Σε μια γεωπολιτική σκηνή γεμάτη εύθραυστες απολυταρχίες και εξαντλημένες αυτοκρατορίες, κάποιος αποφάσισε να ξεσκονίσει το παλιό του καπέλο και να ξαναπαίξει τον ρόλο του σερίφη. Όχι για να επιβάλει την τάξη – αυτή έχει από καιρό χαθεί – αλλά για να θυμίσει ποιος κρατά ακόμα το μεγαλύτερο όπλο. The Sheriff is back, and the gun is loaded.
Η πρόσφατη προειδοποιημένη επίθεση του Ιράν κατά της αμερικανικής βάσης στο Κατάρ – και ενώ το πρωί της ίδιας ημέρας είχε προηγηθεί συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών του Ιράν με τον Ρώσο Πρόεδρο, υποτίθεται για τον συντονισμό των «επόμενων βημάτων» μετά τη συντριπτική αμερικανική επίθεση σε τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις – αποδεικνύει με εμφατικό τρόπο ότι οι αντίπαλοι της Δύσης δεν είναι έτοιμοι, ούτε στρατιωτικά ούτε ψυχολογικά, να διαχειριστούν μια πραγματική σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Προφανώς, ο Ρώσος Πρόεδρος – όπως έκανε και το 2015 με τον Αλέξη Τσίπρα όταν του πρόσφερε τσάι αντί για ρούβλια – άκουσε ευγενικά και άφησε τους Ιρανούς να καταλάβουν πως είναι μόνοι τους.
- Το απόγευμα, οι Ιρανοί έσπευσαν να ειδοποιήσουν Ουάσινγκτον και Ντόχα ότι επίκειται «αντίποινο». Κι όλα αυτά για μερικά πυραυλάκια μεσαίου βεληνεκούς, που – φυσικά – όλα καταρρίφθηκαν. Πάλι καλά που δεν ζήτησαν και επίσημη άδεια.
Η Κίνα παρακολουθεί μουδιασμένη. Ανησυχεί για τις ροές ενέργειας, αλλά δεν παρεμβαίνει. Η Ρωσία, εγκλωβισμένη σε πόλεμο φθοράς στην Ουκρανία, δεν έχει ούτε τα τεχνικά μέσα ούτε την οικονομική δυνατότητα να στηρίξει οποιονδήποτε. Η Βόρεια Κορέα περιορίζεται – όπως πάντα – σε θορυβώδεις δηλώσεις.
- Και στην Ελλάδα, ένα πολιτικό τσίρκο από καρικατούρες της Αριστεράς και ρωσόφιλους λαϊκιστές εξακολουθεί να μας εξηγεί πως «το μέλλον της Ελλάδας είναι με τη Ρωσία». Τη Ρωσία που δεν μπορεί να προστατεύσει ούτε τους ελάχιστους συμμάχους της, ούτε καν τη μοναδική στρατιωτική της βάση στη Μεσόγειο, στη Συρία.
Και κάπως έτσι, ο παλιός σερίφης επιστρέφει. Ο Τραμπ – εντός ή εκτός εξουσίας – αποδεικνύει ότι η αμερικανική ισχύς δεν είναι θεωρητικό μέγεθος. Είναι δύναμη με αποτρεπτική ισχύ, ακόμη και όταν δεν τραβά τη σκανδάλη. Κι όταν το κάνει – όπως στο Fordow – στέλνει μηνύματα που δεν επιδέχονται παρερμηνείας.
- Η αλήθεια είναι απλή: ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για πολλαπλούς πόλους ισχύος. Όλοι μιλούν για «πολυπολικότητα», αλλά στην πράξη, μόλις έρθει η ώρα της ευθύνης, κάνουν πίσω. Ο σερίφης μπορεί να έλειψε για λίγο – ή και να ήθελε να απέχει ακόμη – αλλά ποτέ δεν έπαψε να κρατά τη μεγαλύτερη και πιο γεμάτη καραμπίνα.
Σήμερα, ο πλανήτης δεν έχει καμία αμφιβολία για το ποιος κρατά το όπλο. Και, κυρίως, για το ποιος είναι διατεθειμένος να το χρησιμοποιήσει.
- Όχι, δεν πανηγυρίζουμε. Το ότι ο κόσμος έχει έναν σερίφη δεν σημαίνει ότι πρέπει να χαιρόμαστε. Σημαίνει απλώς ότι πρέπει να βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι – και να επιλέγουμε με καθαρό μυαλό από ποια πλευρά της ιστορίας θέλουμε να σταθούμε.
Ποιοι «Πολλοί Πόλοι» και ποια ρωσόφιλα και αριστερά άλογα; Ο Πλανήτης Έχει Έναν Σερίφη. Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνουν;
Με εκτίμηση
- Chairman & CEO στην εταιρεία OPEN UP και Physics Teacher στην εταιρεία Greek Ministry of Education
- Σπούδασε Electronic Physics στο Aristotle University of Thessaloniki Physics Department Έτος αποφοίτησης: 1997
- Σπούδασε Physics στο Aristotle University of Thessaloniki- Έτος αποφοίτησης: 1995
****
Ο κ. Στέλιος Ορφανάκης έχει εργαστεί μεταξύ άλλων θέσεων ως Επενδυτικός Σύμβουλος στην Ιδιωτική Τραπεζική, ενώ τώρα εργάζεται ως Καθηγητής (M.Sc) Φυσικών και Θετικών Επιστημών στη Δημόσια Εκπαίδευση (14o ΓΕ.Λ Λάρισας). Είναι πτυχιούχος φυσικός με μεταπτυχιακές σπουδές, έχει εξειδικευθεί στην Τραπεζική Διοίκηση και σε Παράγωγα Προϊόντα ενώ διατηρεί τη θέση του Προέδρου ΔΣ στην OpenUp ( www.openup.gr ).
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
