Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις… λέει ο λαός. Ειδικά αν ο λόγος είναι για μισθολογικά. Μας ακούει και η Βουλγαρία και γελάει. Κάνουμε λάθος;
- Γιατί η Βουλγαρία είναι η μόνη στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη που (τελικά) βάλαμε εμείς κάτω μας. Την αφήσαμε τελευταία με διαφορά 3-4.000 ευρώ. Αλλά για ρίξετε μια ματιά με τι ρυθμούς πήρε τα επάνω της η Βουλγαρία ανταγωνιζόμενη τη Ρουμανία και την Πολωνία μετά το 2020;
Τότε που εμείς θεωρούσαμε το επίπεδό μας το καλύτερο σε αυτή την Ευρώπη και στους πρώτους στα Βαλκάνια, αλλά σήμερα βλέπουμε και τη Βουλγαρία (την τελευταία στη σειρά) να ετοιμάζεται να μας “μεταφέρει” στο τέλος της ουράς. Και αυτό για κάθε είδους εισόδημα!
- Υπερβολές;; Να μην συνεχίσουμε λοιπόν.
Αλλά να μείνετε παρέα μας (το πολύ 1-2 χρόνια), να δούμε το πώς θα τελειώσει το σήριαλ ανόδου των μισθολογικών στη γειτονική μας χώρα και κυρίως να ψάξουμε από πού βγήκαν οι αμοιβές της, που θα την ξεκολλήσουν από το τέλος της λίστας.
Να το ψάξουμε όμως με τον φακό των επενδύσεων στα Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη.
Μόνο που φακός να είναι από εκείνους που δείχνουν κανονικά τα νούμερα και όχι να τα μικραίνουν ή να μεγαλώνουν ανάλογα με την όποια πολιτική σκοπιμότητα.
Αν τα ψάξουμε έτσι θα καταλάβουμε για ποιους λόγους δεν μπορούμε να δώσουμε ευκαιρίες στις επενδύσεις που προτιμούν Βαλκανικές χώρες, μπας και φέρουν λεφτά στην Ελλάδα και να μας εξασφαλίσουν βεβαίως την ταχύτητα που απέκτησαν οι γείτονες μας στα δικά τους μισθολογικά.
- Μόνο τότε θα αντιληφθούμε γιατί από το 2020 που είμαστε οι καλύτεροι μισθολογικά στα Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη (έχοντας στην ουρά μας Πολωνία και Ρουμανία -μετά την Ουγγαρία και Βουλγαρία, που μας “ζήλευαν”-) φθάνουμε εμείς να ετοιμαζόμαστε να πιάνουμε πάτο αμέσως μόλις τον εγκαταλείψει η Βουλγαρία (συντομότατα!!).
Τι μας συμβαίνει; Δεν έρχονται κεφάλαια στον τόπο. Δεν στήνονται αυτές οι εργασιακές θέσεις που θα αλλάξουν το τοπίο γιατί όπως όλα δείχνουν δεν θα αλλάξει το τοπίο;
Η κυβέρνηση μιλάει για νέο οικονομικό μοντέλο στη χώρα. Εμείς ζητάμε να μεταβληθεί το τοπίο της οικονομίας. Και φθάνει αυτό.
- Να δοθούν ορίζοντες στην ιδιωτική οικονομία να ασχοληθεί με άλλα μεγέθη που θα της δώσουν χώρο να καλύψει τα τεράστια κενά της παραγωγής που είναι ακόμη στην ευθύνη του άθλιου κρατισμού μας.
Είμαστε στο χάλι που βρισκόμαστε σήμερα και μισθολογικά (πέσαμε χαμηλότερα στην κατάταξη, γιατί στην Πολωνία καταγράφηκε αύξηση 16,57% με αποδοχές στα 18.054 ευρώ, ενώ σε καλύτερη θέση βρέθηκε και η Ρουμανία, η οποία εμφάνισε αύξηση 17,76% και ετήσιες αποδόσεις 17.739 ευρώ.) γιατί απλούστατα δεν έχουμε επιχειρηματικό δυναμικό ικανό να ανταποκριθεί.
- Και η αιτία είναι οι εμφανέστατες εγχώριες επιχειρηματικές επιφυλάξεις (μαζί με τις εκτός Ελλάδας) για τη μορφή και ιδίως την έκταση πολιτικών παρεμβάσεων στην οικονομία. Παρεμβάσεων που συγκρατούν τις δράσεις και αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά της ελεύθερης ανοικτής οικονομίας, με ανταγωνιστικότητα εντός και εκτός ΕΕ.
Γι’ αυτό και σε κάθε πολιτική αναφορά στο μισθολογικό πιάνει τόπο (από εδώ και πέρα) η λαϊκή ρήση… “μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις…”
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
