Οι πιο μακροπρόθεσμες αποδόσεις των μετοχών, των κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων και των τομέων δεν αντικατοπτρίζουν γενικά μια προεδρία
- Richard Bernstein, Financial Times
Η ικανότητα αποκρυπτογράφησης πραγματικών επενδυτικών πληροφοριών από τον θόρυβο είναι πάντα το κλειδί για την επιτυχή επένδυση, αλλά οι σημερινές εξαιρετικά πολωμένες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ παρουσιάζουν μια εξαιρετική πρόκληση για τους επενδυτές.
Το φιλτράρισμα του τι είναι σημαντικό από τη χορωδία του βιτριόλι και της υπερβολής φαίνεται πιο δύσκολο από ποτέ.
- Οι επενδυτές σήμερα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ψύχραιμοι στην πολιτική, επειδή ο σημερινός αγώνας προσελκύει περισσότερη προσοχή από ό, τι αξίζει. Η πραγματικότητα είναι ότι οι πρόεδροι είχαν ιστορικά σχετικά μικρή επίδραση στις αποδόσεις των χρηματοπιστωτικών αγορών. Μπορεί να υπάρξει βραχυπρόθεσμη αντίδραση της αγοράς σε μια εκλογή, αλλά οι μακροπρόθεσμες αποδόσεις των μετοχών, των κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων και του τομέα δεν αντικατοπτρίζουν γενικά μια προεδρία.
Οι επιστροφές είναι σε ορισμένες περιπτώσεις αντίθετες από εκείνες που συνεπάγεται η ενισχυμένη ψηφοθηρία. Η χρηματιστηριακή αγορά έχει γενικά αποδώσει αρκετά καλά, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στον Λευκό Οίκο. Από την προεδρία του Τζίμι Κάρτερ, ο S&P 500 είχε διψήφιες ετήσιες συνολικές αποδόσεις κατά τη διάρκεια κάθε προεδρικής θητείας εκτός από μία. Ο S&P 500 επέστρεψε ακόμη και σχεδόν 13% ετησίως (περίπου 3% πραγματική απόδοση ετησίως) κατά τη διάρκεια των πληθωριστικών ετών του Κάρτερ.
- Ο S&P 500 είχε αρνητική ετήσια απόδοση μόνο κατά τη διάρκεια της θητείας του George W Bush. Αυτή η εμφάνιση μακροπρόθεσμων αρνητικών αποδόσεων συνέπεσε με την περίοδο μετά το σκάσιμο της τεχνολογικής φούσκας. Και η ετήσια απόδοση του S&P 500 ήταν ίδια (16,3% ετησίως) κατά τη διάρκεια των προεδριών του Μπαράκ Ομπάμα και του Ντόναλντ Τραμπ, παρά τους εντελώς διαφορετικούς στόχους και πολιτικές τους.
Οι επενδυτές μερικές φορές αναμένουν ότι οι προτεινόμενες πολιτικές και το ρυθμιστικό πλαίσιο ενός υποψηφίου θα πλήξουν τις αποδόσεις του τομέα, αλλά η ιστορία δείχνει και πάλι ότι οι πρόεδροι δεν έχουν τόσο μεγάλη επιρροή στους τομείς όσο συνήθως πιστεύεται. Στην πραγματικότητα, οι αποδόσεις του τομέα είναι μερικές φορές ακριβώς το αντίθετο από αυτό που αναμενόταν προεκλογικά.
- Για παράδειγμα, ο Trump δυσφήμισε τον τομέα της τεχνολογίας στην εκστρατεία του το 2016 και πίεσε για την επέκταση της παραγωγής ενέργειας στις ΗΠΑ. Αλλά η τεχνολογία αποδείχθηκε ο τομέας με τις καλύτερες επιδόσεις κατά τη διάρκεια της διοίκησής του και η ενέργεια η χειρότερη.
- Ο Τζο Μπάιντεν εισήλθε στον Λευκό Οίκο δίνοντας έμφαση στην καθαρή ενέργεια και σε άλλες περιβαλλοντικές, κοινωνικές και κυβερνητικές προτεραιότητες. Ωστόσο, η ενέργεια, ένας τομέας που κυριαρχείται από παραδοσιακούς παραγωγούς, υπήρξε μέχρι στιγμής ο τομέας με τις καλύτερες επιδόσεις της θητείας του.
