Η τιμή μιας σακούλας granola από καρύδα-κάσιους στο Whole Foods εκτινάχθηκε πέρυσι από 5,99 $ σε 6,69 $. Το γιατί συνέβη αυτό αψηφά την απλή εξήγηση.
Ο κατασκευαστής granola, Wildway Foods, είπε ότι το κόστος παρασκευής των δημητριακών δεν έχει αυξηθεί τόσο πολύ και ότι δεν αποφέρει περισσότερα κέρδη. Ανέβασε την τιμή, είπε, σε μεγάλο βαθμό για να αντισταθμίσει τις χρεώσεις που συσσωρεύτηκαν από έναν ελάχιστα γνωστό κρίκο στην αλυσίδα εφοδιασμού: τους διανομείς παντοπωλείων. Υπήρχαν χρεώσεις για την επεξεργασία προωθήσεων παντοπωλείου, άλλες για πιθανή αλλοίωση και ακόμα περισσότερες σχετικές με υποτιθέμενες δυσλειτουργίες αποστολής.
Η άνοδος των τιμών, ειδικά στα σούπερ μάρκετ, έχει ενοχλήσει τους καταναλωτές, έχει τραβήξει τον έλεγχο από τις ρυθμιστικές αρχές και έχει αναδειχθεί σε κεντρικό ζήτημα στην προεδρική κούρσα. Ο Ντόναλντ Τραμπ κατηγόρησε την Καμάλα Χάρις και την κυβέρνηση Μπάιντεν και ο Χάρις έχει κουνήσει το δάχτυλο σε αλυσίδες παντοπωλείων και εταιρείες τροφίμων.
Ο Τζορτζ Μίλτον, ο οποίος διευθύνει μια επιχείρηση καυτερής σάλτσας στο Ώστιν του Τέξας, είπε ότι οι καταναλωτές είναι απογοητευμένοι επειδή δεν τους είναι ξεκάθαρο γιατί πολλές τιμές τροφίμων είναι τόσο υψηλές. «Είναι αυτή η τιμή ανεβασμένη ή το κόστος αυξάνεται για τους διανομείς ή τους λιανοπωλητές ή τους αγρότες; Δεν έχω ιδέα», είπε. «Κανείς δεν το κάνει».
Οι μεγάλες εταιρείες τροφίμων έχουν αυξήσει τις τιμές τα τελευταία χρόνια για τα πάντα, από δημητριακά μέχρι κέτσαπ και πατατάκια, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, υψηλότερο κόστος για τα συστατικά και την εργασία. Πολλοί μικροί κατασκευαστές που έχουν ανεβάσει τις τιμές τους έχουν μια άλλη εξήγηση. Λένε ότι πιέζονται επίσης από τους διανομείς που λειτουργούν ως φύλακες σε πολλά σούπερ μάρκετ.
Οι διανομείς είναι οι μεσάζοντες της επιχείρησης παντοπωλείου. Αγοράζουν προϊόντα από παρασκευαστές τροφίμων —πολλοί από αυτούς είναι πολύ μικροί για να λειτουργούν τα δικά τους δίκτυα διανομής— και στη συνέχεια τα αποθηκεύουν, τα πωλούν και τα στέλνουν στα σούπερ μάρκετ. Ένας μικρός αριθμός από αυτούς, συμπεριλαμβανομένων των KeHE Distributors, C&S και United Natural Foods ή UNFI, πωλούν σε παντοπωλεία σε όλη τη χώρα.
Όταν ο Milton ξεκίνησε την επιχείρησή του με καυτερές σάλτσες πριν από 12 χρόνια, παρέδωσε μόνος του το καρύκευμα με φορτηγό, ρίχνοντας κουτιά στην πίσω πόρτα των τοπικών συνεταιρισμών τροφίμων με αντάλλαγμα μια επιταγή.
Αυτές τις μέρες, ο διευθύνων σύμβουλος της Yellowbird Foods βασίζεται σε εθνικούς διανομείς για να στείλει το προϊόν του στα καταστήματα, μια διαδικασία που είπε ότι είναι γεμάτη με σκοτεινό κόστος που καθιστά δύσκολο να γνωρίζουμε τι, αν μη τι άλλο, θα πληρωθεί.
