Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις για εκεχειρία στην Ουκρανία, χωρίς ωστόσο να είναι ακόμη βέβαιη ούτε η κατάληξή τους, αλλά ούτε και το περιεχόμενο μίας ενδεχόμενης συμφωνίας.
«Ο Τραμπ δήλωσε πως αποτελεί ζήτημα “η κατανομή ορισμένων περιουσιακών στοιχείων”, συγκεκριμένα κάποιων εδαφών και σταθμών παραγωγής ενέργειας», παρατηρεί το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND). «Η υποψία είναι πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα μπορούσε να πιέσει το Κίεβο να παραδώσει μέρος της επικράτειάς του και τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια.
Κερδισμένος από μία τέτοια εξέλιξη θα είναι ο Πούτιν, δηλαδή ο επιτιθέμενος, […] αλλά και ο Τραμπ, ο οποίος έχει αποδείξει, μεταξύ άλλων και στην πρόσφατη δημόσια ταπείνωση του προέδρου Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο, πως δεν έχει κανενός είδους ηθική πυξίδα ή ενσυναίσθηση».
Φυσικά είναι θετικό το να επιτυγχάνεται μία κατάπαυση πυρός. «Μία εκεχειρία όμως δεν συνεπάγεται και ειρήνη διαρκείας. Για κάτι τέτοιο η Ουκρανία χρειάζεται συγκεκριμένες εγγυήσεις ασφαλείας, τις οποίες ως τώρα ο Τραμπ δεν φαίνεται διατεθειμένος να δώσει. Έτσι, ο Πούτιν θα μπορούσε να αξιοποιήσει μία εκεχειρία, προκειμένου να ανασυντάξει τα στρατεύματά του και να γονατίσει την Ουκρανία. Εξάλλου, ο πόλεμος εναντίον της χώρας δεν ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022, αλλά έχει αρχίσει ήδη από το 2014».
Κατά το γερμανικό μέσο «το πρώτο μέλημα του Τραμπ είναι πάντοτε ο εαυτός του και η εξουσία του. Και στην περίπτωση της Ουκρανίας, η προτεραιότητά του είναι να πετύχει μία συμφωνία με τον Πούτιν – αυτό εξάλλου θεωρεί πως είναι το μεγαλύτερό του ταλέντο. […] Ακόμη και να πετύχει όμως μία εκεχειρία, η ζημιά που έχει προκαλέσει είναι πολύ μεγαλύτερη από την επιτυχία. Έχει προκαλέσει διάσπαση στη Δύση και έχει αποδυναμώσει το ΝΑΤΟ – ούτε ο ίδιος ο Πούτιν δεν θα μπορούσε να φανταστεί ένα τόσο θετικό σενάριο».
Ως εκ τούτου «κανείς στην Ευρώπη δεν μπορεί να είναι βέβαιος πως σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης οι ΗΠΑ θα εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Ο Πούτιν θα μπορούσε να δοκιμάσει κάτι τέτοιο σύντομα. Και η εκεχειρία στην Ουκρανία θα μπορούσε τότε να είναι ο προάγγελος ενός μεγάλου πολέμου στην Ευρώπη», καταλήγει το γερμανικό μέσο.
Σερβία: Τρίζει η καρέκλα του Βούτσιτς
Μετά το δυστύχημα στο Νόβι Σαντ η πολιτική κατάσταση στη Σερβία είναι ολοένα και πιο έκρυθμη. Τους τελευταίους μήνες έχουν κατέβει στους δρόμους ολόκληρης της χώρας εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες,με πρωτοστάτες τους φοιτητικούς συλλόγους, οι οποίοι διαδηλώνουν ενάντια στην πολιτική ηγεσία και τη διαφθορά του συστήματος, με κύρια αιτήματα τα αυτονόητα: δημοκρατία, χρηστή διοίκηση και κράτος δικαίου.
«Με δημιουργικότητα, χιούμορ και ακούραστη επιμονή οι φοιτητές απαιτούν την απομάκρυνση της αυταρχικής ηγεσίας», σχολιάζει η tageszeitung. «Οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει ένα αποκεντρωμένο, δημοκρατικό κίνημα, στο οποίο οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά. Έχουν μάλιστα τη στήριξη του σερβικού πληθυσμού: σύμφωνα με έρευνα της ΜΚΟ CRTA, το 80% των Σέρβων στηρίζουν τα αιτήματά τους. Και η κυβέρνηση αδυνατεί να τους ελέγξει».
«Εν αντιθέσει με αυτό που θέλει να πιστεύει ο πρόεδρος Βούτσιτς, οι κινητοποιήσεις στη Σερβία δεν είναι επαναστατικές, αλλά πραγματικά δημοκρατικές», παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung. Για ένα πραγματικά δημοκρατικό πολίτευμα όμως «τόσο ο πρόεδρος όσο και ο στενός του κύκλος θα πρέπει να σταματήσουν την άσκηση συχνά αντιδημοκρατικού ελέγχου στον κρατικό μηχανισμό – στην αστυνομία, τις μυστικές υπηρεσίες, τις εισαγγελίες και τα δικαστήρια της χώρας – και στα μέσα ενημέρωσης.