Τα προεκλογικά συνθήματα είχαν ομοίως ελάχιστη σχέση με τις μεταγενέστερες επιστροφές της τάξης των περιουσιακών στοιχείων. Πέντε διαφορετικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων είχαν τις καλύτερες ετήσιες αποδόσεις κατά τη διάρκεια των οκτώ προεδρικών θητειών που μελετήθηκαν. Ειδικότερα, τα πραγματικά περιουσιακά στοιχεία φαίνεται να υπεραποδίδουν απρόβλεπτα και όχι βάσει πολιτικής συνταγής.
- Ο χρυσός ήταν η κατηγορία περιουσιακών στοιχείων με τις καλύτερες επιδόσεις κατά τη διάρκεια τόσο της θητείας του Κάρτερ όσο και του Μπους. Ίσως ωθούμενα από τις διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας της πανδημίας, τα εμπορεύματα είχαν τις καλύτερες επιδόσεις υπό τον Μπάιντεν. Κατά ειρωνικό τρόπο, οι πιο εγχώριες μικρές κεφαλαιοποιήσεις των ΗΠΑ ξεπέρασαν τις αναδυόμενες αγορές κατά τη διάρκεια της θητείας του Κλίντον, παρά τις παγκοσμιοποιημένες πολιτικές του.
Οι πολυεθνικές και οι αναδυόμενες αγορές των ΗΠΑ ξεπέρασαν επίσης τις μικρές κεφαλαιοποιήσεις των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Trump, ακόμη και με την έμφαση που έδωσε στον προστατευτισμό. Θεμελιώδη στοιχεία όπως τα κέρδη και η αποτίμηση αποδείχθηκαν πιο σημαντικά από τη Nafta ή τη Maga.
- Η πολιτική κινδυνολογία σχετικά με το έλλειμμα του προϋπολογισμού και τα επίπεδα χρέους των ΗΠΑ αποτελεί παράδειγμα εκλογικού θορύβου που καλύπτει την πραγματική επενδυτική διορατικότητα. Ούτε οι Δημοκρατικοί ούτε οι Ρεπουμπλικάνοι μπορούν να ισχυριστούν ότι υπάρχει ιστορικό δημοσιονομικού συντηρητισμού, παρά το σημερινό δάχτυλο.
Το χρέος των ΗΠΑ προς το ΑΕΠ αυξήθηκε ταχύτερα υπό τον Ρόναλντ Ρέιγκαν, πέρασε το 100% υπό τον Ομπάμα και παρέμεινε πάνω από το 100% κατά τη διάρκεια των θητειών Τραμπ και Μπάιντεν. Οι πληρωμές τόκων ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξάνονται, αλλά ήταν υψηλότερες για 17 χρόνια που καλύπτουν τα χρόνια του Ρήγκαν, του Μπους και του Κλίντον.
- Οι τρομερές προβλέψεις ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να «διογκώσουν το χρέος» φαίνεται να αγνοούν ότι οι ΗΠΑ έκαναν ακριβώς αυτό κατά τη διάρκεια των ετών του Λίντον Τζόνσον, του Ρίτσαρντ Νίξον και του Κάρτερ στην εξουσία. Ένα επενδυτικό θέμα που θα μπορούσε να υπερβεί την πολιτική είναι η αποπαγκοσμιοποίηση και η επανεκβιομηχάνιση της οικονομίας των ΗΠΑ.
Το θέμα της επανεκβιομηχάνισης έχει ξεπεράσει τις επιδόσεις εδώ και μια δεκαετία και τώρα και τα δύο μέρη φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι η σημαντική εξάρτηση των ΗΠΑ από τον υπόλοιπο κόσμο για την παραγωγή των περισσότερων αγαθών έχει γίνει κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια.
- Οι εγχώριες βιομηχανικές μετοχές μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης φαίνονται ελκυστικές ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές.
Οι πολιτικοί αγαπούν τα φώτα της δημοσιότητας και είναι κρίμα που οι επενδυτές παρακολουθούν την εκπομπή τους.
- Μια συνεπής επενδυτική διαδικασία βασισμένη σε θεμελιώδη μεγέθη που έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο φαίνεται ένας καλός τρόπος για τους επενδυτές να παραμείνουν ψύχραιμοι, εστιασμένοι και ικανοί να αγνοήσουν τα ιστορικά στοιχεία των εκλογών που είναι πιθανό να αποφέρουν ελάχιστες, αν όχι καθόλου, σημαντικές πληροφορίες για την αγορά.
Τ.Σ
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