«Αυτός είναι ένας πραγματικά δύσκολος τρόπος για να διευθύνεις μια επιχείρηση», είπε ο Milton. «Αλλά ποια είναι η εναλλακτική λύση, να το ανεβάσω από το ένα μέρος στο άλλο;»
Τα τέλη και άλλες χρεώσεις που επιβάλλονται στους παρασκευαστές τροφίμων, όπως για καθυστερημένες ή μερικές αποστολές, αποτελούν εδώ και καιρό μέρος της επιχείρησης παντοπωλείου. Τα παντοπωλεία επιβάλλουν πολλά από τα δικά τους τέλη για πράγματα όπως η προώθηση και ο χώρος στα ράφια, τα οποία μεταβιβάζουν οι διανομείς στις εταιρείες τροφίμων. Οι διανομείς χρεώνουν επιπλέον για την επεξεργασία αυτών των τελών και επιβάλλουν οι ίδιοι σε άλλους.
Λανσάρετε μια νέα γεύση για ένα υπάρχον προϊόν; Υπάρχει μια αμοιβή για αυτό. Εκτελείτε μια προώθηση στο λιανικό εμπόριο; Οι διανομείς χρεώνουν και γι’ αυτό. Εάν οι διανομείς αγοράσουν πάρα πολλά και τα προϊόντα λήξουν πριν βγουν στα ράφια των καταστημάτων, μπορούν να αφαιρέσουν τα τέλη αλλοίωσης. Αλλά εάν οι παρασκευαστές τροφίμων συντομεύουν μια παραγγελία, με στόχο να αποφύγουν τις χρεώσεις αλλοίωσης, οι διανομείς μπορούν να τους ζητήσουν.
Πολλοί μικρότεροι παρασκευαστές τροφίμων παραπονιούνται ότι παραβιάζονται και ότι τα τέλη και άλλες χρεώσεις που εισέρχονται από τους διανομείς τους ανάγκασαν να αυξήσουν τις τιμές τους για να παραμείνουν στην επιχείρηση.
Οι διανομείς λειτουργούν με ελάχιστα περιθώρια κέρδους, με περιορισμένη ικανότητα αντιστάθμισης του αυξανόμενου λειτουργικού κόστους. Στελέχη τροφίμων είπαν ότι τα παντοπωλεία έχουν τεράστια δύναμη να υπαγορεύουν όρους στους διανομείς και ότι οι μικρές εταιρείες τροφίμων μπορεί να είναι αφελείς σχετικά με το κόστος που συνεπάγεται η δημιουργία μιας επωνυμίας και η μεταφορά της στα ράφια των καταστημάτων.
Η κατάσταση αντικατοπτρίζει έναν αγώνα για κέρδος σε όλο τον τομέα του παντοπωλείου. Οι μεγάλοι κατασκευαστές τροφίμων που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεων έχουν προχωρήσει σε έντονες αυξήσεις τιμών και έχουν σημειώσει μερικά από τα μεγαλύτερα κέρδη τους εδώ και χρόνια. Αυτό προσθέτει πίεση στις αλυσίδες παντοπωλείων να βρουν άλλους τρόπους για να μην αυξάνονται υπερβολικά οι λογαριασμοί των καταναλωτών.
Οι εθνικοί διανομείς διακινούν συσκευασμένα τρόφιμα αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο. Αποτελούν μια βασική διαδρομή προς το ράφι των παντοπωλείων για χιλιάδες μικρούς παρασκευαστές τροφίμων και παρέχουν μεγάλο μέρος των εμπορευμάτων που βρίσκονται στους διαδρόμους των ανεξάρτητων παντοπωλείων. Οι μεγαλύτερες αλυσίδες αγοράζουν τα περισσότερα από τα προϊόντα τους απευθείας, αν και πολλές βασίζονται επίσης σε διανομείς για να τα διατηρήσουν εφοδιασμένα, ειδικά με τις πιο πρόσφατες βιολογικές, φυσικές ή εξειδικευμένες μάρκες.
«Είναι σχεδόν αδύνατο να κερδίσεις χρήματα ως διανομέας», είπε ο James Curley, βετεράνος της βιομηχανίας τροφίμων που έχει εργαστεί τόσο για κατασκευαστές όσο και για διανομείς. «Είναι απλώς η φύση της επιχείρησης».