Στη Σερβία λέγεται συχνά πως δεν υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση. Αυτή όμως δεν μπορεί κιόλας να υπάρξει διότι – όπως και στη Ρωσία – δεν της δίνεται η ευκαιρία. Πολλοί Σέρβοι πείθονται από την προπαγάνδα και τις συνωμοσιολογίες κατά της αντιπολίτευσης, όπως και από τις θεωρίες πως υπάρχουν, υποτίθεται, δυνάμεις στο εξωτερικό που σχεδιάζουν “επαναστάσεις”».
Στην καλλιέργεια αυτών των πεποιθήσεων συμβάλλουν «και η κρατική τηλεόραση και ο κίτρινος Τύπος. Και έτσι ο Βούτσιτς μπορεί να κυβερνήσει όπως θέλει, μεταξύ άλλων επειδή τον στηρίζουν και η ΕΕ και η Γερμανία – πρώτα η Μέρκελ και στη συνέχεια και ο Σολτς».
Τι μπορεί να γίνει όμως για να αλλάξει η κατάσταση; «Η Σερβία δεν είναι μία χώρα δημοκρατική, όπου μπορούν να γίνουν δίκαιες και ελεύθερες νέες εκλογές», συνεχίζει η tageszeitung, η οποία συμφωνεί πως «ο Βούτσιτς κυβερνά χωρίς να ενδιαφέρεται για το κοινοβούλιο, ελέγχει τα μέσα και τη Δικαιοσύνη και πολεμά την αντιπολίτευση με εγκληματικά μέσα».
Σύμφωνα δε με διεθνείς παρατηρητές «στις τελευταίες εκλογές στη Σερβία υπήρχαν πολλές ανωμαλίες». Και η διεθνής κοινότητα πράγματι δεν ασκεί πίεση στη σερβική κυβέρνηση. Αντ’ αυτού ο Όλαφ Σολτς συνεργάστηκε με τον Βούτσιτς «για την εξασφάλιση λιθίου για τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, ο Μακρόν πούλησε στη χώρα μαχητικά αεροσκάφη και η φον ντερ Λάιεν επαίνεσε την πορεία της Σερβίας προς ένταξη στην ΕΕ. […] Το SNS, το κόμμα του Βούτσιτς, εξακολουθεί να είναι μέρος της πολιτικής οικογένειας της Ένωσης CDU/CSU. Επομένως, δεδομένης της στήριξης προς το σύστημα Βούτσιτς δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι στις διαδηλώσεις στη Σερβία δεν υπάρχουν πουθενά σημαίες της ΕΕ».
Το προφανές ερώτημα είναι, εάν η σερβική κυβέρνηση θα καταφέρει να επιβιώσει πολιτικά. Σίγουρα όμως «ο Βούτσιτς κλονίζεται».
«Η Ελλάδα υποφέρει από την κλιματική αλλαγή»
Υψηλές θερμοκρασίες ρεκόρ για τα δεδομένα της εποχής καταγράφονται τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα, με τους μετεωρολόγους να «βλέπουν» απότομη πτώση της θερμοκρασίας μέσα στις επόμενες ημέρες.
«Στη Λιβαδειά ο υδράργυρος έφτασε το Σάββατο στους 31,4 βαθμούς Κελσίου – πρόκειται για την υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί Μάρτιο μήνα», γράφει η tageszeitung. «Σε όλη τη χώρα καταγράφονται θερμοκρασίες που θυμίζουν περισσότερο Μάιο, παρά Μάρτιο. […] “Τόσο υψηλές θερμοκρασίες δεν έχουν σημειωθεί ποτέ άλλοτε τόσο νωρίς”, επισημαίνει και ο μετεωρολόγος Παναγιώτης Γιαννόπουλος». Ο ίδιος ωστόσο προειδοποιεί πως τα παγωμένα ρεύματα αέρα που αναμένονται τις επόμενες μέρες θα ρίξουν σημαντικά τη θερμοκρασία και σε πολλές περιοχές θα σημειωθούν ακόμη και χιονοπτώσεις.
«Η Ελλάδα υποφέρει από την κλιματική αλλαγή», συνεχίζει η εφημερίδα του Βερολίνου. Το 2024 η χώρα βίωσε το πιο καυτό καλοκαίρι και τον πιο θερμό χειμώνα στην ιστορία των μετεωρολογικών καταγραφών. Στον Δείκτη Κλιματικού Κινδύνου που παρουσίασε προσφάτως η περιβαλλοντική οργάνωση Germanwatch η Ελλάδα βρίσκεται μαζί με την Ισπανία και την Ιταλία στις δέκα χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή».
Γιώργος Πασσάς, DW
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
