”Ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος”!!!
Από τον Νίκο Τοτολάκη (StockJackal)
”Ο αριθμός που καλείτε, δεν χρησιμοποιείται”!!!
”Ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος”!!!
”Τουουτ…… τουουτ……. τουουτ…… τουτ,τουτ,τουτ”
Αυτές είναι οι ηχογραφημένες απαντήσεις που λαμβάνουν οι εκπρόσωποι των servicers στις προσπάθειες που κάνουν για να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τους μισούς ”κόκκινους” δανειολήπτες.
Για τον λόγο αυτό, οι servicers ζητούν την παρέμβαση της Πολιτείας προκειμένου να έχουν πρόσβαση στα επικαιροποιημένα στοιχεία που διαθέτει η ΑΑΔΕ μέσω του taxisnet ώστε να καταστεί δυνατή η επικοινωνία με τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες (όπως διαβάσαμε στα ΜΜΕ).
Και εδώ προκύπτει η εξής αφελής απορία:
Μα με τόσο ντόρο που έχει γίνει και αφού κατά τους ισχυρισμούς των servicers οι ρυθμίσεις περιλαμβάνουν διαγραφή τόκων και ”γενναίο” κούρεμα (ακόμη) και του κεφαλαίου, γιατί οι (στατιστικά) μισοί δανειολήπτες κρύβονται?
Για να το κάνω πιο αινιγματικό, θα διηγηθώ μια πραγματική ιστορία που εκτυλίχθηκε πριν από λίγους μήνες και στην οποία ήμουν παρών….
Πρωταγωνιστές ο ”κόκκινος” δανειολήπτης από τη μια πλευρά και η SRVCR από την άλλη. Αντικείμενο της ”ρύθμισης” ένα επιχειρηματικό δάνειο συνολικού ύψους 491.000 € πλέον τόκων και προσαυξήσεων από το 2018 (χρονιά που ”πιστολιάστηκε” από τον ασυνεπή συμπολίτη μας). Συνολικό ποσό προς ρύθμιση ~ 650.000 €.
Για να μην τα πολυλογώ, κάποια στιγμή επιτυγχάνεται (κατά λάθος) τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ τους και του προτείνεται μια ρύθμιση που με κάνει να αισθάνομαι (τουλάχιστον) κορόϊδο, μιας και διέπρεψα ως συνεπής δανειολήπτης που δεν καθυστέρησε ούτε μια δόση του στεγαστικού του δανείου!!!!
Η πρόταση είχε δύο επιλογές:
α. Ολοσχερής εξόφληση της οφειλής με την κατάθεση 95.000 € εφάπαξ!!!!!!!! Ολογράφως: Ενενήντα πέντε χιλιάδες ευρώ (για να μην σκεφτεί κάποιος ότι ξέχασα κανένα μπροστινό ψηφίο).
β. Δόσεις των 300 €/μήνα για 30 χρόνια με δέσμευση να παραμείνουν παγιωμένες, ανεξάρτητα από το επιτοκιακό περιβάλλον!!!!
Προσέξτε ότι αυτή ήταν η ΑΡΧΙΚΗ τηλεφωνική πρόταση της SRVCR, που προς το τέλος της επικοινωνίας, άφησε ”χώρο” για κάποιες μικρές βελτιώσεις!!!!
Μετά την αρχική μου έκπληξη, συνεχάρην τον ”πιστολά” δανειολήπτη για την ψυχραιμία του να μην αποδεχτεί αμέσως την πρόταση, αλλά να υποσχεθεί ότι θα ανταποκρινόταν σε νεότερο τηλεφώνημα του εκπροσώπου του servicer, ώστε να κανονιστεί ραντεβού εκ του σύνεγγυς, για την συζήτηση των λεπτομερειών της ρύθμισης. Πίστεψα (αφελώς) ότι θα διεκδικούσε ακόμη καλύτερους όρους!!! Να διευκρινίσω εδώ – για να είμαι δίκαιος – ότι η τράπεζα εκπλειστηρίασε ήδη ένα κατάστημά του στη Γλυφάδα (με την τιμή να διαμορφώνεται στις 180.000 €) ενώ παράλληλα έχει υποθηκεύσει ένα σπίτι του στην επαρχία (σε παραθαλάσσιο χωριό της Πελοποννήσου) και ένα μερίδιο σε αγροτεμάχιο 4 στρεμμάτων σε – υπό ένταξη στο σχέδιο πόλεως – περιοχή της Παλλήνης!!!
Θέλω να κάνετε εικόνα την έκφρασή μου όταν άκουσα τις προθέσεις του ”πιστολά” μας, που μου ανακοίνωσε ξερά (αλλά με χαμόγελο) ότι θα αδιαφορούσε παντελώς για την πρόταση!!!! Και φυσικά θα εξαφανιζόταν και πάλι, για να μην ενοχλείται από τους ”βάρβαρους” εκπροσώπους του servicer!!!
Having said all that, ήλθε (επιτέλους) η ώρα να σας αποκαλύψω γιατί η συμπεριφορά και η εν γένει άρνηση/αδιαφορία του ”κόκκινου” φίλου μας (να αποδεχθεί την οποιαδήποτε ρύθμιση) είναι εύλογη. Ή μάλλον θα αφήσω την ατάκα του να ”μαρτυρήσει” όλη την αλήθεια:
”Εδώ χρωστάω 220.000 € στην εφορία και 35.000 € στον ΕΦΚΑ, με την τράπεζα θα ασχολούμαι? Όποιος τα πρωτοπάρει (τα περιουσιακά μου στοιχεία), τα πήρε. Αρκεί να μη μου ζαλίζουν τον………..”!!!
Και έφυγε για να πάει για καφέ στη Βάρκιζα…

