Του Μανόλη Καψή, Capital
Ποια είναι τα συμπεράσματα από το πολιτικό μελόδραμα που παίχτηκε με τα ΕΛΤΑ;
Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι έχουμε προφανώς μια εμπλοκή (επιεικώς) στη λειτουργία του επιτελικού κράτους, αφού αν πιστέψουμε τουλάχιστον τις δημόσιες δηλώσεις τους, οι αρμόδιοι υπουργοί έμαθαν εκ των υστέρων και από τις τηλεοράσεις για το πρόγραμμα εξυγίανσης του Οργανισμού και το κλείσιμο των καταστημάτων που ανακοίνωσε η διοίκηση. Με αποτέλεσμα να βγαίνουν στα παράθυρα και να εξηγούν ότι δεν έχουν καμία σχέση με το θέμα και κακώς τους το χρεώνουν. Λες και οι ψηφοφόροι θα πρέπει να έχουν διαβάσει και αποστηθίσει τα “ψιλά γράμματα” του ιδρυτικού νόμου του Υπερταμείου.
Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται στα όριά της. Έρχονται και εκλογές, μην το ξεχνάμε. Πρώτα ήταν η τραγωδία στα Τέμπη και τα κινήματα στις πλατείες, ακολούθησε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και η πίεση από τους αγρότες που βλέπουν ότι το πάρτι με τις επιδοτήσεις τελείωσε, τώρα ήρθαν και τα ΕΛΤΑ και η αίσθηση από τους ηλικιωμένους ψηφοφόρους της επαρχίας -αυτοί που a propos κατ΄ εξοχήν ψηφίζουν στις εκλογές και που στις τελευταίες κάλπες επέλεξαν τη Νέα Δημοκρατία- ότι όλοι τους έχουν ξεχάσει και αδιαφορούν για την περιφέρεια. Αυτή την οργή εξέφρασαν και οι γαλάζιοι βουλευτές που ζήτησαν στις τηλεδιασκέψεις με τους υπουργούς, να “πάρουν πίσω τα λουκέτα”. Άλλωστε αυτοί θα πληρώσουν τα ελλείμματα; Η οργή του πολιτευτή είναι τζάμπα.
Το τρίτο συμπέρασμα αφορά την κυβέρνηση. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να φαίνεται συμπαγής και αριθμητικά ασφαλής, μπορεί οι δημοσκοπήσεις να δίνουν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας πρώτο στην πρόθεση ψήφου και μάλιστα και με διαφορά από τον καταϊδρωμένο δεύτερο, μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να συνιστά τη μόνη υπαρκτή και ρεαλιστική κυβερνητική πρόταση για μετά τις εκλογές, όμως η ίδια δείχνει μια ανασφάλεια και μια κόπωση. Αδυνατεί να πείσει και η ανασφάλεια την οδηγεί σε άτακτη υποχώρηση, μόλις προκύψει η πρώτη δυσκολία.
Για το μέλλον των ΕΛΤΑ δεν φαντάζομαι να υπάρχουν και πολλές αμφιβολίες, αρκεί να αναλογιστούμε για μια στιγμή, πότε ακριβώς στείλαμε για τελευταία φορά επιστολή σε φίλο ή συγγενή (αλλά και πόσα e-mail στέλνουμε καθημερινά). Προσωπικά, αν θυμάμαι καλά, το τελευταίο γράμμα που έστειλα…
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
https://www.capital.gr/arthra/3954946/ta-sumperasmata-apo-to-drama-ton-elta/
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
