H είδηση μας λέει ότι η κυβέρνηση θα τακτοποιήσει 25.000 ακίνητα των Servicers που λόγω πολεοδομικών και άλλων προβλημάτων παραμένουν αναξιοποίητα.
Η ίδια είδηση (για να μας βάλει και στο κλίμα των εξελίξεων), λέει στην εισαγωγή “δέσμη παρεμβάσεων για την αύξηση της προσφοράς κατοικιών και την παροχή λύσης στο πρόβλημα στέγασης επιδιώκει η κυβέρνηση… (Capital.gr “Στεγαστικό: Το σχέδιο της κυβέρνησης“).
Και ο μοναδικός σχολιαστής iliasthes (μέχρι 2.μμ που διαβάσαμε την είδηση) παρατηρεί “…θα κάνουμε δηλαδή ρουσφέτι στις τράπεζες και τους servicers να ξεφορτωθούν προβληματικά ακίνητα και να φορτώσουμε τα προβλήματα στους ανυποψίαστους κατά κανόνα αγοραστές που θα μπλέξουν μετά”.
Το θέμα μας όμως δεν είναι ούτε η ουσία της είδησης (δεν ξέρουμε άλλωστε ούτε αν υπάρχει ούτε θα υπάρξει ουσία στο στεγαστικό) ούτε οι απόψεις του σχολιαστή, ενώ θα γίνει σκοτωμός ανάγνωσης και σχολιασμού. Και ας πρόκειται για ημέρας αργίας.
Οι πολύμορφες απορίες μας είναι που μας απασχολούν για το εάν έχει αλλάξει το κράτος μας την πολιτική του ώστε να μπορούμε να ονειρευόμαστε… αν η Πολιτεία μας θα εργαστεί ώστε αυτά που εξαγγέλλονται να εφαρμοστούν (έστω και σε 2-3 θητείες κυβερνήσεων ανεξάρτητα από χρώμα ή τα πιστεύω τους).
Απορία πρώτη λοιπόν. Πόσο χρόνο ή πόσα χρόνια θα χρειαστεί η σημερινή κυβέρνηση (που οραματίσθηκε την παραπάνω λύση) στο στεγαστικό ώστε να περάσει τη βούλησή της στις κρατικές υπηρεσίες και αυτές να συνεννοηθούν μεταξύ τους για να δούμε αποτελέσματα. Και αν τα αποτελέσματα θα ταυτίζονται με την πολίτικη βούληση!!
Απορία δεύτερη. Τι θα συμβεί αν τα πολεοδομικά (κυρίως) αλλά και τα χωροταξικά που θα προκύψουν από την διόρθωση όλων των προβλημάτων συγκρούονται με την πολιτική που ασκούσε η σημερινή κυβέρνηση ως αντιπολίτευση; Θα δεχθεί ότι από τότε που ανέλαβε την εξουσία άλλαξε και άλλαξε στα πολεοδομικά και τα άλλα θέματα που όντως δεν άφησαν τα 25.000 σπίτια και άλλα ακίνητα των Servicers να πωληθούν.
Απορία τρίτη: Θα προκάνει η κυβέρνηση να κάνει τις ρυθμίσεις αυτές μέσα στο 2025 ώστε οι πωλήσεις να γίνουν μέσα στο 2026 ή και το 2027 (πριν τις εκλογές) για να μην υποστούν οι αγοραστές τα γνωστά, με τις αλλαγές των κυβερνήσεων που απορρίπτουν τις λύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης επειδή τους φάνηκαν ύποπτες… και φωτογραφικές;
Απορία τέταρτη: Τι συμβαίνει και το στεγαστικό πρόβλημα μένει σε αδυναμία λύσης από το 1978 (τότε δήθεν το ανακαλύψαμε…) αλλά δεν κατάφερε η πολιτική να συνεργαστεί με τις Τράπεζες και να βρει συναινετικούς δρόμους και με την αντιπολίτευση για λύσεις σαν την σημερινή δεδομένου ότι είχαμε να κάνουμε ακριβώς με την ίδια κατάσταση, πριν αρχίσουν τα ακίνητα να αλλάζουν χέρια;
Απορία πέμπτη: Η πολιτική θέλει να λυθεί το στεγαστικό με τον τρόπο που δείχνει; Η πολιτική θέλει παράλληλα με την λύση του στεγαστικού να κάνει νέα εκβιομηχάνιση στον τόπο; Η πολιτική και οι πολιτικοί της θέλουν να ξεπεράσουν την μικρομεσαία οικονομία μας; Η πολιτική (όλων των παρατάξεων) θέλει και μπορεί να αναβαθμίσει το επίπεδο ζωής αν τα όσα που επιβάλλονται να συμβούν είναι ακόμη και βάρος των Τραπεζών μας;
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
