Οι γερμανόφωνες χώρες έχουν τους καλύτερους και τους χειρότερους σιδηροδρομικούς σταθμούς στην Ευρώπη.
Εξετάζοντας τις 50 πιο πολυσύχναστες τοποθεσίες στην Ευρώπη, ο Ευρωπαϊκός Δείκτης Σιδηροδρομικών Σταθμών 2023 διαπίστωσε ότι οι κύριοι σταθμοί στη Ζυρίχη, τη Βιέννη και το Βερολίνο προσφέρουν τις καλύτερες συνθήκες για τους ταξιδιώτες στην ήπειρο. Δεδομένης της παγκόσμιας φήμης της Γερμανίας και των γειτόνων της για την αριστεία των σιδηροδρόμων, αυτές οι κορυφαίες θέσεις δεν αποτελούν έκπληξη. Πιο κάτω στη λίστα, ωστόσο, έρχεται κάτι πιο απροσδόκητο. Από τους 50 σταθμούς που αξιολογήθηκαν, οι έξι τελευταίοι βρίσκονται όλοι στη Γερμανία.
Το διαδίκτυο κατακλύζεται από λίστες με τις καλύτερες και χειρότερες ταινίες αμφιβόλου αξίας, αλλά αυτή εδώ αξίζει να τη σκεφτείτε. Οι μετρήσεις που χρησιμοποιεί ο Ευρωπαϊκός Δείκτης Σιδηροδρομικών Σταθμών για την αξιολόγηση των σταθμών είναι διεξοδικές και περιλαμβάνουν τις ώρες λειτουργίας, τις επιλογές εισιτηρίων και τους χρόνους αναμονής για την αγορά, καθώς και τις συνδέσεις ενός σταθμού και τον αριθμό των δρομολογίων με καθυστέρηση. Εξετάζει επιπλέον την πρόσβαση για άτομα με περιορισμένη κινητικότητα, τα καταστήματα, τα σαλόνια και τις επιλογές φαγητού, την ποιότητα των προσφερόμενων πληροφοριών και την προσβασιμότητα σε ταξί και υπηρεσίες μετακίνησης, απονέμοντας βαθμούς με μέγιστο αριθμό 123 για το καθένα από αυτά. Αξίζει να σημειωθούν οι τάσεις που αναδεικνύει – ότι οι καλύτεροι μεγάλοι σταθμοί της Ευρώπης βρίσκονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία βόρεια των Άλπεων, και ότι οι σταθμοί όπου συγκεντρώνονται τα δρομολόγια μεγαλύτερων αποστάσεων τείνουν να προσφέρουν πολύ καλύτερες συνθήκες από εκείνους όπου κυριαρχούν τα δρομολόγια μικρών αποστάσεων.
Ενώ πολλοί λάτρεις των σιδηροδρόμων αγαπούν τους σταθμούς της Ευρώπης για την αισθητική τους, ο δείκτης δείχνει ότι η καλή αρχιτεκτονική δεν αντιστοιχεί πάντα με την καλή εξυπηρέτηση. Ο συγκλονιστικά μεγαλοπρεπής κεντρικός σταθμός του Ελσίνκι έρχεται 10ος από το τέλος στην κατάταξη. Ο με διαφορά χειρότερος σταθμός, ο κεντρικός σταθμός στη Βρέμη της Γερμανίας, είναι ένα θολωτό βικτοριανό παλάτι που κοσμείται με απολαυστικές τοιχογραφίες της δεκαετίας του 1950.
Ο σχεδιασμός μπορεί να παίξει ρόλο εάν οδηγεί σε απρόσκοπτη εξυπηρέτηση. Ο σταυροειδής κεντρικός σταθμός του Βερολίνου, που εγκαινιάστηκε το 2006, είναι ευχάριστος στη χρήση, εν μέρει επειδή ο σχεδιασμός του τον καθιστά τόσο προσιτό, με τις πλατφόρμες των υπεραστικών και προαστιακών δρομολογίων να στοιβάζονται κάθετα. Με ένα στρώμα καταστημάτων ενδιάμεσα, αυτή η διάταξη καθιστά δυνατή την αλλαγή από τον αστικό στον εθνικό σιδηρόδρομο και την απόκτηση ενός καφέ στο δρόμο μέσα σε μόλις πέντε λεπτά σε μια καλή μέρα.
