Είναι το παιχνίδι που συνηθίζει να παίζει η Τουρκία όταν στριμωχθεί! Έτσι, καταδεικνύεται η δυνατότητα της Μέσης Ανατολής μέσω Τουρκίας να εκτροχιάσει τόσο την αμερικανική, όσο και την ευρωπαϊκή πολιτική σε εντελώς άλλες περιοχές του πλανήτη, όπως η πεισματική άρνηση εισχώρησης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και όχι μόνο
- Είναι προφανές πως η Τουρκία στοχεύει σε καλές σχέσεις τόσο με τη Ρωσία όσο και με την Κίνα, γεγονός που όμως οδήγησε στο να αμφισβητείται η πίστη και η δέσμευση των εξ Ανατολών Ασιατών γειτόνων μας στο Βόρειο-Ατλαντικό Σύμφωνο… Ο ρόλος της Τουρκίας του Ερντογάν στο ΝΑΤΟ, μπορεί να περιγραφεί με μια μόνο λέξη: “ερμαφρόδιτη”. Πρόκειται για μια χώρα με ηγεσίες χωρίς μπέσα, με την πονηριά του κακού χωριάτη…
Η Τουρκία είναι χώρα χωρίς αρχές, που μόνο τύποις ανήκει στη Δύση, μιας και ουσιαστικά ανήκει στην Ασία και συνηθίζει να χαράζει παντού και πάντοτε τη δική της ιδιοτελή πορεία… όπως για παράδειγμα η παρά λίγο σύγκρουση με την Ελλάδα στα Ίμια, τα γεγονότα του Έβρου, όπου απειλούσε να στείλει στην Ευρώπη, εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες μέσω Ελλάδος, οι συνεχείς απειλές κατά της χώρας μας, η στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, το μπλοκάρισμα εισόδου Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, η αγορά των S400, η υπόθαλψη και η υποστήριξη του ISIS και της Χαμάς και τόσα άλλα. Όλα αυτά δημιουργούν σοβαρά ερωτήματα στη Δύση αναφορικά με το κατά πόσο αυτή η Τουρκία ανήκει πράγματι στο ΝΑΤΟ, ή δεν ανήκει…
- Η στρατηγική της επιδιωκόμενης αυτονομίας είναι από τα αγαπημένα χόμπι της σημερινής Τουρκίας του Ερντογάν – όχι ότι στο παρελθόν ήταν πολύ διαφορετική, αλλά τώρα έχει ξεφύγει, μιας και στοχεύει να τηρεί μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, κάτι που δεν είναι διατεθειμένη να αλλάξει. Τη συμπεριφορά της αυτή τη βασίζει στο γεγονός ότι οι διεθνείς ισορροπίες έχουν αλλάξει σημαντικά και η ισχύς έχει μετατοπιστεί από τη Δύση προς τη μεριά της Ανατολής.
Η φιλοσοφία του τουρκικού κράτους είναι πως ναι μεν είναι ενεργό μέλος της Βόρειο-Ατλαντικής Συμμαχίας, αλλά δε βλέπει τον λόγο να απενεργοποιήσει το δικό της μοντέλο, βάσει του οποίου επιδιώκει να έχει και ισχυρούς δεσμούς και συνεργασίες με τη Ρωσία.
Η Δύση αν και διαφωνεί με αυτή τη στάση της Τουρκίας, την ανέχεται, μιας και ακόμα και εκεί, κάποια ισχυρά συμφέροντα είναι υπαρκτά, όπως η σημαντική για την Ευρώπη συμφωνία για τα σιτηρά, η οποία μπόρεσε να υλοποιηθεί χάρη και στη συμβολή της Τουρκίας και του προέδρου της.
- Γενικά η Τουρκία είναι μια απρόβλεπτη χώρα, που δύσκολα πιάνεται φίλη, μιας και αργά ή γρήγορα θα δαγκώσει ακόμα και το χέρι που της απλώνεται για να την συνδράμει στα προβλήματά της και βλέπει κάθε ζήτημα εξωτερικής πολιτικής που μπορεί να υπάρξει ως αντικείμενο διαπραγμάτευσης, με διαπραγματευτές τον ίδιο τον Ερντογάν και μια μικροαγέλη έμπιστων ισλαμιστών δίπλα του.
Οι Τούρκοι θεωρούν, ούτως ή άλλως, πως η παραμονή της χώρας τους στο ΝΑΤΟ δεν είναι πλέον επιβεβλημένη, ούτε αποτελεί τη μοναδική επιλογή της χώρας τους… Κάπως έτσι, ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σανγκάης φαίνεται πως εξελίσσεται σε μια αρκετά δελεαστική στόχευση για τον σουλτάνο της Τουρκίας, η οποία έχει πλέον μετατραπεί σε καθαρόαιμο Ερντογανιστάν.
- Η Τουρκία επιθυμεί διακαώς να ενταχθεί στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης, παρ’ ότι αυτός έχει δημιουργηθεί από την Κίνα και τη Ρωσία, με σκοπό να κοντύνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και να της αφαιρέσουν επιρροή και ισχύ! Αυτό όπως καταλαβαίνετε, έχει ως αποτέλεσμα πολλές εκ των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ να ζητούν εδώ και καιρό επίμονα τον οριστικό εξοστρακισμό της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, αλλά ο Στόλτενμπεργκ, όντας στο payroll του σουλτάνου, ανθίσταται πεισματικά!
Εν πάση περιπτώσει, ιδιαίτερα λόγω της γεωστρατηγικής θέσης της Τουρκίας, δεν είναι και τόσο εύκολο να εκδιωχθεί από το ΝΑΤΟ… και αυτό το γνωρίζει η ηγεσία του ΝΑΤΟ και οι χώρες-μέλη του! Από την άλλη, δεν είναι και τόσο απλό η Τουρκία να αποχωρήσει οικειοθελώς από τη Συμμαχία και να συμμετέχει οπουδήποτε αλλού και αυτό λόγω του γεγονότος πως, την ώρα αυτή, είναι πλήρως ενσωματωμένη στο ΝΑΤΟ, ενώ όλα τα όπλα, το πολεμικό υλικό, τα αεροσκάφη κλπ. που διαθέτει είναι όπλα δυτικά και σίγουρα είναι ανέφικτο να αλλάξει έτσι απλά ολόκληρο το σύστημα των ενόπλων της δυνάμεων, αν κάνει το μετέωρο βήμα να προσχωρήσει σε άλλες συμμαχίες.
Οι αντιρρήσεις της Τουρκίας εντός του ΝΑΤΟ ίσως και να είναι ένα σημείο καμπής. Μεγάλο κομμάτι της στρατηγικής ευελιξίας της Τουρκίας προέρχεται από το γεγονός ότι οι δικές της προτεραιότητες θεωρούνται περιφερειακά ζητήματα για τους σημαντικότερους νατοϊκούς συμμάχους!
Εν κατακλείδι, για την Αμερική και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ήταν ιδιοφυές το σχέδιο ανάπτυξης μιας πολιτικής που θα είναι σε θέση να εξισορροπεί τις αποδιοργανωτικές απαιτήσεις κάποιων αυταρχικών συμμάχων, που συχνά στοχεύουν στη διασφάλιση της επιβίωσης του δικού τους αυταρχικού καθεστώτος, με την ανάγκη να παραμείνουν δεσμευμένοι στις δημοκρατικές αξίες της Δύσης, εν μέσω ενός πολέμου για το ποια θα είναι η κοσμοθεωρία εκείνη που θα διασφαλίσει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα.
Ίδωμεν λοιπόν…
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
