Ποιος ο λόγος που δεν είναι όλοι “μια γροθιά” στην κυβέρνηση για τη δήθεν φορολογική μεταρρύθμιση; Θα φανεί στην εφαρμογή της από την πρώτη μέρα.
κόμη ένα “εφεύρημα” που θα πέσει στο κενό όπως και όλα τα άλλα μιας και στην πράξη ήταν δύσκολη έως αδύνατη η απόδοση και φορολογικής δικαιοσύνης.
Και η απόδοση της φορολογικής δικαιοσύνης είναι και παραμένει δύσκολη έως αξεπέραστη επειδή όταν λέμε μεταρρυθμίσεις στον τόπο μας εννοούμε έναρξη από τον χώρο της δικαιοσύνης και μετά βλέπουμε. Και δεν το λέμε μόνο εμείς ως ιδιώτες φορολογούμενοι.
Το λένε οι ντόπιοι επιχειρηματίες. Μας το χτυπάνε οι δανειστές τα 15 χρόνια της χρεοκοπίας μας. Το τοποθετούν στην κορυφή όλων των θεμάτων που θέτουν οι επενδυτές. Τι άλλο να μας πουν εκτός από το γνωστό ότι είμαστε το κακό παράδειγμα στην Ε.Ε.
Αφήνουμε λοιπόν αδικαιολόγητα στην άκρη τη μεταρρύθμιση στη δικαιοσύνη αλλά επαναφέρουμε το σύστημα της τεκμαρτής φορολόγησης. Των τεκμηρίων που όλοι γνωρίζουμε ότι πρόκειται για κάκιστη αντιγραφή οθωμανικής νοοτροπίας και τακτικής.
Και αυτό συμβαίνει με ποια σκέψη και ποια λογική; Ότι θα βρει ο φορολογούμενος το δίκαιο του στα φορολογικά δικαστήρια; Ότι θα προσφύγει και θα δικαιωθεί; Πότε; Όταν έχει βάλει λουκέτο;
Φορολογική μεταρρύθμιση λοιπόν επειδή έτσι μας αρέσει και έτσι μας πάει να την αποκαλούμε, όταν από πουθενά δεν προκύπτει αυτό; Όταν είναι γνωστό πως όλες οι ανεπτυγμένες χώρες λένε μεταρρύθμιση αυτό που εκσυγχρονίζεται και αφήνει πίσω του το αναχρονιστικό; Αυτό που δεν διευκολύνει το επιχειρείν;
Να πάμε και λίγο παραπέρα; Η νέα φορολογική πολιτική που θα προκύψει από την κυβερνητική μεταρρύθμιση επιβάλλει ανάμειξη και άλλων υπηρεσιών στη μάχη κατά των άδικων, υπερβολικών και άνευ αξίας κριτηρίων για την απόδειξη του τεκμαρτού (που ανασύραμε ως μηχανισμό από τα υπόγεια του φορολογικού μας παρελθόντος…).
Πρόκειται και εδώ για αποδεικτικές διαδικασίες οι οποίες επίσης θα σκοντάφτουν στον αναχρονισμό της λειτουργίας των υπηρεσιών στη μεταξύ τους συνεργασία, παρά στην ηλεκτρονική αναβάθμιση της επικοινωνίας.
Τι θα κάνουμε και εδώ που δεν έχει βαδίσει η μεταρρύθμιση και ας έχει κάνει ήδη την εμφάνισή της η ηλεκτρονική γραφειοκρατία; Έχουμε προετοιμαστεί;
Η πράξη στη μεταρρυθμιστική προσπάθεια λειτουργίας του κράτους μας δείχνει το εντελώς αντίθετο.
Ρίξτε μια ματιά στο τι περιμένει το υπουργείο Μετανάστευσης που θα κάνει πράξη την πρωθυπουργική βούληση να βρεθούν τα χέρια που χρειάζεται η οικονομία από το μεταναστευτικό… Ούτε ξέρουν πως θα βγάλουν άκρη με τη γραφειοκρατία στην έκδοση και των απλούστερων αδειών παραμονής μεταναστών.
Τι καθόμαστε και συζητάμε λοιπόν για το φορολογικό επιμένοντας να το παρουσιάζουμε ως μεταρρύθμιση με στόχο την ανακοπή της φοροκλοπής.
Δηλαδή τι; Όλοι αυτοί οι πάνω από 500.000 επαγγελματίες, μικροί και μεσαίοι που κατεβαίνουν στους δρόμους και χαλάνε τον κόσμο (θα τους δούμε και σήμερα να αναστατώνουν την πρωτεύουσα) είναι όλοι τους φοροφυγάδες και θέλουν να μείνουν έτσι; Είναι φοροκλέφτες που ήρθε η κυβέρνηση να τους χαλάσει την ησυχία και την άνετη αρπαχτή; Και αν είναι έτσι τι φταίει; Δεν φταίει και το κράτος που τους άφησε να κάνουν το δικό τους;
Έχουμε λοιπόν από τη μια μεριά τους φοροκλέφτες και την κυβέρνηση να τους κυνηγάει με άλλον ένα νόμο που αποκαλεί μεταρρύθμιση. Από την άλλη τι έχουμε; Χωρίς μεταρρύθμιση και χωρίς παροπλισμό, όλους εκείνους τους παράγοντες… που έφεραν αποτυχία στα προηγούμενα νομοθετήματα. Εάν δεν είναι έτσι γιατί χρειαστήκαμε νέα νομοθεσία;