Μια εβδομάδα μετά την αντεπίθεση της Ουκρανίας στην περιοχή του Κουρσκ της Ρωσίας, εξακολουθούμε να έχουμε μια θολή εικόνα για το τι συμβαίνει στο έδαφος και γνωρίζουμε ακόμη λιγότερα για τους στόχους της επιχείρησης αυτής. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Οι Ρώσοι ίσως χρειαστεί να μαντέψουν, με την αντίδρασή τους να γίνεται επομένως πιο δύσκολη.
- Έχουν γραφτεί πολλές αναλύσεις για το ποιοι μπορεί να είναι οι στόχοι του ανώτατου διοικητή της Ουκρανίας, στρατηγού Ολεξάντρ Σίρσκι και του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Οι εικασίες κυμαίνονται από την επανάληψη της επιτυχημένης επίθεσης του Σίρσκι στο Χάρκοβο το 2022 για να τονωθεί το πεσμένο ηθικό στο εσωτερικό, μέχρι το να αναγκαστεί η Ρωσία να εκτρέψει δυνάμεις για να προστατεύσει τα σύνορά της ή να αρπάξει εδάφη για να τα κρατήσει ως αντάλλαγμα σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις.
Το Κίεβο θα έχει πολλούς παράλληλους στόχους και είναι πιθανό να ακολουθήσει όποιο ό,τι λειτουργεί καλύτερα καθώς εξελίσσονται τα γεγονότα. Μπορεί να περάσουν εβδομάδες ή μήνες προτού μάθουμε αν αυτός ήταν ένας λαμπρός, υψηλού κινδύνου ελιγμός που άλλαξε την κατεύθυνση ενός πολέμου που παίζει όλο και περισσότερο με τα ρωσικά πλεονεκτήματα σε ανθρώπινο δυναμικό και πυρομαχικά, ή μια καταστροφή που τράβηξε χιλιάδες έμπειρους Ουκρανούς στρατιώτες από τις ήδη τεταμένες αμυντικές γραμμές, μόνο και μόνο για να τους σπαταλήσει σε ένα μάταιο σχέδιο.
Υπάρχει, ωστόσο, τουλάχιστον ένα συμπέρασμα που οι δυτικοί ηγέτες θα έπρεπε να έχουν ήδη βγάλει, επειδή αυτού του είδους η επίθεση ήταν αναπόφευκτη σε έναν πόλεμο κράτους εναντίον κράτους. Η μόνη έκπληξη είναι ότι ήρθε τόσο αργά – δυόμισι χρόνια μετά την εισβολή του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία – και αυτό οφείλεται κυρίως στους δυτικούς περιορισμούς για τη χρήση δυτικών όπλων εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της Ρωσίας. Τώρα τα ουκρανικά στρατεύματα οδηγούν οχήματα μάχης Bradley αμερικανικής κατασκευής στη Ρωσία.
Είναι παράλογο να θεωρούμε τα σύνορα αυτά ιερά και απαραβίαστα από τη στιγμή που ο Πούτιν έστειλε στρατεύματα να τα διασχίσουν. Σε εκείνο το σημείο έπαψαν να είναι συμφωνημένα σύνορα και έγιναν μέρος του πεδίου μάχης.
- Η Ρωσία δεν έχει κανένα ενδοιασμό να στέλνει ιρανικούς και βορειοκορεατικούς πυραύλους και ρουκέτες, πόσο μάλλον τους δικούς της, στην Ουκρανία από βαθιά μέσα από το ρωσικό έδαφος, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι απρόσβλητη από αντίστοιχες επιθέσεις. Ήταν επιλογή του Πούτιν, όχι του Ζελένσκι ή του ΝΑΤΟ, να μετατρέψει το ρωσικό έδαφος σε εμπόλεμη ζώνη.
Οι Ουκρανοί συχνά αναφέρουν ότι η μεγαλύτερη στρατηγική επιτυχία του Κρεμλίνου από την έναρξη της εισβολής ήταν να πείσει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ ότι αν δεν ρυθμίσουν την παροχή όπλων στο Κίεβο, ο Πούτιν θα εξαπέλυε πυρηνική επίθεση. Το κατά πόσον αυτή η στρατηγική ήταν απαραίτητη είναι ένα αντιφατικό γεγονός, οπότε είναι αδύνατο να απαντηθεί με βεβαιότητα.
