήματα και στα δικαιολογητικά που απαιτούνταν, παρά τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια, ώστε να είναι επιλέξιμοι.
- Όμως, σήμερα (αποκαλύπτουν) βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο να υπάρξει απώλεια και ακύρωση των επενδύσεων τους, στο πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης και ως εκ τούτου, ζητάμε να δοθεί outsourcing βοήθεια και υποστήριξη προς τις αρμόδιες υπηρεσίες.Είναι ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος για να επιλυθεί το θέμα….”
Αντιλαμβάνομαι ότι περιγράφοντας το άθλιο τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας (ακόμη και με χειροπιαστά στοιχεία και καταγγελίες Οργανώσεων της παραγωγής και των επενδυτών – όπως τα παραπάνω -) δεν φέρνω στη δημοσιότητα κάτι καινούργιο. Κάτι άγνωστο στην αγορά μας.
- Το επιχειρώ όμως δημοσιογραφικά, από τη στήλη, για δύο (κατά την δική μου γνώμη) σοβαρότατους λόγους.
Δύο λόγους που δίνουν και την απάντηση που επιβάλλεται να ακούσει η κυβέρνηση, η οποία επιμένει να επικαλείται τα δήθεν κίνητρά της προς τους επενδυτές να φέρουν τα κεφάλαια τους να τα επενδύσουν στον τόπο μας, παροτρύνοντας τους μάλιστα να αξιοποιήσουν και τους πόρους (λέει) του Ταμείου Ανάκαμψης.
- Πρώτον δεν μπορείς πολιτικά να μιλάς για επενδύσεις σε μια χώρα που πάνω από 50 χρόνια υπόσχεται λύση στο γνωστό γενικό γραφειοκρατικό της πρόβλημα (παντού) και έχει ανενεργές στα συρτάρια των υπουργείων 10-12 μελέτες για παρεμβάσεις στην πολυπλοκότητα του συστήματος της σε όλες τις διαδικασίες προώθησης επενδύσεων (όπως και οι παραπάνω που περιγράφουν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες της παραγωγής).
Ειδικά τις ημέρες αυτές όπου οι κινητοποιήσεις των αγροτών (ανεξαρτήτως των πιθανών δικαιολογημένων ή και αδικαιολόγητων αιτιών) προκαλούν ερωτήματα για τα κυβερνητικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για να τεκμηριώσουν την εικόνα πορείας της οικονομίας την οποία συνεχώς επικαλείται το επιτελείο των οικονομικών υπουργών, σε κακότεχνο στιλ προπαγάνδας.
- Δεύτερον δεν έχουμε ούτε το περιθώριο ως οικονομία (με επενδυτικό κενό 100 δισ. ευρώ όπως το καταγράφουν οι ίδιες οι επιχειρήσεις) να χάσουμε τους τελευταίους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης (36 δισ. -από τα οποία έχουμε ήδη απορροφήσει πάνω από 18 δισ.-)
Oύτε την πολυτέλεια να υπολογίζουμε τα λεφτά των φορολογούμενων για τη χρηματοδότηση της ανάκαμψης μας αν χάσουμε τις προθεσμίες για τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης καθώς και ό,τι μας μένει από το τελευταίο (ας το προσέξουμε αυτό) ΕΣΠΑ.
- Τι δεν καταλαβαίνουμε λοιπόν;