Οι διανομείς αφαιρούν αμοιβές και άλλες χρεώσεις από τις επιταγές που γράφουν στους παρασκευαστές τροφίμων, αφήνοντας συχνά τους μικρότερους κατασκευαστές με ένα κλάσμα των αναμενόμενων εσόδων τους. Οι χρεώσεις μπορεί να είναι τόσο επαχθείς που ορισμένοι κατασκευαστές τροφίμων προσλαμβάνουν υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης —ή εξωτερικές εταιρείες γνωστές ως «deduction busters»— για να τις διαχειρίζονται.
Ο Kyle Koehler, Διευθύνων Σύμβουλος της granola-maker Wildway, είπε ότι κάποτε τηλεφώνησε στον διανομέα του για να ρωτήσει για καθυστερημένο έλεγχο, αλλά του είπαν ότι χρωστούσε στην εταιρεία 25.000 δολάρια. Μια άλλη φορά έστειλε στον διανομέα του granola αξίας 10.000 δολαρίων, αλλά πληρώθηκε μόνο 2,50 δολάρια. «Το κόστος για την ταχυδρομική επιταγή είναι περισσότερο από αυτό», είπε.
Ο Koehler, ένας υπάλληλος του χρηματοοικονομικού κλάδου που έγινε επιχειρηματίας τροφίμων, είπε ότι συνειδητοποίησε το περασμένο φθινόπωρο ότι η Wildway έπρεπε να αυξήσει τις τιμές της granola. Περίπου η μισή αύξηση προήλθε από το αυξανόμενο κόστος διανομής, είπε.
«Μόλις οι μάρκες αρχίσουν να συνειδητοποιούν πόσο ξυρίζονται από την κορυφή, δεν υπάρχουν πολλές επιλογές», είπε. «Είναι εκτός λειτουργίας ή ανέβασε την τιμή μου για να ξεπεράσω την καταιγίδα».
Ο Deb Conklin, διευθύνων σύμβουλος της KeHE, δήλωσε ότι η διανομή τροφίμων είναι δαπανηρή και περίπλοκη, ειδικά όταν περιλαμβάνει μικρότερες μάρκες με χαμηλότερους όγκους πωλήσεων. Είπε ότι τα τρία τέταρτα των τελών που χρεώνει το KeHE μετακυλίονται από τα παντοπωλεία.
«Υπάρχει κόστος για την επιχειρηματική δραστηριότητα», είπε, σημειώνοντας ότι η KeHE μεταφέρει περίπου 80.000 διαφορετικά προϊόντα σε 35.000 καταστήματα. «Δεν χρεώνουμε για λόγους χρέωσης».
Ο Conklin είπε ότι οι πρακτικές της KeHE περιγράφονται σε συμβόλαια που υπογράφουν οι κατασκευαστές τροφίμων και ότι οι μικρές μάρκες συχνά δεν κατανοούν πλήρως τους όρους με τους οποίους συμφωνούν με τους διανομείς και τα παντοπωλεία. Από τότε που ανέλαβε την KeHE πέρυσι, είπε, η επιτυχία των προμηθευτών ήταν βασικό μέρος της στρατηγικής της. Έχει φιλοξενήσει σεμινάρια για να βοηθήσει τους προμηθευτές να κατανοήσουν καλύτερα πώς λειτουργεί η διανομή τροφίμων και προσπαθεί να τους βοηθήσει να βελτιώσουν τα συστήματα αποστολής τους.
«Το KeHE είναι κάθε άλλο παρά άψογο», είπε ο Conklin, προσθέτοντας ότι η εταιρεία έχει αναπτυχθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια και εργάζεται σκληρά για να μειώσει το κόστος της και να βελτιώσει τις διαδικασίες της.
Η UNFI και η C&S αρνήθηκαν να σχολιάσουν.
Για να κερδίσουν τις επιχειρήσεις, οι διανομείς συχνά υποβάλλουν προσφορές ο ένας εναντίον του άλλου για να είναι ο κύριος προμηθευτής εμπορικών σημάτων τροφίμων στα παντοπωλεία. Οι συμβάσεις που προκύπτουν συνήθως περιορίζουν το πόσο οι διανομείς μπορούν να αυξήσουν τις τιμές σε αγαθά που αγοράζουν από τους παραγωγούς τροφίμων. Στην πράξη, αυτό που πληρώνουν συχνά τα μεγάλα σούπερ μάρκετ στους διανομείς δεν καλύπτει το κόστος τους.