- Μόνο την περασμένη εβδομάδα, η Ουκρανία έστειλε σημαντικές δυνάμεις για να καταλάβει τον έλεγχο εδαφών πέρα από τα διεθνή σύνορα, ανατίναξε ένα σημαντικό αεροδρόμιο και μια αποθήκη πυρομαχικών έξω από το Λίπετσκ, μια πόλη σχεδόν 400 χιλιόμετρα μέσα στη Ρωσία, βύθισε ένα σύγχρονο υποβρύχιο κλάσης Kilo και παρέλαβε τα πρώτα μαχητικά αεροσκάφη F-16.
Δεκάδες ακόμη λεγόμενες κόκκινες γραμμές έχουν ξεπεραστεί από την έναρξη των ρωσικών εχθροπραξιών, ακόμα και όταν η Γερμανία τόλμησε να στείλει μόνο κράνη για να βοηθήσει την άμυνα του Κιέβου. Ο Πούτιν δεν έχει λάβει ακόμη την απόφαση να χρησιμοποιήσει πυρηνικά επειδή αυτό θα του έκανε πολύ περισσότερο κακό παρά καλό.
- Οι ΗΠΑ, ωστόσο, εξακολουθούν να επιβάλλουν κάποια όρια στη χρήση των ουκρανικών όπλων. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται περιορισμοί στην εκτόξευση του ATACMS που δώρισαν οι Αμερικανοί στο Κίεβο, πυραύλων επιφανείας-επιφανείας με βεληνεκές έως και 300 χιλιόμετρα, στη Ρωσία.
Με την Ουκρανία να είναι ήδη ελεύθερη να χρησιμοποιεί τους πυραύλους κρουζ Storm Shadow του Ηνωμένου Βασιλείου με παρόμοιο βεληνεκές και να πλήττει μακρινά αεροδρόμια και διυλιστήρια πετρελαίου με δικά της drones, ήρθε σίγουρα η ώρα να επιτραπεί η χρήση του ATACMS για να πλήξει το Κίεβο οποιονδήποτε στρατιωτικό στόχο που ενισχύει την πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας.
- Όλα αυτά ενισχύουν την άποψη ιδιαίτερα αν θέλετε να επιχειρηματολογήσετε με ειλικρίνεια υπέρ των διαπραγματεύσεων για τον τερματισμό του πολέμου. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί σοβαρά ότι η Ουκρανία έχει ως στόχο να κατακτήσει και να προσαρτήσει οποιοδήποτε τμήμα της Ρωσίας, καθώς ακόμη και το να κρατήσει την πρόσφατα καταληφθείσα λωρίδα διασυνοριακού εδάφους μέχρι τις ενδεχόμενες ειρηνευτικές συνομιλίες θα ήταν πολύ δύσκολο εγχείρημα.
Ωστόσο, ο γρηγορότερος τρόπος για να αναγκαστεί ο Πούτιν να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για μια μόνιμη ειρήνη μπορεί κάλλιστα να είναι να αποδείξει το Κίεβο ότι όσο συνεχίζει την εισβολή του, η Ρωσία και αυτή δεν θα είναι ποτέ ασφαλής από επιθέσεις ή ικανή να ευημερήσει όπως θα έπρεπε.
- “Καταγράφουμε όλες τις τοποθεσίες από τις οποίες ο ρωσικός στρατός εξαπολύει πλήγματα, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής του Μπέλγκοροντ, της περιοχής του Κουρσκ και άλλων περιοχών”, δήλωσε ο Ζελένσκι σε διάγγελμα προς το έθνος το βράδυ της Κυριακής, το οποίο αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτό περιλαμβάνει, όπως είπε, 2.000 πλήγματα με πυραύλους, drones, πυροβολικό και όλμους στην περιοχή του Κουρσκ. “Είναι απολύτως δίκαιο για την Ουκρανία να απαντήσει σε αυτή την τρομοκρατία με τον απαραίτητο τρόπο για να τη σταματήσει”.
Ο Ζελένσκι διευκρίνισε ότι έκανε λόγο για πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να πλήξει τις ρωσικές εγκαταστάσεις και τις αλυσίδες εφοδιασμού και κάλεσε τους συμμάχους να άρουν τους εναπομείναντες περιορισμούς τους. Δεν έχω ακούσει ακόμη ένα πειστικό επιχείρημα για το γιατί κάνει λάθος να υποβάλει αυτό το αίτημα ή γιατί δεν πρέπει να ικανοποιηθεί.
Απόδοση – Επιμέλεια: Στάθης Κετιτζιάν
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
