Μειώστε φόρους εδώ και τώρα. Και βγάλτε μας από τον κρατισμό, θα πει η αγορά στον διάλογό της με την πολιτική ηγεσία των οικονομικών υπουργείων.
Θα ακουστούν και άλλα. Για τη γραφειοκρατία, που παραμένει ακόμη και στις ψηφιακές της προδιαγραφές (θα τονισθεί), αφού τίποτε δεν έχει αλλάξει από αυτά που είναι γνωστά ως κρατικές απαιτήσεις.
Θα υπάρξουν και “πλάγιοι ήχοι” για τις υπερβολές στο φοροκυνηγητό και τις αδικίες σε πολλές από τις περιπτώσεις των μικρών, ιδίως και των πολύ μικρών επιχειρήσεων ή και ιδιωτών.
Και τέλος, για όλα όσα μένουν σε εκκρεμότητες και καταδικάζουν ακόμη και τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.
Θα συμβουλεύαμε, συνεπώς, την κυβέρνηση, να αποφύγει το διάλογο, (πράγμα πολύ δύσκολο μετά τον ανασχηματισμό).
Αν τον οργανώσει, (που βεβαίως και θα τον οργανώσει) να είναι έτοιμη να δεχθεί ανοικτή γλώσσα… Να δεχθεί, επίσης, υποδείξεις, όχι διπλωματικής συμπεριφοράς, αλλά με στοιχεία. Στοιχεία όμως που δεν ανατρέπονται…
- Η αγορά και ειδικά η μικρομεσαία έχει τα δίκια της. Και θα το αποδείξει.
Ακόμη και τώρα που αρχίζει να χάνει την υπομονή της, όταν από τη μια πλευρά δέχεται τις διαβεβαιώσεις για τη μέριμνα κυβερνητικής πολιτικής, ενώ από την άλλη, ξεχωρίζουν τα γνωρίσματα της αδιαφορίας, ακόμη και για την επιχειρηματική καθημερινότητα.
- Στο διάλογο με τα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας, Ανάπτυξης και Ενέργειας θα δοθούν στοιχεία που θα ανατρέπουν αυτά που συνδέει η κυβέρνηση με την ανάπτυξη, ακόμη και μέσα από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης.
Στοιχεία που θα αποδεικνύουν όμως ότι οι απαράδεκτες καθυστερήσεις (σε κάθε μορφής υπαγωγή στις παροχές του νόμου) ξεπερνούν κάθε όριο υπομονής και αντοχής, ακόμη και των σχεδίων των επιχειρηματικών δράσεων.
Οι μικρομεσαίοι και ιδίως οι μικροί που θα κυριαρχήσουν στο διάλογο (μέσω των Οργανώσεων των παραγωγικών τάξεων, των Επιμελητηρίων που τους εκπροσωπούν, αλλά και ομάδων ως επενδυτές ή ως εξαγωγείς) είναι αποφασισμένοι να μην χάσουν τη “μάχη” της επικοινωνίας σε αυτή τη φάση, εκτιμώντας ότι η διετία 2025-26 είναι κρίσιμη για δύο (κατά την άποψή τους) πολύ σημαντικούς λόγους.
Πρώτον, γιατί σε 20 μήνες, το καλοκαίρι του 2026, τερματίζονται όλες οι σημερινές παροχές μέσα από Κοινοτικούς πόρους, πράγμα που οριστικά βγάζει από τα ενδιαφέροντά τους σε επενδυτικά και γενικά αναπτυξιακά σχέδια, καθώς η όποια άλλη χρηματοδότηση (Τραπεζική κυρίως), κατά τη δική τους γνώμη, παραμένει ασύμφορη. Και αυτό τους αποθαρρύνει.
Δεύτερον, γιατί (επίσης κατά την εκτίμησή τους) από τους τελευταίους μήνες του 2026 και μέχρι το καλοκαίρι των εκλογών του 2027 (όπως είναι γνωστό ότι συνηθίζεται στο ελληνικό κράτος) τα πάντα ακινητοποιούνται αν δεν παγώσουν…, λένε οι περισσότεροι.
Παγώνουν (λένε), αναμένοντας κυβέρνηση των εκλογών ή τη συνέχιση διεργασιών για το σχηματισμό κυβέρνησης ή και νέων εκλογών…, που βεβαίως και δεν επιτρέπουν στην αγορά πράξεις, αλλά ούτε και σκέψεις για δράσεις.
Συνεπώς, (καταλήγουν οι περισσότεροι και οι σοβαρότεροι της αγοράς) η σημασία που έχει το πολιτικό και κυρίως το οικονομικό γίγνεσθαι μέσα στη διετία 2025-2026 είναι ξεχωριστή, αν πράγματι θέλουμε να έχει αξία ο διάλογος, κάθε διάλογος, με αντικείμενο τη διατήρηση της ανάπτυξης, έστω και αυτής της αδύναμης… (έτσι την βλέπουν στην αγορά) που όντως παρουσιάζει η οικονομία.
Και η οποία σαφώς και θα απαιτήσει συμβολή όχι μόνο της επιχειρηματικής και επενδυτικής παρουσίας, αλλά και αυτή της πολιτικής ηγεσίας του τόπου που βρίσκεται ή θα βρεθεί στην εξουσία.