Αυτό αφήνει τους διανομείς να εξαρτώνται από το λεγόμενο εσωτερικό εισόδημα, ή τα έσοδα που παράγονται από τους κατασκευαστές τροφίμων.
«Το εσωτερικό εισόδημα δεν είναι επικουρικό για τις επιχειρήσεις [των διανομέων]», δήλωσε ο Πίτερ Γιαλαντζής, Chief Merchandising Officer του startup διανομέα τροφίμων Pod Foods. «Χωρίς αυτό, θα έμεναν εκτός λειτουργίας».
Ο Γιαλαντζής, ο οποίος έχει εργαστεί στο KeHE και στο Amazon’s Whole Foods, είπε ότι οι διανομείς δεν είναι κακόβουλοι, αλλά ότι τα συστήματά τους είναι προκλητικά για μικρότερες μάρκες.
Οι διανομείς απαιτούν συχνά από τους κατασκευαστές τροφίμων να προσφέρουν εκπτώσεις κάθε λίγους μήνες. Οι κατασκευαστές τροφίμων λένε ότι οι διανομείς συχνά αγοράζουν μεγάλο μέρος του αποθέματός τους κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων – μια πρακτική που ονομάζεται «αγορά γέφυρας». Οι οικονομίες συχνά ενισχύουν τα αποτελέσματα των διανομέων αντί να ρέουν στους καταναλωτές, είπαν οι κατασκευαστές.
Οι κανόνες και οι χρεώσεις των διανομέων είναι σύμπτωμα πιέσεων που κυματίζουν την αλυσίδα εφοδιασμού, σύμφωνα με σημερινά και πρώην στελέχη παντοπωλείων και διανομής. Τα παντοπωλεία ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να κερδίσουν αγοραστές με χαμηλότερες τιμές. Οι μεγάλοι πωλητές τροφίμων έχουν κερδίσει μερίδιο αγοράς, δίνοντάς τους μεγαλύτερη μόχλευση στις διαπραγματεύσεις με τους διανομείς.
Οι διανομείς έχουν επίσης ενοποιηθεί, απορροφώντας μικρότερες και περιφερειακές επιχειρήσεις, αφήνοντας τους παρασκευαστές τροφίμων με λιγότερες εναλλακτικές λύσεις.
Προσπαθείτε να εισάγετε ένα προϊόν στο Whole Foods; Μιλήστε με την UNFI, η οποία νωρίτερα φέτος παρέτεινε τη σύμβασή της ως κύριος διανομέας της Whole Foods μέχρι το 2032. Θα πάτε για Albertsons ή Publix; Δοκιμάστε το KeHE.
«Είναι δίκαιο να πούμε πολλά για το ότι το σύστημα είναι κατεστραμμένο», είπε ο Γιαλαντζής της Pod Foods.
Ο Γκρεγκ Φεράρα, Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Ένωσης Παντοπωλείων, η οποία εκπροσωπεί ανεξάρτητους παντοπωλεία και διανομείς, είπε ότι υπάρχει ακόμη πολύς ανταγωνισμός τόσο στον τομέα των παντοπωλείων όσο και στον τομέα της διανομής.
Ορισμένοι παρασκευαστές τροφίμων αύξησαν τις τιμές τους αφού η UNFI εισήγαγε μια νέα πολιτική για τους προμηθευτές στις αρχές του έτους. Η UNFI άρχισε να χρεώνει ένα τέλος 2,5% στις αγορές, σε αντάλλαγμα για την ενοποίηση διαφόρων τελών και την παροχή πρόσβασης σε δεδομένα πωλήσεων και πληροφορίες.
«Η ενοποίηση των τελών θα μειώσει τις τριβές, θα αυξήσει τη διαφάνεια και θα βελτιώσει την προβλεψιμότητα, με αποτέλεσμα την εξοικονόμηση χρόνου και κόστους», ανέφερε η UNFI σε επιστολή του Φεβρουαρίου προς τους προμηθευτές.
«Όλα αυτά είναι η Άγρια Δύση», είπε ο Jack Acree, ο οποίος έχει συνεργαστεί με πολλές μάρκες τροφίμων και βοήθησε στην κυκλοφορία του σνακ με ρίζα λαχανικών Terra Chips. «Υπάρχουν πολύ λίγοι κανόνες».
