Eπειδή μας ανησυχούν κάποιες κρατικές πρωτοβουλίες σε “παραγωγικές επενδύσεις” το λέμε ξανά. Τα 27 δισ. (ΤΑΑ-ΕΣΠΑ) της Ε.Ε είναι και τα τελευταία…
Και έχουμε σοβαρότατους λόγους να το λέμε ξανά και ξανά… γιατί (κατά την δική μας γνώμη) έχει τριπλή σημασία το πότε παρεμβαίνει το δικό μας κράτος με πρωτοβουλίες για έργα (αν μάλιστα δεις το παρελθόν μας μαζί και την πολιτική μας ιστορία, θα το καταλάβεις..).
Αλλά ας μείνουμε στις τωρινές αναφορές μας για τα τελευταία 27 δισ. της ΕΕ (θα δούμε τι, πώς και πόσα θα μοιραστούν στο μέλλον…) γιατί άλλα λεφτά στον δικό μας κορβανά, ικανά να καλύψουν τους ίδιους σκοπούς, “παραγωγικούς σκοπούς”, βέβαια και δεν υπάρχουν.
Πάμε στον πρώτο από τους λόγους της ανησυχίας μας.
Οι πόροι των 27 δισ. που μας μένουν από την Ε.Ε. πρέπει να απορροφηθούν και να έχει προγραμματισθεί η αξιοποίησή τους στη 2ετία 2026-2027. Την 2ετία δηλαδή της ευρύτερης… προεκλογικής μας περιόδου.
Και (τα 50 τελευταία χρόνια τουλάχιστον, από την πολιτική μας ιστορία) οι προεκλογικές περίοδοι (κρατούν μια 2ετία οπωσδήποτε) συνδυάζονται (έστω και καμουφλαρισμένα…) με δήθεν νέα προγράμματα και νέες επενδύσεις με δήθεν αμέτρητες θέσεις εργασίας, μισθών τεραστίων διαστάσεων, καθώς πρόκειται για επενδύσεις που έχει και το κράτος μας τη δική του πρωτοβουλία…
Τούτο σημαίνει πως πολύ δύσκολα τα δισ. της ΕΕ (τα τελευταία) θα περάσουν σε ιδιωτικές επενδύσεις και προγραμματισμένα επεκτατικά σχέδια απολύτως χρήσιμα για την παραγωγικότητα της οικονομίας.
Θέλετε και μια απόδειξη; Ψάξ’τε αν είναι σε εξέλιξη πραγματοποίησης τα σχεδιασμένα προγράμματα τόσο του ΤΑΑ, όσο και του ΕΣΠΑ και πόσες είναι οι εμπλοκές που τα βασανίζουν και τα αφήνουν παγωμένα.
Πάμε και στον δεύτερο λόγο της ανησυχίας μας.
Αν και τα κονδύλια των 27 δισ. δεν πάρουν τον σωστό δρόμο για την κάλυψη του επενδυτικού μας κενού (πάνω από 20 δισ. τον χρόνο για μια 5ετία) και οι προεκλογικές μας κινήσεις απαιτήσουν άλλο μοίρασμα, τι θα παραλάβει ή θα περιμένει να παραλάβει η νέα κυβέρνηση για να στηρίξει τα δικά της λόγια και σχέδια για την ανάπτυξη;
Τα 27 δισ. θα έχουν ήδη μοιρασθεί, αλλά πώς; Μπορούμε να το απαντήσουμε αυτό με έγκυρα στοιχεία;
Μπορούμε, δηλαδή, χωρίς πολιτικές φανφάρες, να στοιχειοθετήσουμε λόγους για τους οποίους στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα το κράτος “ανακατεύει και τη δική του ουρά” και εκεί που δεν το σπέρνουν…;
Γιατί το κάνει αυτό; Επειδή δεν θέλει να χαθεί ο κρατισμός που εξυπηρετεί τις πελατειακές σχέσεις των κομμάτων, οπότε πρέπει και στην πράξη να δείχνει την ξεχωριστή “ευαισθησία” του ακόμη και στις δήθεν “παραγωγικές επενδύσεις” του. Αυτές που σχεδιάζει μόνο στα χαρτιά…
Και ας καταλήξουμε με τον τρίτο λόγο.
Της μιας κάποιας αμηχανίας που αν θέλεις να την δεις, θα τη συναντήσεις εύκολα σε όλες τις συζητήσεις επενδυτών και επιχειρηματιών που ακόμη ελπίζουν στο μέλλον…
Τα κρατικά έργα (που θα ενταχθούν στα τελευταία 27 δισ. της Ε.Ε. και θα αφαιρεθούν από τις ιδιωτικές επενδύσεις) θα ολοκληρωθούν έστω και σε μια 3ετία για να δικαιολογήσουν τον “παραγωγικό “σκοπό” ή (όπως εμείς συνηθίζουμε στον κρατισμό μας) θα έχουμε να μιλάμε και να υποσχόμαστε την ολοκλήρωσή τους μια 15ετία και βλέπουμε..;
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