Ο κεντρικός σταθμός της Ζυρίχης έχει παρόμοια διάταξη. Οι γραμμές του τερματικού σταθμού καταλήγουν κάτω από την ισόγεια γυάλινη οροφή του σταθμού, που καταλήγει σε μια νεομπαρόκ αίθουσα τόσο μεγάλη που έχει φιλοξενήσει παραστάσεις όπερας. Εν τω μεταξύ, βαθιά κάτω από το κτίριο υπάρχουν διαμπερείς γραμμές με σήραγγες, στις οποίες η πρόσβαση γίνεται μέσω ενός ευρύχωρου εμπορικού κέντρου που προσφέρει στους επιβάτες όλα όσα χρειάζονται χωρίς να τους παγιδεύει, όπως συμβαίνει πολύ συχνά με τις εμπορικές εγκαταστάσεις των αεροδρομίων. Με τρένα προς 21 προορισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Ζυρίχης, είναι επίσης ένας κόμβος όπου μπορείτε να επιβιβαστείτε σε τρένο για προορισμούς τόσο μακρινούς όσο το Άμστερνταμ ή η Βουδαπέστη.
Σε άλλα σημεία, τα ευρήματα του δείκτη θα αφορούν τους περισσότερους τακτικούς χρήστες του ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος. Η υψηλότερη είσοδος του Ηνωμένου Βασιλείου – η Γέφυρα του Λονδίνου, που κατατάσσεται στην 16η θέση – είναι σίγουρα ένας από τους πιο ευχάριστους σταθμούς της Βρετανίας μετά τον επανασχεδιασμό του 2018, ενώ ο Birmingham New Street (ο χειρότερος μεγάλος σταθμός της Βρετανίας στην 43η θέση) έχει μια απαξία στον αστικό μύθο που τον καθιστά την απάντηση του Ηνωμένου Βασιλείου στον σταθμό Penn της Νέας Υόρκης. Η εξέταση των χαμηλότερων επιδόσεων συνολικά αποκαλύπτει μια σαφή τάση: πρόκειται κυρίως για εκτεταμένους κόμβους μετακινήσεων παρά για διεθνείς συνδέσεις, και ως εκ τούτου έχουν λιγότερες υπηρεσίες και αναμφισβήτητα λιγότερη προσοχή στο σχεδιασμό και τη λειτουργία τους.
Ο δείκτης κάνει ένα πιθανό σφάλμα σε αυτή την κατηγορία, δίνοντας πέντε επιπλέον βαθμούς στους σταθμούς με πέντε ή περισσότερες διεθνείς συνδέσεις. Αυτό θα μπορούσε να ευνοήσει πόλεις όπως η Ζυρίχη και η Βιέννη, όπου τα διεθνή σύνορα απέχουν λιγότερο από μία ώρα και καθιστούν αναπόφευκτες τις περισσότερες διασυνοριακές συνδέσεις, ενώ θα τιμωρούσε τους σταθμούς επιβατών (όπως οι τρεις κόμβοι του Βερολίνου που βρίσκονται εξίσου στον αριθμό 46) επειδή δεν παρέχουν υπηρεσίες που δεν χρειάζονται οι χρήστες τους.
Ακόμη και αυτό δεν μπορεί να εξηγήσει την άθλια εικόνα του κεντρικού σταθμού της Βρέμης. Αυτό οφείλεται πιθανότατα στις πολυάριθμες καθυστερήσεις του, με το 39% όλων των τρένων να έχουν καθυστέρηση τουλάχιστον πέντε λεπτών – μια κατάσταση που ίσως επιδεινώνεται από το γεγονός ότι πολλά δρομολόγια ξεκινούν από κάπου αλλού, και έτσι έχουν περισσότερο χρόνο να δημιουργήσουν καθυστερήσεις πριν φτάσουν στην πλατφόρμα.
Αυτή η κακή επίδοση εξακολουθεί να υποδεικνύει μια δυσάρεστη αλήθεια: οι σιδηροδρομικές υπηρεσίες της Γερμανίας είναι προς το παρόν ετοιμόρροπες, με κατακόρυφη πτώση των επιπέδων αξιοπιστίας που ακόμη και οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να απορρίψουν. Οι καθυστερήσεις στη συντήρηση του δικτύου είναι τόσο μεγάλες – και οι καθυστερήσεις τόσο πολυάριθμες – που ο σχεδιασμός ενός αυστηρά προγραμματισμένου σιδηροδρομικού ταξιδιού σε όλη τη χώρα μπορεί να μοιάζει με πράξη πίστης.
Πηγή: www.bloomberg.com
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