Η UNFI έχει δυσκολευτεί οικονομικά τα τελευταία χρόνια. Οι μετοχές της έχουν υποχωρήσει περίπου 75% από την κορύφωση του 2015, που επιβαρύνθηκε εν μέρει από την εξαγορά του προβληματικού διανομέα τροφίμων Supervalu το 2018. Οι μετοχές της UNFI εκτινάχθηκαν τον Οκτώβριο αφού η εταιρεία θέσπισε τη νέα πολιτική προμηθευτών και ανέφερε απροσδόκητα ένα μικρό προσαρμοσμένο τριμηνιαίο κέρδος.
Ορισμένοι κατασκευαστές τροφίμων διαμαρτύρονται για τις οποίες θεωρούν λανθασμένες ή άδικες χρεώσεις, αλλά είπαν ότι ακόμη και αν επικρατήσουν, μπορεί να χρειαστούν έως και ένα χρόνο για να επιστραφούν, αφήνοντάς τους δεσμευμένους για μετρητά. Άλλοι είπαν ότι είναι επιφυλακτικοί να ωθήσουν πίσω από φόβο αντεκδίκησης.
Η Christine Quinn, ιδιοκτήτρια της My Family Seasonings, κατασκευαστής μιγμάτων μπαχαρικών, είπε ότι οι χρεώσεις που επιβαρύνθηκαν από διανομείς και λιανοπωλητές άφησαν την επιχείρησή της στο χείλος της χρεοκοπίας. Κατά τη διάρκεια δύο ετών, είπε, ο διανομέας της την πλήρωσε σχεδόν 40% λιγότερο από ό,τι το χρέωσε για παϊδάκια και καρυκεύματα πουλερικών.
Για να παραμείνει στη ζωή, είπε η Κουίν, αύξησε την τιμή των μιγμάτων καρυκευμάτων που πουλούσε σε παντοπωλεία. Μια σακούλα 4 ουγγιών με μπαχαρικά με πρώτες πλευρές που πριν από μερικά χρόνια πωλούνταν για 4,99 $ τώρα κοστίζει 6,99 $, είπε.
«Δεν είχαμε άλλη επιλογή», είπε ο Κουίν. «Σε νικελώνουν και σε σκοτώνουν».
Η Κουίν είπε ότι οι πωλήσεις μπαχαρικών της μειώθηκαν απότομα μετά την αύξηση της τιμής. Άφησε τους περισσότερους από τους 22 υπαλλήλους της να φύγουν όταν δεν μπόρεσε να κάνει μισθοδοσία πέρυσι και πέρασε μήνες συσκευάζοντας η ίδια κουτιά με πακέτα μπαχαρικών. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια στην επιχείρηση, είπε, βρίσκεται σε συζητήσεις με έναν μεσίτη για την πώληση της εταιρείας.
Οι χρεώσεις από τους διανομείς μερικές φορές εκτείνονται σε πολλές σελίδες, αφήνοντας τους κατασκευαστές να χτενίζουν τις διαδικτυακές πύλες για να αποκρυπτογραφήσουν τι αντιπροσωπεύει η καθεμία. Μια βιομηχανία εξοχικών σπιτιών με εκπτώσεις βοηθά τους κατασκευαστές να ανακτούν χρήματα από τους διανομείς. Ορισμένα διοικούνται από πρώην υπαλλήλους διανομέων, ενώ άλλα έχουν δεσμούς με τους ίδιους τους διανομείς.
Ο Luke Abbott διηύθυνε έναν περιφερειακό διανομέα τροφίμων και εργαζόταν για την εταιρεία που το αγόρασε, την KeHE, πριν ιδρύσει τη Vdriven, η οποία συμβουλεύεται τους παρασκευαστές τροφίμων και τους βοηθά να διαχειριστούν τις εκπτώσεις. Η Abbott είπε ότι η Vdriven αμφισβητεί περίπου το 17% των χρεώσεων που επιβάλλουν οι διανομείς.
Οι εκπτώσεις μπορεί να κοστίζουν στις εταιρείες τροφίμων χιλιάδες δολάρια το μήνα, ανέφεραν στελέχη τροφίμων. Αυτή η δαπάνη, όπως και άλλες, ενσωματώνεται στις τιμές που βλέπουν οι καταναλωτές στα ράφια των καταστημάτων.
«Στο τέλος, οι καταναλωτές πληρώνουν για τα πάντα», είπε ο Milton, ο επιχειρηματίας της καυτερής σάλτσας.
Jesse Newman
πηγή:www.wsj.com
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
